Ανάμεσα στο πλήθος δηλώσεων του Ντόναλντ Τραμπ στη συνέντευξη Τύπου μαζί με τον Κιρ Στάρμερ στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο Αμερικανός πρόεδρος ανέφερε μετά από σχετική ερώτηση δημοσιογράφων, συγκαταλέγεται και το ήδη πολλές φορές ειπωμένο «ο Πούτιν με απογοήτευσε».
Από την ημέρα που ο Τραμπ έχει αναλάβει τα καθήκοντά του, η συγκεκριμένη «απογοήτευση» από την Ρωσία και το Κρεμλίνο έχει έρθει στο προσκήνιο πολλές φορές, χωρίς όμως να υπάρξει κάποια σημαντική εξέλιξη για την Ουκρανία.
Δεν μπορεί κανείς σήμερα να χαρακτηρίσει τον Ντόναλντ Τραμπ ως άπραγο, αλλά είναι ξεκάθαρο πως οι πράξεις του στο ζήτημα της Ουκρανίας δεν έχουν την «ζέση» που επιθυμούν η Ευρώπη και το Κίεβο.
Και από την άλλη, η Ρωσία έχει κερδίσει πολύτιμο χρόνο και χώρο, δεν έχει πιεστεί περισσότερο οικονομικά, έχει βγει από την τριετή απομόνωση της Δύσης και έχει σήμερα αναδιοργανωθεί και στα πεδία, χτυπώντας ανελέητα αστικά κέντρα και ενεργειακές υποδομές στην ουκρανική μεθόριο. Και έτσι ο Τραμπ μετά από κάθε τέτοια εξέλιξη δηλώνει δυσαρεστημένος με τη ρωσική πλευρά.
Παρά τις νέες δεσμεύσεις για επενδύσεις δισεκατομμυρίων από τη Βρετανία, ο Αμερικανός πρόεδρος δεν έδειξε και πάλι την παραμικρή διάθεση να πράξει διαφορετικά.
Επιστρέφουν οι ΗΠΑ στο Αφγανιστάν;
Ο Τραμπ αποκάλυψε πως είναι στα άμεσα σχέδιά του να επιστρέψει υπό αμερικανική κυριότητα η βάση στο Μπαγκράμ του Αφγανιστάν.
Η αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν τον Ιούλιο του 2021 έχει παραδώσει το σύνολο των βάσεων εκτός και εντός Καμπούλ στα χέρια των Ταλιμπάν.
Παρά το γεγονός πως ο Τραμπ έχει δεσμευθεί για τον παγκόσμιο περιορισμό των αμερικανικών στρατευμάτων μιλώντας προεκλογικά ακόμη και για απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από τις νατοϊκές βάσεις και στην Ευρώπη, σήμερα φαίνεται διατεθειμένος και αποφασισμένος -σε αντίθεση με ττηστάση του στην Ουκρανία- να πάρει πίσω μία βάση που είναι κομβική για τις ΗΠΑ, για πολλούς λόγους.
Ο βασικότερος από αυτούς είναι η εγγύτητα του σημείου με την κινεζική επικράτεια. Το πώς θα το επιχειρήσει ή το εάν θα το επιτύχει είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων αλλά κυρίως της διαχείρισης των Ταλιμπάν.
