Του Προκόπη Χατζηνικολάου
Προσφάτως ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έλαβε μήνυμα από την Γερμανία. Σε αυτό αναφερόταν ότι πρέπει να πάρει την προληπτική γραμμή, ενώ του διαμήνυσαν ότι δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή στους δημοσιονομικούς κανόνες εξαιτίας της κρίσης στην Ιταλίας που προκαλείται από την άνοδο των αντιευρωπαίων λαϊκιστών.
Και από την καθαρή έξοδο η κυβέρνηση βρίσκεται πολύ κοντά στην προληπτική γραμμή στήριξης (ECCL+). Οι συγκυρίες πλέον αυξάνουν τις πιέσεις Αθήνα καθώς όπως έχει τονιστεί στον πρωθυπουργό με αυτόν τον τρόπο θα θωρακιστεί η χώρα από τους κλυδωνισμούς στην Ιταλία, που έχει συμπαρασύρει όλες τις αγορές.
Επίσης, τον τελευταίο καιρό αυξάνονται οι φωνές για προληπτική γραμμή και από στελέχη που συμμετείχαν μέχρι πρότινος στις διαπραγματεύσεις. Μάλιστα, ο επικεφαλής της αποστολής της Κομισιόν στην Αθήνα, Ντέκλαν Κοστέλο, στο πλαίσιο συνεδρίου που διοργάνωσε το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδας απάντησε σε ερώτηση σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις στη διαδικασία εξόδου της Ελλάδας από το πρόγραμμα εξαιτίας των όσων συμβαίνουν στην Ιταλία, ότι υπάρχει αρνητικός αντίκτυπος και οι εξελίξεις δεν βοηθούν όχι μόνο την κυβέρνηση αλλά και την ίδια την αγορά.
Οι εξελίξεις στην Ιταλία όμως, όπως είπε, στέλνουν ένα χρήσιμο διπλό μήνυμα. Αφενός, η πορεία στις αγορές μετά την έξοδο από το πρόγραμμα είναι εύθραυστη και η Ελλάδα δεν μπορεί να αντέξει αντιστροφή των πολιτικών και αφετέρου, οι Ευρωπαίοι εταίροι θα πρέπει να συμφωνήσουν σε ένα πακέτο εμπροσθοβαρών μέτρων για το χρέος, ώστε η Ελλάδα να έχει έναν καθαρό διάδρομο για τα επόμενα 10-15 χρόνια.
Ο επικεφαλής της αποστολής της Κομισιόν στην Αθήνα, συνέστησε παράλληλα ιδιαίτερη προσοχή στη μεταμνημονιακή οικονομική πολιτική. Όπως είπε χαρακτηριστικά, είτε τα αγαπάμε είτε όχι, τα προγράμματα προσαρμογής έχουν μια δομή. Υπάρχει το μνημόνιο, υπάρχουν οι τακτικές αξιολογήσεις. Με αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση θα πρέπει να σκεφτεί πώς θα λειτουργήσει η οικονομική πολιτική στη συνέχεια, ώστε να είναι συντονισμένη, ενώ θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στον ρυθμό ανάπτυξης.
Ο μακροβιότερος λοιπόν μνημονιακός πρωθυπουργός, που κατάλαβε πως λειτουργούν οι αγορές το ευρώ και οι διαπραγματεύσεις, θα χρειαστεί ενδεχομένως να κάνει για μία ακόμη φορά την περίφημη κολοτούμπα. Όπως έκανε και όταν περνούσε σκληρά μέτρα, χωρίς να ανοίξει μύτη και που σίγουρα δεν θα περνούσαν με καμία άλλη κυβέρνηση. Μετά τα ακριβά μαθήματα ρεαλισμού του 2015, έχει αντιληφθεί πλέον γιατί η ενωμένη Ευρώπη είναι το κατάλληλο πλαίσιο για τη Δημοκρατία μας και γιατί ο καπιταλισμός είναι το οικονομικό σύστημα που συνεχίζει όταν όλα καταρρέουν.
Μάλιστα πέρασε δικά του μέτρα τα οποία εισηγήθηκε στους δανειστές όπως η μείωση των συντάξεων, η κατάργηση του ΕΚΑΣ και οι δύο φορές περικοπή του αφορολόγητου ορίου, αλλά και μέτρα τα οποία εισηγήθηκαν οι δανειστές για τις ιδιωτικοποιήσεις (αν και καθυστερούν), την πώληση μονάδων της ΔΕΗ, τα λιμάνια κ.λ.π.
Είναι ο πρωθυπουργός που επί της ουσίας εφάρμοσε δεξιά πολιτική ακόμη περισσότερο από αυτή που θα μπορούσε να εφαρμόσει η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Την εφάρμοσε βέβαια, με έναν τελείως λανθασμένο τρόπο βυθίζοντας ακόμα περισσότερο τη χώρα σε ύφεση και καταφέροντας να δημιουργήσει πρωτογενή πλεονάσματα 4,2% του ΑΕΠ το 2017 από την αύξηση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών, διαλύοντας ταυτόχρονα το όποιο κράτος πρόνοιας υπήρχε.
Και όλα αυτά όχι μόνο για να επιτύχει τους στόχους , αλλά και για να μπορέσει στο τέλος της ημέρας να διαχειριστεί ο ίδιος τμήμα από το υπερπλεόνασμα μοιράζοντας ψίχουλα σε σχέση με αυτά που έχει υφαρπάξει από τα νοικοκυριά.
