Στο ΣΥΡΙΖΑ όλοι ξέρουν, είτε δηλώνουν προεδρικοί, είτε ΡΕΝΕδες και ΟΜΠΡΕΛΑδες, είτε «53», ότι στις επόμενες εκλογές, μαζί ή θα επιπλεύσουν ή θα βουλιάξουν. Με αυτό το σκεπτικό ο πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας πρότεινε γραμματέα από τη μειοψηφία. Δεν πρότεινε την κ. Σβίγγου επειδή είναι… ηθικιά ούτε επειδή μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά.
Την επέλεξε για να αποκαταστήσει εν μέρει την ηρεμία και τη συνείδηση ΣΥΡΙΖΑ. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος που ευαρεστήθηκε και o Παύλος Πολάκης που συνέδραμε τον πρόεδρο στο «ξεκάρφωμα», απέναντι στους Πασοκοφερμένους που ορέγονταν τη θέση του Γραμματέα, ως επιβράβευση για τον μηδισμό τους. Οι φυλές του ΣΥΡΙΖΑ συναισθάνονται ότι έχουν μείνει πίσω με τα σκυλιά, ενώ το καραβάνι της κυβέρνησης απομακρύνεται.
Ενώνονται ξανά κάτω από την πίεση της τελευταίας ευκαιρίας και της ελπίδας ότι μπορεί και δεύτερη φορά να γίνει το θαύμα. Ο εκλογικός νόμος που άλλαξαν σε απλή αναλογική και το «τρόπαιο» των δεκάδων δισεκατομμυρίων του Ταμείου Ανάκαμψης, χαλυβδώνει τη βούληση, ακονίζει τα όπλα τους και κάνει επιθετικότερο τον λαϊκισμό τους.
Για να κερδηθεί όμως το στοίχημα των μεταρρυθμίσεων, οι οποίες θα χρηματοδοτηθούν με πακτωλό ευρωπαϊκών πόρων τα επόμενα χρόνια, θα πρέπει η χώρα να ξεμπερδέψει με την ανηθικότητα του αριστερού λαϊκισμού και την αναγωγή της πολιτικής στο μανιχαϊστικό επίπεδο του καλού και του κακού, των «ηθικών» από τα «γενοφάσκια» και των «ανήθικων» από τη μήτρα.
Η Ελλάδα μέσα στους επόμενους λίγους μήνες αναμένεται - εκτός δραματικού απροόπτου- να κερδίσει την επενδυτική βαθμίδα και να βγει από την επιτήρηση, αναμένοντας πόρους 30 δισεκατομμυρίων από το Ταμείο Ανάκαμψης. Οι προσομοιώσεις δείχνουν ότι αμέσως ή εμμέσως στο Ελληνικό ΑΕΠ θα προστεθούν μέχρι το 2026 3,5 μονάδες. Αυτό δεν θα συμβεί ούτε μαγικά, ούτε αυτόματα, ούτε νομοτελειακά.
Και αυτό θα επιτευχθεί εφόσον υλοποιηθούν - και στο χρόνο που πρέπει - έργα, επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα το οποίο υπέβαλλε η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ενέκριναν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί.
Αλλά όσο η αξιωματική αντιπολίτευση συνεχίζει να υπονομεύει με ακτιβισμούς και διχαστική συνθηματολογία την κοινωνική ειρήνη, οι μεταρρυθμίσεις που θα προωθεί η κυβέρνηση και θα μοιάζουν με την κίνηση του εκκρεμούς. Μια δράση και μια αντίδραση. Ένα βήμα μπροστά και ένα βήμα πίσω.
Θα φωνάζουν το σύνθημα «κάτω η απολυταρχίας της απληστίας» τα ίδια χείλη που φώναζαν ως κυβερνώντες επίθεση, υποχωρώντας, συνδιαλεγόμενοι με τα συμφέροντα που πολεμούσαν.
Αν για να διαφυλαχθεί η προοπτική της χώρας είναι αναγκαίο να υπάρξει ένα νέο συντριπτικό χτύπημα, δεν χρειάζονται δισταγμοί ούτε ως προς το χρόνο ούτε ως προς τον τρόπο.
Εκλογές με απολύτως προσωποποιημένα τα διλήμματα. Για παράδειγμα : Νίκος Παππάς ή Κ. Πιερρακάκης; Ποιοί θα διαχειριστούν τα περίπου 3,38 δις ευρώ που θα κατευθυνθούν για την πληροφορική και τις επικοινωνίες;
