Η ηθελημένη αμφισημία του Χασάν Νασράλα
AP Photo/Hussein Malla
AP Photo/Hussein Malla

Η ηθελημένη αμφισημία του Χασάν Νασράλα

Η Χεζμπολάχ απήγαγε δύο Ισραηλινούς στρατιώτες σε διασυνοριακή επιδρομή την 12η Ιουλίου του 2006 για να ακολουθήσει το ισραηλινό σφυροκόπημα των 34 ημερών στον Λίβανο. Στις 27 Αυγούστου του ίδιου έτους, ο Σαγέντ Χασάν Νασράλα δήλωνε σε τηλεοπτική συνέντευξη πως εάν γνώριζε ότι θα ακολουθούσε ένας πόλεμος τέτοιας κλίμακας δεν θα είχε δώσει ποτέ την εντολή για την απαγωγή των στρατιωτών.

«Δεν θεωρούσαμε ότι υπήρχε έστω και 1% πιθανότητα να οδηγούσε η αιχμαλώτιση σε πόλεμο αυτής της κλίμακας. Με ρωτάτε, εάν γνώριζα στις 11 Ιουλίου […] ότι η επιχείρηση θα οδηγούσε σε έναν τέτοιο πόλεμο, θα το έκανα; Λέω όχι, κατηγορηματικά όχι» ήταν η δήλωση του ηγέτη της Χεζμπολάχ στον τηλεοπτικό σταθμό New TV του Λιβάνου.

Το τίμημα που κατέβαλε η Χεζμπολάχ και ο ίδιος ο Λίβανος δεν το έχει ξεχάσει ο Χασάν Νασράλα. Και σε έναν νέο ολομέτωπο πόλεμο με το Ισραήλ δεν θέλει να ρισκάρει να μπει ξανά. Εξ ου και ενώ εξυμνεί τις θηριωδίες της Χαμάς, τεχνηέντως διαχωρίζει τη Χεζμπολάχ από τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου λέγοντας πως «η ηρωική επιχείρηση ήταν 100% παλαιστινιακή», και η «υπόθεση» είναι παλαιστινιακή και όχι περιφερειακή.

Όσο προσεκτικά υπολογισμένες είναι μέχρι στιγμής οι κινήσεις της Χεζμπολάχ στα βόρεια σύνορα του Ισραήλ ώστε να αποσπά μεν δυνάμεις από το μέτωπο της Γάζας και να στέκεται «αλληλέγγυα» στη Χαμάς αλλά να μην «χτυπά» σε κλίμακα που θα πυροδοτούσε μαζική απάντηση του Ισραήλ, τόσο προσεκτικά υπολογισμένο, και ηθελημένα αμφίσημο, ήταν και το διάγγελμα του Χασάν Νασράλα.

Οι «βρυχηθμοί» κατά του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών δεν ήλθαν ως έκπληξη. Η Χεζμπολάχ το 24ωρο πριν το διάγγελμα Νασράλα είχε εξαπολύσει μπαράζ ρουκετών στο βόρειο Ισραήλ τη στιγμή κατά την οποία ο στρατός του βρισκόταν προ των πυλών της Πόλης της Γάζας. Στο μαγνητοσκοπημένο διάγγελμα που προβλήθηκε σε γιγαντοοθόνες σε πλατείες της Βηρυτού την Παρασκευή, ο Νασράλα προειδοποίησε με ακόμη μεγαλύτερη κλιμάκωση, όμως οι φόβοι ότι μπορεί να κήρυττε επίσημα την «είσοδο» της Χεζμπολάχ στον πόλεμο δεν επιβεβαιώθηκαν.

Μίλησε για μία περιφερειακή σύγκρουση που θα μπορούσε να συμβεί («η πιθανότητα είναι ρεαλιστική»), και όχι που θα συμβεί, και αυτή είναι ίσως μία από τις φράσεις-κλειδιά του διαγγέλματος που καταδεικνύουν ότι ο Χασάν Νασράλα δεν έχει στα σχέδιά του -τη δεδομένη στιγμή τουλάχιστον καθώς όλα είναι ρευστά- να ανοίξει το βόρειο μέτωπο και να οδηγήσει τη Χεζμπολάχ και τον Λίβανο σε έναν ανοιχτό πόλεμο με το Ισραήλ, βρίσκοντας απέναντί του και τις Ηνωμένες Πολιτείες που από την πρώτη στιγμή έχουν στείλει αεροπλανοφόρα και στρατιωτικές ενισχύσεις στην περιοχή ως μέσο αποτροπής.

Ο Νασράλα περιέγραψε τον στόχο της Χεζμπολάχ ως μια ελεγχόμενη μάχη κατά μήκος των συνόρων με στόχο την εξασθένιση του ηθικού και των πόρων του Ισραήλ. Είναι ένα μήνυμα που πιθανότατα θα απογοητεύσει τη Χαμάς, η οποία και επιζητά την εμπλοκή της κατά πολύ ισχυρότερης Χεζμπολάχ στο μέτωπο του πολέμου. 

Ο Μπιλάλ Σαάμπ του εδρεύοντος στην Ουάσινγκτον Ινστιτούτου για τη Μέση Ανατολή διέκρινε σε πρώτη «ανάγνωση», μιλώντας στο CNN, πως ο Νασράλα ήταν ιδιαίτερα μεθοδικός και επί της ουσίας ήθελε να επικοινωνήσει ότι η πρόθεση του ίδιου δεν ήταν να ανοίξει νέο μέτωπο. Εάν έπρεπε να βαθμολογήσει το διάγγελμα από το «ένα» ως το «δέκα», όπου το δέκα είναι το υψηλότερο επίπεδο κλιμάκωσης, ο αναλυτής θα του έδινε «πέντε».

Για τον ηγέτη της Χεζμπολάχ ο κύριος υπαίτιος για όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Οι φράσεις περί «μεγάλου σατανά» και «απόλυτου κακού» που ενσαρκώνουν κατά τον ίδιο οι ΗΠΑ επανήλθαν ενώ χαρακτήρισε το Ισραήλ υποχείριο της Αμερικής. «Οι στόλοι σας στη Μεσόγειο δεν μας φοβίζουν και δεν θα μας φοβίσουν ποτέ. Οι στόλοι σας με τους οποίους μας απειλείτε, είμαστε προετοιμασμένοι και γι' αυτούς», είπε και προειδοποίησε πως εάν οι ΗΠΑ εμπλακούν στον πόλεμο, θα τους «περιμένουν» επιθέσεις από τους συμμάχους της Χεζμπολάχ στις στρατιωτικές βάσεις και σε άλλους στόχους στο Ιράκ, τη Συρία και όχι μόνο.

Παρόλο που ο Νασράλα διαμήνυσε πως «όλες οι επιλογές είναι διαθέσιμες και θα μπορούσαμε να καταφύγουμε σε αυτές ανά πάσα στιγμή», συνολικά το διάγγελμά του συμβάδισε με την εκτίμηση πολιτικών αναλυτικών και δυτικών υπηρεσιών πληροφοριών ότι η Χεζμπολάχ, και κατά βάση το Ιράν που την ελέγχει χρηματοδοτεί και οπλίζει, δεν επιζητούν έναν διευρυμένο πόλεμο.

To «Κόμμα του Θεού», η Χεζμπολάχ του Λιβάνου, είναι η πρώτη από τις οργανώσεις που το Ιράν «φύτεψε» στη Μέση Ανατολή και αποτελεί τρόπον τινά το πρότυπο για τις υπόλοιπες που ακολούθησαν. Μαζί με την Χαμάς και την Τζιχάντ στα Παλαιστινιακή Εδάφη, πολιτοφυλακές σε Ιράκ και Συρία και τους Χούθι της Υεμένης συγκροτούν τον αποκαλούμενο «άξονα της αντίστασης», το δίκτυο που έχει συγκροτήσει μετά την Ισλαμική Επανάσταση του 1979 το Ιράν και συστηματικά χρηματοδοτούν και οπλίζουν οι σιίτες μουσουλμάνοι αγιατολάχ έκτοτε.

Κατά τα λεγόμενα Νασράλα, ο «άξονας της αντίστασης» δεν γνώριζε εκ των προτέρων για την 7η Οκτωβρίου. «Ήταν καθαρά αποτέλεσμα παλαιστινιακού σχεδιασμού και υλοποίησης», είπε αρνούμενος κατ' αυτό τον τρόπο οποιαδήποτε συμμετοχή της Χεζμπολάχ στις φρικαλεότητες (τις οποίες σε άλλο σημείο της ομιλίας του τόλμησε να αποδώσει στους ίδιους τους Ισραηλινούς στρατιώτες). Στοχευμένη ήταν και η δήλωσή του ότι «δεν ενοχλήθηκαν» τα υπόλοιπα μέλη του άξονα επειδή κρατήθηκαν στο σκοτάδι για τους σχεδιασμούς γιατί το διακύβευμα ήταν πολύ μεγάλο.

* Ο Χασάν Νασράλα, γεννημένος το 1960 στη Βηρυτό, ανέλαβε γενικός γραμματέας της Χεζμπολάχ το 1992 μετά τη δολοφονία του προκατόχου του και συνιδρυτή της Χαμάς, Αμπάς αλ-Μουσαουί. Γνωστός ιδιαίτερα για τον αντισιωνισμό του και την ιδεολογική και στρατιωτική σύμπραξή του με ακραίες παλαιστινιακές οργανώσεις, ο Νασράλα τάσσεται έντονα κατά των αμερικανικών πολιτικών στη Μέση Ανατολή και παραμένει σταθερά στην επήρεια του Ιράν. Υπό την ηγεσία του, η Χεζμπολάχ αύξησε τη στρατιωτική και πολιτική του δύναμη εντός του Λιβάνου και σύντομα και εκτός αυτού, σε μία ευρύτερη γεωγραφία, από τα Παλαιστινιακά Εδάφη μέχρι τη Συρία και το Ιράκ, προσπαθώντας να εδραιώσει τη μόνιμη επιρροή του Ιράν στις χώρες αυτές μέσω παραστρατιωτικών-τρομοκρατικών οργανώσεων.