Η τιμή του χρυσού σπάει όλα τα ρεκόρ, ξεπερνώντας τα 3.700 δολάρια και μάλλον ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα...
Μέχρι τις παρυφές της δεκαετίας του ’60 και του ’70 τα ακίνητα και οι προίκες στην Ελλάδα ανταλλάσσονταν με χρυσές λίρες. Ο λόγος ήταν η μνήμη της κρίσης και του πολέμου, όπου τα χαρτονομίσματα είχαν εξευτελιστεί. Στην Κατοχή το μεγαλύτερης ονομαστικής αξίας χαρτονόμισμα είχε αξία μικρότερη από το χαρτί στο οποίο ήταν τυπωμένο. Την ίδια περίοδο οι σύμμαχοι έριχναν με αλεξίπτωτα στους αντάρτες σε προσυμφωνημένα σημεία κιβώτια με οπλισμό και χρυσές λίρες.
Πριν από είκοσι, με εικοσιπέντε χρόνια η τιμή της χρυσής λίρας στην Ελλάδα ήταν κάτω από τα 300 ευρώ. Το 2025 ίπταται πάνω από τα 700. Ο χρυσός πάντα «μιλάει», απλά χρειάζεται ερμηνευτή. Το γράφημα που τον απεικονίζει έχει πολλά να διηγηθεί.
(Οι «βασιβουζούκοι» της δραχμής την περασμένη δεκαετία προσπαθούσαν να μας πείσουν πως η μεταπολεμική ανάπτυξη προήλθε από την υποτιμητική ελαστικότητα και πως η χρεοκοπία οφειλόταν στην σταθερότητα του ευρώ)
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’30 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’70 η τιμή του χρυσού ήταν κλειδωμένη στα 30 και κάτι δολάρια η ουγκιά. Μετά τον πόλεμο η ισοτιμία της δραχμής κλειδώθηκε έναντι του δολαρίου. Επί της ουσίας αυτός που καθόριζε την αξία του δολαρίου, της δραχμής και δεκάδων άλλων νομισμάτων ήταν ο χρυσός.
Τα προβλήματα ξεκίνησαν όταν ο πόλεμος του Βιετνάμ ρουφούσε όλο και περισσότερες δαπάνες και οι πολιτικοί δεν ήθελαν να αυξήσουν τους φόρους. Έτσι άρχισαν να τυπώνουν περισσότερα δολάρια. Τα αποθέματα χρυσού της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας δεν επαρκούσαν να καλύψουν τα φρεσκοτυπωμένα χαρτονομίσματα. Το 1971 ο Νίξον απελευθέρωσε το δολάριο από τον χρυσό.
Έκτοτε το δολάριο και όλα τα υπόλοιπα χάρτινα νομίσματα χάνουν διαρκώς σε αξία. Αυτό σημαίνει πως ένα καλάθι του σουπερμάρκετ γεμάτο με τα ίδια προϊόντα στοιχίζει όλο και περισσότερα δολάρια, δραχμές ή ευρώ.
Στην Ελλάδα η περίοδος της «χάρτινης» ευημερίας έγινε φανερή στην εποχή των συνεχών υποτιμήσεων επί Ανδρέα Παπανδρέου. Τότε που ο κόσμος έτρεχε να αγοράσει ψυγεία και κασετόφωνα με τιμές προ της υποτίμησης.
Από το 1971 και μετά η τιμή του χρυσού άρχισε να σκαρφαλώνει. Ένα μεγάλο κύμα ανόδου ήρθε τη δεκαετία του ’70 λόγω του πληθωριστικού σοκ από την πετρελαϊκή κρίση. Οι Άραβες, για να τιμωρήσουν τη Δύση που υποστήριζε το Ισραήλ, επέβαλαν εμπάργκο πετρελαίου.
Μετά ήρθε ο Βόλκερ, με τον Ρήγκαν και τη Θάτσερ, που γονάτισαν τον πληθωρισμό και το υπερτροφικό κράτος. Η τιμή του χρυσού πήρε την κατηφόρα. Περί το 1999-2000 ο χρυσός είχε πέσει κάτω από τα 300 δολάρια η ουγκιά.
Ύστερα ακολούθησαν τα μηδενικά επιτόκια, τα ελλείμματα και η εκτίναξη του χρέους. Το 2011 ο χρυσός κορυφώθηκε στα 1.900 δολάρια. Στη συνέχεια διόρθωσε και το 2020 έφτασε ξανά σε νέα κορυφή, λόγω πανδημίας και προγραμμάτων νομισματικής χαλάρωσης.
Το 2025 σπάει τις 3.700 δολάρια η ουγκιά. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Πρώτον, γιατί καταρρέει η εμπιστοσύνη στα νομίσματα: όσο αυξάνεται η εκτύπωση χρήματος τόσο ανεβαίνει ο χρυσός. Δεν είναι ο χρυσός που τρέχει, είναι το δολάριο που κατρακυλά.
Δεύτερον, γιατί αποτελεί αντιστάθμισμα γεωπολιτικού κινδύνου: πόλεμοι, συγκρούσεις και αβεβαιότητα οδηγούν τα κεφάλαια σε ασφαλή λιμάνια.
Τρίτον, γιατί η νέα εποχή κατανάλωσης μετάλλων, λόγω τεχνολογίας, ενέργειας και πληθωριστικών πιέσεων, τροφοδοτεί τη ζήτηση.
Τέταρτον, γιατί οι κεντρικές τράπεζες αγοράζουν χρυσό όσο ποτέ άλλοτε, σηματοδοτώντας την αποδολαριοποίηση.
Τέλος, γιατί ο χρυσός είναι το μόνο περιουσιακό στοιχείο χωρίς κίνδυνο αντισυμβαλλομένου.
Ο χρυσός «φωνάζει» πως μπαίνουμε σε εποχή αποδυνάμωσης νομισμάτων και ενίσχυσης σκληρών περιουσιακών στοιχείων. Το επίπεδο των 3.700 δεν μοιάζει κορυφή αλλά ενδιάμεσο στάδιο σε μεγαλύτερη μακροχρόνια κίνηση, όσο συνεχίζονται τα ελλείμματα και η νομισματική χαλάρωση. Ο χρυσός δεν είναι απλώς μέταλλο∙ είναι καθρέφτης της δυσπιστίας απέναντι στα «χαρτιά» και στους διαχειριστές τους.
Κάποια στιγμή ο κύκλος του χρέους και της υποτίμησης των χάρτινων νομισμάτων θα κλείσει.
Όταν το σύστημα θα χάσει τόσο την αξιοπιστία του που όπως έγινε μετά το κραχ του ’29 οι πολιτικές ηγεσίες θα αποφασίσουν να βάλουν τάξη. Θα συμφωνήσουν κάθε μεγάλη δύναμη να έχει μια ορισμένη ζώνη επιρροής χωρών και λαών όπου θα κάνει κουμάντο και θα επιβάλει το σύστημά της.
Εμάς(την Ελλάδα) μας ενδιαφέρει όπως και το ’45 να μείνουμε κοντά στις δυτικές δημοκρατίες και να αποφύγουμε κάποια αναστημένη Οθωμανική Αυτοκρατορία ή την τύχη που είχαν χώρες όπως Βουλγαρία, Ρουμανία μετά τον τελευταίο πόλεμο.
Είναι κατανοητό γιατί χρειαζόμαστε Belh@ra, Rafale και F-35; Αφήστε τα κύμβαλα της Αριστεράς, του Free Palestine και του δήθεν ειρηνισμού να αλαλάζουν.
Οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η ΕΕ και κυρίως το Ισραήλ αποτελούν τους πολλαπλασιαστές της ελληνικής ισχύος.
Όταν θα έχει ξαναμοιραστεί ο κόσμος θα τυπώσουν νέα νομίσματα και προκειμένου να έχουν αξιοπιστία θα τα συνδέσουν με τον χρυσό ή κάποια μορφή ψηφιακής υπόστασής του.
Το πρόβλημα με τα ψηφιακά νομίσματα είναι άυλα και για να έχει πρόσβαση στο πορτοφόλι σου εξαρτάσαι από δίκτυα που ελέγχουν άλλοι. Ο φυσικός χρυσός έχει υλική υπόσταση και μεταφέρεται και ανταλλάσσεται εύκολα μεταξύ των ανθρώπων.
Το μήνυμα του χρυσού είναι η ανησυχία για την ελαύνουσα αταξία στο κόσμο. Αυτό που οφείλουμε ως πολίτες η νέα τάξη που θα προκύψει μετά την αταξία, να μην επιφυλάσσει στη χώρα μας την τύχη της Αλβανίας και της Βουλγαρίας μετά το Β’ Π.Π. ή την τύχη του ελληνισμού μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης...
📬🖊️ Επιστολές αναγνωστών
Απολύσεις στο Δημόσιο
Καλησπέρα κ. Στούπα,
σχετικά με το σημερινό σας άρθρο για το ΠΑΣΟΚ της ναφθαλίνης, 2 παρατηρήσεις :
Οι απολύσεις στο Δημόσιο δεν είναι απαραίτητες μόνο για απόλυση των ακατάλληλων αλλά και για την μείωση του προσωπικού σε υπηρεσίες όπου δεν χρειάζονται ή έχουν πλέον μειωμένη ζήτηση όπως και ως αποτέλεσμα της αύξησης της παραγωγικότητας. Δεν μπορεί να έχουμε 700.000 δημόσιους υπαλλήλους!
Χωρίς το ΠΑΣΟΚ κ τον Ανδρέα θα είχαμε σήμερα (κατά τους δικούς μου πρόχειρους κ συντηρητικούς υπολογισμούς) τουλάχιστον διπλάσιο ΑΕΠ για να μην αναφέρω μια πιο σοβαρή παιδεία, Σύστημα Υγείας, Δημόσια διοίκηση, συνταξιοδοτικό αλλά και ΕΔ και σώματα Ασφαλείας.
Απορώ πως είναι δυνατόν οι ολετήρες της χώρας να έχουν το θράσος να ζητούν να ξανακυβερνήσουν! Σε λωτοφάγους απευθύνονται;
Με εκτίμηση
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π.
DIPL. MECHANICAL & ELECTRICAL ENGINEER
