Τι ζητά η Αθήνα από τις Βρυξέλλες

Τι ζητά η Αθήνα από τις Βρυξέλλες

Ισχυρή και συλλογική απάντηση ανάλογη των επιπτώσεων της πανδημίας στις οικονομίες και τις κοινωνίες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξακολουθεί να προσδοκά η Αθήνα, παρά την ικανοποίηση που εκφράζεται για την ενσωμάτωση πολλών εκ των ελληνικών θέσεων στις προτάσεις της Κομισιόν, κυρίως για τον Τουρισμό και τις Μεταφορές. Ταυτόχρονα, όμως, διατυπώνεται δημοσίως, η ανησυχία για τις σημαντικές αποκλίσεις που εξακολουθούν να υφίστανται.

Ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί στους κόλπους της ελληνικής κυβέρνησης είναι η πρόσφατη απάντηση του κ. Στ. Πέτσα σε ερώτηση του Liberal.gr. «Η μεγάλη εικόνα είναι ότι έχουμε ένα πλαίσιο για τον τουρισμό, που δεν ήταν αυτονόητο. Είναι ένα πλαίσιο που ευνοεί χώρες με χαμηλή διασπορά του ιού, όπως είναι η Ελλάδα. Και στα υπόλοιπα θέματα, εκεί που υπάρχουν καθυστερήσεις -και υπάρχουν τέτοιες καθυστερήσεις και στο πρόγραμμα SURE και στο πρόγραμμα που έχει να κάνει με την οριστικοποίηση των παραμέτρων του Ταμείου Ανάκαμψης- πάντα θα πιέζουμε για περισσότερη Ευρώπη και για κοινές λύσεις στα κοινά προβλήματα».

Ο τουρισμός

Μετά από την ανακοίνωση των προτάσεων των Βρυξελλών, και το έντονο παρασκήνιο που προηγήθηκε, ακόμα και με επικοινωνίες του Κυριάκου Μητσοτάκη με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ο Πρωθυπουργός φέρεται αποφασισμένος να προχωρήσει στο “άνοιγμα” του καταλυτικού αυτού κλάδου για την ελληνική οικονομία και κοινωνία, το αργότερο την 1η Ιουλίου, καθώς, όπως όλα δείχνουν η Κομισιόν δεν πρόκειται, προς το παρόν, να προσθέσει κάτι παραπάνω στις ‘βάσεις” λειτουργίας τις οποίες έθεσε.

Το σχέδιο αυτό, έχει ισχυρούς συμμάχους, εντός και εκτός της χώρας. Ανώτατος παράγοντας της τουριστικής “βιομηχανίας”, υπογράμμιζε πως “τα κράτη μέλη είναι τρία βήματα μπροστά από την Επιτροπή. Η πρόταση είναι ευπρόσδεκτη, αλλά είναι πολύ λίγη και έρχεται πολύ αργά” (“too little too late”).

Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση προχωρά και μέσω “εναλλακτικών” οδών, όπως διακρατικές συμφωνίες, κυρίως με χώρες εκτός Ευρώπης, αλλά και εντός αυτής. Στην κατεύθυνση αυτή, έχει εκκινήσει -και θα ενταθεί τις προσεχείς ημέρες- ένας διπλωματικός “μαραθώνιος” με στόχο η Ελλάδα να είναι παρούσα σε όλες τις σχετικές διαβουλεύσεις, όχι μόνο στις Βρυξέλλες και σε επίπεδο ηγετών, αλλά σε ένα εύρος που εκτείνεται από τη Ρωσία ως το Ισραήλ, περνώντας ακόμα και μέσα από τα Δυτικά Βαλκάνια.

Το Ταμείο Ανάκαμψης

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες στο Μέγαρο Μαξίμου, προτάσσουν την ανάγκη το υπό σύσταση Ταμείο να χρηματοδοτηθεί με ποσά κατά πολύ μεγαλύτερα από τα κεφάλαια τα οποία έχουν ήδη συμφωνηθεί στην προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής. “Πρέπει το ποσό που θα εξασφαλιστεί να είναι τουλάχιστον ένα τρις και το μεγαλύτερο κομμάτι των κονδυλίων που θα εκταμιευτούν να αφορά σε επιδοτήσεις και όχι σε δάνεια”, τονίζει στο Liberal στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού. Υπενθυμίζοντας την έκφραση “huge” που είχε χρησιμοποιήσει ο Κ. Μητσοτάκης απευθυνόμενος προς τους εταίρους ήδη από τις 23 Απριλίου. Και στην κατεύθυνση αυτή, στο πρωθυπουργικό επιτελείο, “διαβάζουν” με ιδιαίτερη ικανοποίηση το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, με το οποίο προειδοποιεί πως αν το Ταμείο δεν είναι πολύ μεγάλο (έκφραση ταυτόσημη με αυτή που είχε διατυπώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης) και δεν έχει τη σωστή δοσολογία ανάμεσα σε δάνεια και επιχορηγήσεις, θα ασκήσει βέτο.

Αυτό που επίσης θα βρεθεί στην αιχμή του δόρατος της ελληνικής διαπραγματευτικής προσπάθειας το αμέσως προσεχές διάστημα είναι ο χρόνος έναρξης και κυρίως το περιεχόμενο του Ταμείου, δηλαδή το ύψος των κεφαλαίων του, και ο τρόπος με τον οποίο αυτά θα εξευρεθούν.

Το πρόγραμμα SURE

Η άλλη σημαντική εκκρεμότητα αφορά τη διασφάλιση των θέσεων απασχόλησης και την αντιμετώπιση της ανεργίας. Μπορεί το Eurogroup να ενέκρινε τα 240 δις ευρώ χωρίς μνημόνια για τα κράτη μέλη, αλλά αυτά θα δοθούν με δάνεια.

Η Ελλάδα, παρά τα όσα ισχυρίζεται η αξιωματική αντιπολίτευση, εξακολουθεί να διεκδικεί σημαντικά ποσά από τα 100 δις ευρώ που επίσης συμφωνήθηκαν να δοθούν στο Eurogroup. Και, όπως υπογραμμίζει στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, η κυβέρνηση επ’ ουδενί θα αφήσει το “μονοπώλιο της ευαισθησίας” στον ΣΥΡΙΖΑ, αντιθέτως, “θα ρίξει το βάρος στα εργασιακά” και τις επόμενες μέρες, θα κατατεθεί σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή.

Δεν κρύβεται, ωστόσο, η ανησυχία και για το γεγονός ότι η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στις πρόσφατες ανακοινώσεις της για τη δημιουργία ενός “εργαλείου φερεγγυότητας” για την κάλυψη των κεφαλαιακών αναγκών τους, έβαλε τον όρο “υγιείς” μπροστά από τις λέξεις “ευρωπαϊκές επιχειρήσεις”. Γεγονός που χρίζει διερεύνησης, καθώς στην Ελλάδα δεν φαίνεται ότι μετά από δέκα χρόνια κρίσης, πολλές από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα καταφέρουν να παρουσιάσουν θετικούς ισολογισμούς.

Η «Πράσινη» Οικονομία και η Ψηφιακή Ευρώπη

Στην κυβέρνηση δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους για το γεγονός ότι στο “πακέτο” της Επιτροπής δίνεται έμφαση στην πράσινη βιώσιμη ανάπτυξη, την ψηφιοποίηση της επόμενης ευρωπαϊκής μέρας. Κι αυτό διότι, οι δύο αυτοί πυλώνες αποτέλεσαν προεκλογικά και κυρίως μετεκλογικά, βασικές προτεραιότητες του Κυριάκου Μητσοτάκη. Περιμένουν δε την έμπρακτη υλοποίηση της δέσμευσης της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ότι η χρηματοδότηση “θα επικεντρωθεί στα μέρη εκείνα της Ένωσης που έχουν πληγεί περισσότερο και όπου οι ανάγκες όσον αφορά την ανθεκτικότητα είναι μεγαλύτερες".

Από τα κυβερνητικά “ραντάρ” δεν περνά απαρατήρητη, το αντίθετο διαβάζεται ως ευκαιρία μέσα στην κρίση, η κατεύθυνση της Επιτροπής για ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων "από το 5G μέχρι την τεχνητή νοημοσύνη, από το καθαρό υδρογόνο στις υπεράκτιες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας". Όπως και η δημιουργία για πρώτη φορά ενός νέου Μηχανισμού Στρατηγικών Επενδύσεων με έμφαση στον φαρμακευτικό τομέα. Αλλά, και η ενίσχυση του RescEU για την Πολιτική προστασία. Τομείς τους οποίους, επίσης, εγκαίρως, έχει προτάξει στις κυβερνητικές στοχεύσεις ο Κυριάκος Μητσοτάκης.