Φεύγει από την Αθήνα ο «διαμεσολαβητής»

Φεύγει από την Αθήνα ο «διαμεσολαβητής»

Του Χρήστου Ν. Κώνστα

Πρώτος ήρθε ο δανειστής. Αρχές Ιουνίου, ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ επισκέφθηκε την Αθήνα, συνάντησε τους πολιτικούς αρχηγούς, έβαλε τα λεφτά στο τραπέζι, εξήγησε σε όλους πόσο σημαντική είναι η βοήθειά του και έθεσε τους συγκεκριμένους όρους με τους οποίους θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί τη χώρα.

Μετά ήρθε ο «μεσάζων», ο «διαμεσολαβητής». Ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων δεν έχει λεφτά να δώσει, δεν έχει εξουσία να επηρεάσει τις κυβερνήσεις που εγγυώνται για τα ομόλογα του ESM. Δουλειά της Κομισιόν είναι να «διαμεσολαβεί» ανάμεσα στα μεμονωμένα συμφέροντα των κυβερνήσεων και τις επιταγές των «θεσμών» που συγκροτούν την Ενωμένη Ευρώπη.

Αυτό ακριβώς έκανε ο Πιερ Μοσκοβισί στην Αθήνα. Αστειεύτηκε με τη γραβάτα του Πρωθυπουργού και αμέσως δήλωσε πονηρά κλείνοντας το μάτι στην κυβέρνηση: «Εγώ είμαι ''δω μην ανησυχείτε, θα κάνω ό,τι μπορώ. Όλοι όμως γνωρίζουν ότι ο Πιερ Μοσκοβισί δεν θα είναι εδώ.

Η θητεία της Επιτροπής Γιούνκερ ολοκληρώνεται, οι φιλοδοξίες του κ. Μοσκοβισί να τον διαδεχθεί είναι θεμιτές αλλά στην ουσία είναι μηδαμινές. Η προσωπική προεκλογική καμπάνια του κ. Μοσκοβισί, για να μην έχει τη διαδρομή του πρώην ομολόγου του Ολλανδού Γερούν Ντάισελμπλουμ είναι προφανής αλλά ελλιπής.

Το πρόβλημα για την Ελλάδα, τα επόμενα 42 χρόνια, θα είναι ακριβώς αυτό. Όλοι θα έρχονται στην Αθήνα για να υπενθυμίσουν τα «αστρονομικά ποσά» που οφείλει στα κράτη - μέλη της ευρωπαϊκής οικογένειας.

Τα αντικρουόμενα ιδιαίτερα κρατικά συμφέροντα, οι προσωπικές στρατηγικές κάθε είδους «σωτήρα» ή «παράγοντα» της Ευρώπης, οι απαιτήσεις των αγορών για εύκολο κέρδος και η προσπάθεια των λαϊκιστών να δείξουν «κοινωνική ευαισθησία» προς όφελος κάποιων κοινωνικών ομάδων σε βάρος άλλων, θα δημιουργούν διαρκώς προβλήματα στην Ελλάδα.

Η επίσκεψη του Πιερ Μοσκοβισί, προσέφερε σε όλους μια εικόνα από το μέλλον.

Πάντα θα υπάρχει ένας γλυκομίλητος «διαμεσολαβητής» που θα φροντίζει ώστε η Ελλάδα να χρειάζεται πάντα «τεχνική βοήθεια» από τη χώρα του, πάντα θα υπάρχει ο σκληρός «δανειστής» που θα απαιτεί μέτρα για να πάρει τα λεφτά του πίσω και πάντα θα υπάρχει ο εύπιστος ελληνικός λαός που θα πιστεύει όποιον λαϊκιστή του υπόσχεται θαύματα που ποτέ δεν πρόκειται να γίνουν πραγματικότητα....