Ρωσία: Κρατικοποιήσεις μετά την αποχώρηση  ξένων επενδυτών;

Ρωσία: Κρατικοποιήσεις μετά την αποχώρηση ξένων επενδυτών;

Οι πρόσφατες αποχωρήσεις τριών κολοσσιαίων δυτικών επιχειρήσεων από τη Ρωσία, πέρασε στα ψηλά των ειδήσεων και των αναλύσεων. Το γεγονός ότι και οι τρεις εταιρείες είναι σχετικά άγνωστες στο ευρύ αναγνωστικό κοινό, δεν ελαφρύνει σε κάτι τη βαρύτητα των επιπτώσεων, που θα προκύψουν στην ρωσική βιομηχανία εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Έτσι η αποχώρηση της Schlumberger, της Halliburton Co, και της Baker Hughes, που παρέχουν υπηρεσίες υποδομών, συντήρησης και ανταλλακτικών στις ρωσικές πετρελαϊκές δραστηριότητες, θέτουν ένα τεράστιο ερωτηματικό, σχετικά με το μέλλον των εξορύξεων στη Ρωσία.

Και οι τρεις εταιρείες, όχι μόνο ανέστειλαν τις επενδύσεις τους και την τεχνολογική υποστήριξή τους στον συγκεκριμένο τομέα, αλλά διέκοψαν και κάθε αποστολή εργαλείων, μετρητών, ανιχνευτών, εξαρτημάτων και ανταλλακτικών, που είναι απαραίτητα για την απρόσκοπτη, ομαλή και ασφαλή λειτουργία των πηγών.

Πλέον ο αριθμός των Αμερικανικών και Ευρωπαϊκών εταιρειών που αποτραβήχτηκαν από τη Ρωσία, ξεπερνάει τις 400. Ωστόσο υπάρχουν συγκεκριμένες εταιρείες στον χώρο των τροφίμων και των φαρμάκων, που προσφέρουν υπηρεσίες και προϊόντα που δεν εμπίπτουν στις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία.

Εταιρείες όπως για παράδειγμα η Mars, που εμπορεύεται τρόφιμα και τροφές για οικιακά ζώα, δηλώνει ότι θα συνεχίσει να λειτουργεί, λόγω της ιδιαιτερότητας των προϊόντων της. Παράλληλα δηλώνει, ότι τα κέρδη από τις δραστηριότητές της στη Ρωσία, θα διοχετευτούν σε ανθρωπιστική βοήθεια προς τον Ουκρανικό λαό.

Οι φαρμακευτικές εταιρείες Eli Lilly και Sanofi, παραμένουν επίσης σε ρωσικό έδαφος για να προμηθεύουν με φάρμακα τους ασθενείς, αλλά σταματούν τις διαφημίσεις και οποιαδήποτε άλλη δαπάνη, που δεν σχετίζεται με τα φάρμακα και τα εμβόλια.

Θα πρέπει να αναφέρουμε, ότι σε αρκετές δυτικές χώρες, αρχίζει να διαμορφώνεται ένα κλίμα μποϋκοτάζ από την πλευρά των καταναλωτών, απέναντι στις εταιρείες, που δεν έχουν αποχωρήσει από τη Ρωσία.   

Μια από τις εταιρείες που δεν πρόκειται να αποχωρήσουν είναι η Koch Industries. Το σκεπτικό της είναι, ότι δεν θέλουν οι υαλουργικές μονάδες που έχουν στη Ρωσία, να πέσουν στα ρωσικά κρατικά χέρια, μετά από την δήλωση του Κρεμλίνου που προβλέπει την «κρατικοποίηση» των επιχειρήσεων που αναστέλλουν τη δραστηριότητά τους, στο ρωσικό έδαφος. Η Koch Guardian Industries, διαθέτει δυο βιομηχανικές μονάδες στη Ρωσία, απασχολώντας 600 εργαζόμενους.

Η απόφαση του Κρεμλίνου προβλέπει, ότι για τις εταιρείες που ανήκουν κατά τουλάχιστον 25% σε ξένους επενδυτές και αρνούνται να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους, θα υπάρχει ειδικό καθεστώς. Σύμφωνα με αυτό, η ρωσική κυβέρνηση θα τοποθετεί δική της διοίκηση και θα ζητά από τους ξένους μετόχους να πωλήσουν τη συμμετοχή τους. Αν δεν υπάρξει συμφωνία, τότε οι μετοχές των ξένων επενδυτών είτε θα εκπλειστηριάζονται, είτε θα περιέρχονται στην κυριότητα του Ρωσικού Δημοσίου.

Στο εσωτερικό της Ρωσίας, ακούγονται όμως αρκετές αντίθετες απόψεις, που υποστηρίζουν ότι κάτι τέτοιο θα γυρίσει τη Ρωσία, πίσω στις ημέρες της επανάστασης των μπολσεβίκων και θα αποτρέψει την επάνοδο των ξένων επενδυτών για δεκαετίες. Βέβαια το ακραίο σενάριο της κρατικοποίησης των ξένων επενδύσεων, μπορεί να λειτουργήσει, ως ένα σημείο.

Για παράδειγμα τι θα γίνει με τα δεκάδες Malls της Μόσχας, όπως το επταώροφο  Evropeisky Mall, που έχει αδειάσει; Και να κρατικοποιηθούν τα καταστήματα, αν δεν έχουν εμπόρευμα λόγω των κυρώσεων, πώς θα συνεχιστεί η λειτουργία τους, έστω και κάτω από κρατικό έλεγχο; Αλλά και οι μεγάλες βιομηχανικές μονάδες όπως είναι η Avtovaz, που ανήκει στη γαλλική Renault, πώς θα λειτουργούν, αν σταματήσει η προμήθεια σε εξαρτήματα και ανταλλακτικά;  

Δημιουργείται έτσι στο εσωτερικό της Ρωσίας η ψευδαίσθηση μιας απομονωμένης οικονομίας, που θα λειτουργεί μέσα στον δικό της μικρόκοσμο. Χθες στη Μόσχα η άνοδος των τιμών των μετοχών, θεωρήθηκε σαν απόδειξη της ευρωστίας της ρωσικής οικονομίας και του χρηματιστηρίου. Σε ένα χρηματιστήριο που έχει τόσους αυστηρούς παρεμβατικούς κανόνες, που θα έλεγε κανείς ότι είναι και αυτό, πλήρως κρατικοποιημένο.