Τρεις δικογραφίες εκκρεμούν στη Βουλή για τη διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών του Γιάννου Παπαντωνίου για την περίοδο της υπουργίας του στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, δημιουργώντας έντονες πιέσεις στο πρόσωπο του άλλοτε πρωτοκλασάτου στελέχους του ΠΑΣΟΚ.
Η ποινική του αποτίμηση σε σχέση με την δικαιοδοσία της Βουλής είναι απολύτως περιορισμένη αφού ο νόμος περί ευθύνης υπουργών δημιουργεί ασφυκτικά περιθώρια, τα οποία έχουν εξαντληθεί, πλην οι δικογραφίες έχουν τεθεί επί τάπητος από τους ανακριτές διαφθοράς. Άλλωστε, όπως θυμίζει αρμόδια πηγή, χωρίς βέβαια να συσχετίζει τις δυο περιπτώσεις, έτσι είχαν κινηθεί οι αρχές και στην περίπτωση του Άκη Τσοχαζόπουλου.
Μάλιστα θυμίζει η ίδια πηγή, πως μόνο την περίοδο του Οκτώβρη του 2001 έως το Μάρτιο του 2004 έχουν υπογραφεί συμβάσεις εξοπλιστικών προγραμμάτων ύψους 6,322 δισ. ευρώ.
Ήδη στη Βουλή έχουν σταλεί οι δικογραφίες για τα υποβρύχια, τα αντισταθμιστικά των Λέοπαρντ και προ ημερών τα αντισταθμιστικά των φρεγατών. Η τελευταία δικογραφία αφορά τυχόν κακουργηματικές ποινικές ευθύνες που φέρεται να εντόπισε η εισαγγελία Διαφθοράς στη σύμβαση αντισταθμιστικών ωφελημάτων, η οποία υπεγράφη με αφορμή τη σύμβαση Εκσυγχρονισμού Μέσης Ζωής έξι (6) φρεγατών τύπου «S» του Πολεμικού Ναυτικού. Η σύμβαση υπεγράφη στις 12 Φεβρουαρίου 2003, έναντι συμβατικού τιμήματος 381.578.580 ευρώ, με κύριο ανάδοχο τα Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ και κύριο υποκατασκευαστή την εταιρεία Thales Nederland B.V.
Ειδικότερα, ο επίκουρος εισαγγελέας Διαφθοράς Αντώνης Ελευθεριάνος που ερεύνησε την υπόθεση - με εντολή της εισαγγελέως Διαφθοράς Ελένης Ράικου - άσκησε ποινική δίωξη για απιστία, σε βαθμό κακουργήματος, σε βάρος του πρώην Γενικού Γραμματέα Οικονομικού Σχεδιασμού και Αμυντικών Επενδύσεων Σπυρίδωνα Τραυλού. Ακόμη δίωξη ασκήθηκε και σε βάρος επτά ακόμη υπηρεσιακών παραγόντων του υπ. Άμυνας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της προκαταρκτικής εξέτασης πραγματοποιήθηκε ανάλυση των Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων από ειδικό επιστημονικό προσωπικό, το οποίο διατέθηκε στο Γραφείο της Εισαγγελέως Εγκλημάτων Διαφθοράς από τη Μονάδα Ειδικού Ελέγχου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Από την έρευνα προέκυψε ότι η Σύμβαση 09/03 υπογράφηκε κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας και των Κατευθυντήριων Οδηγιών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας με αποτέλεσμα να προκληθεί ζημία στην περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου.
Ο εισαγγελέας εντόπισε έξι ύποπτα σημεία και συγκεκριμένα εξής:
1) Μη νόμιμη μείωση της πιστωτικής υποχρέωσης της αντισυμβαλλόμενης εταιρείας, με αποτέλεσμα να συνομολογηθούν υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου Αντισταθμιστικά Ωφελήματα ονομαστικής αξίας μειωμένης κατά το ποσό των 23 εκατ. ευρώ τουλάχιστον.
2) Μη αναπροσαρμογή, λόγω της παρόδου χρόνου, της πιστωτικής υποχρέωσης Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων της εταιρείας Thales Nederland B.V., με αποτέλεσμα να συνομολογηθούν υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου Αντισταθμιστικά Ωφελήματα ονομαστικής αξίας μειωμένης κατά το ποσό των 10 εκατ. ευρώ τουλάχιστον.
3) Μη νόμιμη μείωση της κάλυψης ποσοστού προγραμμάτων υποκατασκευής ή αγοράς από 50% σε 40% της πιστωτικής αξίας της Σύμβασης 09/03, εκ της οποίας η ζημία που προκλήθηκε στο Ελληνικό Δημόσιο δεν μπορεί να ποσοτικοποιηθεί.
4) Μη νόμιμη αναγνώριση πιστωτικού πλεονάσματος στην εταιρεία Thales Nederland B.V., εκ της οποίας η ζημία που προκλήθηκε στο Ελληνικό Δημόσιο δεν μπορεί να ποσοτικοποιηθεί.
5) Μη νόμιμη συνομολόγηση προγράμματος Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων με αντικείμενο τη δωρεάν παροχή υλικών και υπηρεσιών προς το Πολεμικό Ναυτικό, που όμως αποτελούσαν αντικείμενο έτερου προγράμματος Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων, στο οποίο τα εν λόγω υλικά και υπηρεσίες χαρακτηρίζονταν ως αντικείμενο υποκατασκευαστικού έργου, με αποτέλεσμα τη μη συνομολόγηση αντίστοιχου νόμιμου προγράμματος Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων, ονομαστικής αξίας άνω των 8 εκατ. ευρώ.
6) Μη νόμιμη συνομολόγηση προγράμματος Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων με αντικείμενο την άμεση επένδυση σε ελληνική αμυντική εταιρεία, η οποία όμως χρησιμοποιήθηκε με σκοπό την απόκτηση υφιστάμενης εταιρείας αξίας πολλές φορές υποπολλαπλάσιας της χρησιμοποιηθείσας επένδυσης, με αποτέλεσμα την επαύξηση της ιδιωτικής περιουσίας της οικογένειας στην οποία ανήκε η εταιρεία που ενεπλάκη στην επένδυση και τη μη συνομολόγηση νόμιμου προγράμματος Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων, ονομαστικής αξίας άνω των 3 εκατ. ευρώ.
