Του Γιώργου Μυλωνά
Ποια είναι τα "βαριά χαρτιά" που άντεξαν τη τελευταία δεκαετία στην εγχώρια εικαστική σκηνή; Και ποιοι καλλιτέχνες δείχνουν καλή «επένδυση» για το μέλλον; Ο Πέτρος Βέργος, ιδρυτής του ομώνυμου οίκου δημοπρασιών και ο γιος του Ανδρέας, απαντούν.
Μετά από παρατεταμένη βαρυχειμωνιά, οι πάγοι φαίνεται ότι λιώνουν και στο χρηματιστήριο της ελληνικής τέχνης. Ρωτώντας για την πορεία της εγχώριας αγοράς τον Πέτρο Βέργο, ιδρυτή του ομώνυμου οίκου δημοπρασιών και τον γιο του Ανδρέα που ανέλαβε το τιμόνι στα δύσκολα, οι πωλήσεις μέσω των δημοπρασιών που πραγματοποίησαν το 2019 σημείωσαν αύξηση, σχεδόν, 30%.
«Η ανοδική πορεία στον χώρο της τέχνης τα τελευταία χρόνια, μας γεμίζει αισιοδοξία τόσο για το 2020 που διανύουμε, όσο και για την επόμενη δεκαετία» σχολιάζει ο νέος διευθυντής του οίκου που έχει κάθε λόγο να χαμογελά. Μπορεί ο τζίρος στις δημοπρασίες τέχνης να μην είναι εύκολα συγκρίσιμος, καθώς εξαρτάται από τον αριθμό των έργων που επιλέγονται και την αξία που το σφυράκι αποτιμά, αλλά τα στοιχεία που δίνει ο οίκος, επιβεβαιώνουν τη θετική εικόνα. Συγκεκριμένα, με τρεις δημοπρασίες έργων τέχνης και δύο βιβλίων, το 2009 είχε κλείσει με τζίρο 5,5 εκατ. ευρώ. Μετά την ψήφιση του πρώτου μνημονίου στη χώρα, το 2011, ο οίκος «Βέργος» πραγματοποίησε ισάριθμες δημοπρασίες και ο τζίρος έπεσε κατακόρυφα στα 2,4 εκατ. ευρώ, κάνοντας μια βουτιά της τάξης του 43%.
«Από το 2016 και μετά αρχίσαμε να βλέπουμε μια διστακτική αλλά σταθερά αυξητική άνοδο» λέει ο Ανδρέας Βέργος που για να ανταπεξέλθει στους κλυδωνισμούς της αγοράς, μείωσε σε δύο τις δημοπρασίες έργων τέχνης και, αντίστοιχα, αύξησε σε τρεις τα βιβλία, καταγράφοντας τζίρο στα 2,7 εκατ. ευρώ. «Με το κλείσιμο του 2019 είμαστε πλέον βέβαιοι ότι ο χώρος της τέχνης έχει πάρει τα πάνω του, καθώς ο τζίρος ανήλθε στα 3,8 εκατ. ευρώ».
Ποια είναι τα "βαριά" ονόματα που άντεξαν στην κρίση; Οι Τάκις, Παύλος Διονυσόπουλος, Γιάννης Μόραλης, Γιάννης Τσαρούχης και Γιάννης Κουνέλλης συμπληρώνουν την χρυσή πεντάδα που έπαιξε ηγετικό ρόλο στις δημοπρασίες του οίκου κατά τους μνημονιακούς χρόνους. Η γενιά του ’30 εξακολουθεί να κρατά τα σκήπτρα της αγοράς, ενώ παρά την έλλειψη ενός ενεργού Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, ο Ανδρέας Βέργος επισημαίνει ότι «τα τελευταία χρόνια καταγράφεται ένα αυξημένο ενδιαφέρον στη μοντέρνα και σύγχρονη τέχνη».
Το πιο ελπιδοφόρο για την εγχώρια κοινότητα των καλλιτεχνών είναι το άνοιγμα της αγοράς στο εξωτερικό καθώς «το 2018 είχαμε ένα μικρό ποσοστό 1% περίπου αγοραστών, αλλά με την ένταξη του οίκου σε διεθνείς δημοκρατικές πλατφόρμες όπως το «Invaluable», το ποσοστό αυξήθηκε σε πάνω από 5% με τους περισσότερους από αυτούς να είναι ξένοι». Σύντομα θα επανέλθουμε, βλέποντας τι αγοράζουν στο εξωτερικό.
Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που συνιστά ο οίκος ως επένδυση για το μέλλον; Κοντά στους Τάκι, Παύλο, Κουνέλλη, Τσαρούχη και Μόραλη, συμπληρώνει τους Χρήστο Μποκόρο, Παύλο Σάμιο και Νίκο Αλεξίου.
(Διαμαντόπουλος - Οικοδόμοι - hammer price € 40.000 - full price € 51.408)
(Κουνέλλης - Χωρίς τίτλο [1999] - hammer price € 150.000 - full price € 190.300)
(Παύλος - Photo Camera [1984] - hammer price € 60.000 - full price € 76.864)
