Στόχος επετεύχθη. Ο ΣΥΡΙΖΑ σύρθηκε σε συνέδριο, το πρώτο μετά την ήττα του 2019, όχι για να ανιχνεύσει τις αιτίες της ήττας και να δρομολογήσει την επαναφορά του στην εξουσία, αλλά για να επικυρώσει την απόλυτη επικυριαρχία του Αλέξη επί του κόμματος. Ένα είδος «πατερούλη» α λα ελληνικά. Πέρασε με 73,5% η πρότασή του για εκλογή του (όπως και της ΚΕ) από τη βάση.
Να είμαστε αντικειμενικοί: Αν αρκούταν κανείς στα βιντεάκια που κυκλοφόρησαν αποσπασματικά στα social media, θα νόμιζε ότι στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ όλη μέρα σφάζονταν μεταξύ τους, ενώ και όλοι οι σύνεδροι είχαν βγει όλοι από εκπομπές παρατράγουδων. Δεν συνέβη ακριβώς έτσι, έχουν συμβεί και χειρότερα σε άλλα συνέδρια. Ωστόσο υπήρξε κατά στιγμές εκρηκτική ατμόσφαιρα.
Ανεξάρτητα από τα - όντως πολλά- σκαμπρόζικα στιγμιότυπα που δημιούργησαν γραφικοί σύνεδροι και στραπατσάρισε την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ (έκαναν το λάθος να έχουν το συνέδριο live streaming τα ΜΜΕ τους), ο ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει από το συνέδριο βαθιά διχασμένος.
Ας μη το ισχυριστούμε εμείς. Ας δώσουμε τον λόγο στον υπεράνω αντι-συριζαϊκής προκατάληψης Δημ. Παπαδημούλη: «Δεν μου αρέσει ν’ ακούω ανθρώπους που ήρθαν χθες και πριν μας έβριζαν, να λένε τώρα ότι στηρίζουν Τσίπρα, αρκεί να διώξει τους παλιούς (όχι ότι ο Τσίπρας θα είχε πρόβλημα να το κάνει. Η τύχη των Λαφαζανικών και της Ζωής Κωνσταντοπούλου, δείχνει το αδίστακτο του Αλέξη).
Αυτοί που ήρθαν τώρα και ζητούν να διώξει τους παλιούς, ήταν σύνεδροι, στελέχη και μέλη του παλιού ΠΑΣΟΚ, και δη της αυριανικής του πτέρυγας. Γι’ αυτό και το συνέδριο απείχε κατά πολύ από τα παλιά «κουλτουριάρικα» συνέδρια του ΚΚΕ εσωτερικού και του Συνασπισμού, όπου υπήρχε ευγένεια, φιλικότητα, ανοχή στην άλλη άποψη.
Το τωρινό συνέδριο προσομοίαζε προς το παλιό ΠΑΣΟΚ, με πασπάλισμα… ολίγον από δικαιωματισμό. Και πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς, όταν το παλιό ΠΑΣΟΚ εισέρρευσε στον ΣΥΡΙΖΑ, του έδωσε 36% στις εκλογές του 2015 και τώρα τον διατηρεί σε ποσοστά άνω του 20%.
Εξ ου και οι αποδοκιμασίες προς όποιον «σύντροφο» (παράδειγμα ο Δ. Βίτσας) δεν εξέφραζε αρεστές στην προεδρική τάση, απόψεις. Δεν τους έβαλε ο Τσίπρας να αποδοκιμάσουν. Έτσι ξέρουν να κάνουν αυτό κάνουν, αφού με την «φαστ τρακ» είσοδο νέων μελών, ο ΣΥΡΙΖΑ απo-ιδεολογικοποιήθηκε και ως εκ τούτου από-πολιτικοποιήθηκε. Επιλογή του αρχηγού βέβαια, εξ ου και τα συνθήματα που επέλεξε, ως ένα πασοκικό update : «Πολιτική Αλλαγή», «Νέα αρχή».
Και αυτή η εκφυλιστική διαδικασία θα συνεχιστεί, αφού θα μπορούν να εγγράφονται μέλη ως τις 15 Μαΐου, ημέρα εκλογής του Τσίπρα. Με ποια πολιτική συνειδητοποίηση θα γίνουν μέλη όσοι εγγραφούν; Τι άλλο θα είναι παρά στρατός κλακαδόρων του Προέδρου; Η ένα «Κόμμα εικονικών μελών» όπως είπε ο Θ. Δρίτσας;
Εδώ από τα 61 χιλ. εγγεγραμμένα μέλη, στις ψηφοφορίες για εκλογή συνέδρων συμμετείχαν οι 40 χιλ, ενώ όπως κατήγγειλε σύνεδρος μόνο το 25% των μελών συμμετείχαν στις προσυνεδριακές διαδικασίες. Αλλά θέλουν να εγγράψουν και άλλους για να παρουσιάζουν κάπως ευπαρουσίαστο αριθμό, για να μην υστερήσουν πολύ και χάσουν τις εντυπώσεις από τις 270 χιλιάδες που προσήλθαν στην ψηφοφορία του ΚΙΝΑΛ.
Ο Τσίπρας δήλωσε: «Έχουμε μάθει από τα λάθη μας. Όταν αναλάβαμε, πορευτήκαμε με τη δύναμη της πίστης στο δίκιο». Και ακόμη πιο… συγκινησιακά μας είπε ότι ήταν «Ο Δαυίδ απέναντι στον Γολιάθ των δανειστών και τη διαφθορά χώρας».
Προφανώς ούτε ο ίδιος ούτε το κόμμα του έχουν μάθει τίποτα. Ο ίδιος απαράλλαχτος, βγήκε και εξήγγειλε ένα κυβερνητικό πρόγραμμα που λίγο υπολειπόταν από το «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης».
Όσο για το απλούς συνέδρους, έδιναν την εντύπωση όταν ερχόταν από άλλο χωρόχρονο, αποστασιοποιημένοι από τον μέσο Έλληνα. Βυθισμένοι σε ένα σύννεφο παγανιστικής λατρείας, με ατέλειωτες λατρευτικές αναφορές σε μια εξιδανικευμένη Αριστερά (με οικειοποίηση λες και βρέθηκαν οι ίδιοι στα χαρακώματα), στο ΕΑΜ, όπως και στο «114» και το «15%» (αν και τα δύο τελευταία δεν ήταν έπος της Αριστεράς, ο καλός μύλος όλα τα αλέθει). Παράλληλα έγινε υπεραναφορά στους… «μεταχουντικούς» αγώνες (για τότε θα εννοούσαν προφανώς, που… τα μυδραλιοβόλα του γερο Καραμανλή και μετά του Αντρέα… σάρωναν τους διαδηλωτές και γέμιζαν τους δρόμους με νεκρούς)!
Σαρκαστική υπερβολή το ανωτέρω, αλλά μας καθοδήγησαν τα βήματα ενός πρώην βουλευτή, και με αντιχουντικές περγαμηνές, ο οποίος ζήτησε… πραξικόπημα για να γλυτώσουμε από τον… «Ιμπραήμ - Μητσοτάκη» όπως χαρακτήρισε τον Πρωθυπουργό! Να ενωθούν είπε «καραβανάδες» και πολιτικοί, ενάντια σε αυτούς που μας έχουν στο ίδιο καθεστώς… από το 1824!
Παράλληλα ήταν μονομερής η επικέντρωση των συνέδρων σε προβλήματα που πρέπει μεν να ευαισθητοποιούν ένα αριστερό κόμμα, αλλά όταν δηλώνει ότι έρχεται στην εξουσία, δεν μπορούν να αποτελούν κυρίαρχη κυβερνητική εστίαση: Μετανάστες, ΛΟΑΤΚΙ, εθισμένοι, και παράλληλα ομιλίες διανθισμένες με εντελώς γενικόλογες καταγγελίες περί κοινωνικής δικαιοσύνης, και καταγγελίες περί νεοφιλελευθερισμού και φασισμού.
Αυτό το συνέδριο, στο οποίο δια του ιντερνέτ έγινε κοινωνός ο λαός, αποκαθήλωσε τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά επέτυχε τον στόχο του. Ανέδειξε τον Τσίπρα αδιαφιλονίκητο αρχηγό σε βάθος χρονικού ορίζοντα πέραν των επόμενων εκλογών.
