Έχω έναν φίλο κάτω στα Χανιά, που περίμενε καιρό να έρθει το καινούριο ΕΣΠΑ, να φτιάξει βίλες για να τις βάλει στην Airbnb. Δεν έχει σχέση με τον τουρισμό, αλλά όλοι γύρω του βίλες έφτιαξαν και οικονόμησαν. Σου λέει θα κάνω κι εγώ το ίδιο. Έχει ένα μεγάλο χωράφι, σχεδίαζε να χτίσει τρεις, με πισίνες, τζακούζι, πέργκολες, πετρόκηπους και όλα τα συναφή. Δεν είχε τα λεφτά όμως, περίμενε να βγει ΕΣΠΑ, το προηγούμενο δεν τον περιλάμβανε, τώρα πάλι ετοιμάζεται γι αυτό που τρέχει.
Στο μεταξύ, περιμένοντας να δει πως θα βρει τρόπο να χτίσει τις βίλες του, άρχισε να ακούει κάτι παράξενα. Ότι μαζεύτηκαν πολλά Airbnb, ότι θα φορολογηθούν πολύ παραπάνω απ’ ότι σήμερα, ότι είναι δύσκολο να βρει καθαρίστριες που θα αναλάβουν την καθημερινή περιποίηση των βιλών και άλλα παρόμοια ζοφερά. Τον προβλημάτισαν, ενώ αντιθέτως πρόπερσι και πέρυσι είδε με πόση αγωνία έψαχναν οι ξενοδόχοι κάποιο απλό σπίτι για να στεγάσουν το προσωπικό τους την καλοκαιρινή σεζόν, που πια είναι σχεδόν εννιάμηνη.
«Ρε, μήπως αντί να δώσω τα μαλλιά της κεφαλής μου για πολυτελείς και πανάκριβες κατασκευές, να φτιάξω τίποτα απλά και εύκολα σπιτάκια-κοιτώνες, για να τα νοικιάζω στα πεντάστερα που κάνουν κρα για τέτοια καταλύματα; Που τα παίρνουν για όλο τον χρόνο, το καλοκαίρι για το προσωπικό τους και τον χειμώνα για τους τεχνίτες που κάνουν επισκευές στα ξενοδοχεία; Να μην έχω μήτε καθαρίστριες, μήτε πλυντήρια για σεντόνια και πετσέτες, μήτε υποδοχές τουριστών κάθε δεύτερη μέρα; Είναι και οι εργάτες της ελιάς τον χειμώνα που ψάχνουν στέγη. Καθόλου κακή ιδέα.
Και πάνω που το κοίταζε κι αυτό, να σου και πάει το λάδι στα 10 ευρώ το κιλό. «Ρε δεν αφήνω τα μπετά και τις πισίνες, να βάλω 100 ελιές στο χωράφι;» σκέφτηκε. «Σε τρία χρόνια θα μου δίνουν τα ίδια λεφτά με τα ενοικιαζόμενα, δίχως να έχω επενδύσει ούτε ένα ευρώ». Άντε πάλι από την αρχή το σχέδιο. Στο μεταξύ, λίγο παρακάτω, ένας άλλος χτίζει ένα απλό αλλά αλλόκοτα σχεδιασμένο χτίσμα, που θα είναι λέει κάτι ανάμεσα σε γηροκομείο και σε ξενώνα ηλικιωμένων ζευγαριών.
Όπως λέει ο ιδιοκτήτης του, σε λίγο όλη η Ελλάδα θα χει γεμίσει γέρους ή υπερήλικα ζευγάρια που θα θέλουν να μένουν παρέα με άλλους της ηλικίας τους, αλλά όχι σαν να βρίσκονται σε ίδρυμα για ανήμπορους. Κόσμος με καλές συντάξεις, που θα πληρώνει. Άλλη τρομερή ιδέα για το χωράφι του φίλου μου, που άρχισε να το συζητά κι αυτό. Που στέκεται εκεί ανεκμετάλλευτο και αναρωτιέται αν θα γίνει βίλες με πισίνες, δωματιάκια για εργάτες, ελαιώνας ή γηροκομείο-light.
Μου τα ‘λεγε προχθές και γελούσα. Διότι θυμόμουν ότι μόλις πριν πέντε χρόνια κλαίγαμε την μοίρα μας και βλαστημούσαμε την φτώχεια μας. Και τώρα δεν ξέρουμε ποια επένδυση να διαλέξουμε όλοι εμείς οι μεγάλοι επενδυταράδες.
