Οι μεγάλες αεροπορικές εταιρείες στην Ευρώπη αρχίζουν μια επώδυνη διαδικασία μείωσης των δραστηριοτήτων, καθώς η προοπτική γρήγορης ανάκαμψης σβήνει και η προοπτική ενός κόσμου στον οποίο οι άνθρωποι θα ταξιδεύουν πολύ λιγότερο φαίνεται στον ορίζοντα.
Μόνο αυτή την εβδομάδα οι μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου δήλωσαν ότι θα πρέπει να κόψουν δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας καθώς πασχίζουν να περιορίσουν τα κόστη τους.
Του λόγου το αληθές επιβεβαίωσε και ο πρόεδρος της Aegean Airlines Ευτύχης Βασιλάκης ο οποίος εκτίμησε παράλληλα ότι θα πρέπει να περάσουν 2-3 χρόνια ώστε ο κλάδος να επανέλθει στα προ κορονοϊου επίπεδα.
Παράλληλα, η Διεθνής Ένωση Αερομεταφορών ανακοίνωσε ότι απειλούνται 25 εκατομμύρια θέσεις εργασίας παγκοσμίως και 6,7 εκατομμύρια στην Ευρώπη μόνο.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του κλάδου, η κίνηση είναι χαμηλότερη από 90% σε πολλά μέρη, ενώ οι παγκόσμιες απώλειες είναι πιθανό να ανέλθουν σε περισσότερο από 300 δισεκατομμύρια ευρώ.
Τσουνάμι απολύσεων και διαθεσιμότητας
Με φόντο τα παραπάνω, την περικοπή 3.000 θέσεων εργασίας ανακοίνωσε μόλις χθες η μεγαλύτερη εταιρεία χαμηλού κόστους στην Ευρώπη, η Ryanair.
Η British Airways περικόπτει έως και 12.000 θέσεις εργασίας, καθώς το πρώτο τρίμηνο του 2020 είχε μείωση εσόδων της τάξης του 13%.
Η Σκανδιναβική SAS από την πλευρά της έχει θέσει σε διαθεσιμότητα ως και 5.000 υπαλλήλους της, περίπου το 40% του εργατικού δυναμικού δηλαδή, ενώ η ανταγωνιστική της SAS, η Norwegian Air ανακοίνωσε ότι 4.700 εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους. Ακόμη, η ισλανδική αεροπορική εταιρεία Icelandair ανακοίνωσε την περικοπή 2.000 θέσεων εργασίας.
Σε διαθεσιμότητα έχει θέσει τουλάχιστον 9.000 υπαλλήλους της στην Πορτογαλία, η TAP Air.
Το πρώτο θύμα ωστόσο της πανδημίας ήταν η Flybe, η μεγαλύτερη περιφερειακή αεροπορική εταιρεία της Ευρώπης η οποία στο τέλος Ιανουαρίου ανακοίνωσε ότι μπαίνει σε καθεστώς εκκαθάρισης. Η κατάρρευση της αεροπορικής είχε ως άμεση συνέπεια 2.000 άνθρωποι να χάσουν τις δουλειές τους.
Κρατική ενίσχυση και bailouts
Μια από τις πιο ηχηρές περιπτώσεις κρατικής ενίσχυσης είναι αυτή της Lufthansa. Το γερμανικό κράτος συμφώνησε να στηρίξει την εταιρεία με πακέτο διάσωσης ύψους 9 δισ. ευρώ(9,74 δισ. δολάρια), ζητώντας όμως σε αντάλλαγμα την απόκτηση μειοψηφικού ποσοστού στον γερμανικό αερομεταφορέα, δικαίωμα άσκησης βέτο και την τοποθέτηση ενός ή δύο μελών στο διοικητικό συμβούλιο.
Την ίδια ώρα, η γαλλική κυβέρνηση θα στηρίξει την αεροπορική εταιρεία Air France/KLM με ένα πακέτο βοήθειας ύψους 7 δισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ η ολλανδική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να στηρίξει την KLM, τη θυγατρική του ομίλου, με ποσό 2-4 δισ. ευρώ ευρώ.
Ο πορτογαλικός αερομεταφορέας TAP έχει υποβάλλει αίτημα ήδη για κρατική ενίσχυση. Η TAP ανήκει κατά 50% στο κράτος, μέσω της κρατικής εταιρείας χαρτοφυλακίου Parpública, 45% στην ιδιωτική κοινοπραξία Atlantic Gateway και 5% στους εργαζομένους της.
Στην Ιταλία, η κυβέρνηση σχεδιάζει να εθνικοποιήσει την ζημιογόνα Alitalia και να δημιουργήσει μια νέα εταιρεία με πολύ μικρότερο στόλο 25-30 αεροσκαφών, μόλις το ένα τέταρτο του τρέχοντος.
Παράλληλα, η κυβέρνηση της Φινλανδίας αποφάσισε στις 19 Μαρτίου να χορηγήσει κρατική εγγύηση έως 600 εκατ. Ευρώ για την υποστήριξη των χρηματοδοτικών αναγκών της Finna.
Με φόντο τα παραπάνω, η προσωποποίηση της κρίσης που έχει γονατίσει τον κλάδο των αεροπορικών εταιρειών είναι ο ιδρυτής της Virgin Atlantic, Ρίτσαρντ Μπράνσον. Έχοντας χάσει τις ελπίδες του να διασφαλίσει ενίσχυση από το βρετανικό κράτος για τη ναυαρχίδα του ομίλου του, αναζητεί τώρα αγοραστές από τον ιδιωτικό τομέα για να τη σώσει από την πτώχευση.
Η κρίση έχει πλήξει και τους κατασκευαστές αεροσκαφών, όπως και τα αεροδρόμια. Η Boeing ανακοίνωσε 16.000 περικοπές θέσεων εργασίας και ζημιές 1,7 δισ. δολαρίων το πρώτο τρίμηνο, ενώ η Airbus ότι έχει θέσει σε προσωρινή αργία 6.000 εργαζόμενους και «καίει μετρητά», καθώς οι αεροπορικές ακυρώνουν ή καθυστερούν παραγγελίες για νέα σκάφη.
