Του Νίκου Φιλιππίδη
Τα κόκκινα δάνεια είναι μία μεγάλη μαύρη τρύπα η οποία μεγαλώνει όσο περνάει ο καιρός και απειλεί να συμπαρασύρει μέχρι πρότινος κραταιές εταιρείες, χιλιάδες θέσεις εργασίας... αλλά και την κυβέρνηση σύσσωμη.
Το θέμα συνδέεται και με τα «παιχνιδάκια» με τους επιχειρηματίες που ξεκίνησε και δημόσια εσχάτως η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός, τα οποία όμως αυτή τη φορά δεν απειλούν το ηθικό πλεονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό έχει ήδη τρωθεί την τελευταία διετία. Απειλούν την ίδια την ύπαρξη του, καθώς όλες οι επιχειρηματικές κινήσεις περνούν υποχρεωτικά από την επίλυση του ζητήματος των κόκκινων δανείων. Οι λύσεις που θα βρεθούν θα πρέπει να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα στη ρίζα του και κυρίως να μην δημιουργούν την αίσθηση της αδικίας, την στιγμή που αντίστοιχη διαδικασία «κουρέματος» δεν θα προβλέπεται για τις άλλες κατηγορίες δανείων (στεγαστικά κλπ.).
Η νομοθεσία που ετοιμάζεται να εισαχθεί προς ψήφιση στην Βουλή, έχει γίνει γνωστό ότι θα προβλέπει πως εταιρείες που θα κρίνονται βιώσιμες και θα εισάγονται στην διαδικασία του εξωδικαστικού διακανονισμού των χρεών τους, θα πρέπει να απομακρύνεται ο πρώην βασικός μέτοχος. Ο βασικός δηλαδή υπεύθυνος για την άσχημη κατάσταση της εταιρείας. Αυτό θα γίνεται ακόμα και αν έχει διάθεση, κατόπιν «εορτής» (μετά το κούρεμα) να βάλει χρήματα στην εταιρεία του.
Τελευταία κυκλοφορούν πληροφορίες ότι ένας σημαντικός επιχειρηματίας από την Βόρεια Ελλάδα, ο οποίος ετοιμάζεται να μπει στα media, υπέβαλε προς έγκριση επιχειρηματικό σχέδιο στις πιστώτριες τράπεζες της υπό απόκτηση εταιρεία, το οποίο προβλέπει πέραν του μεγάλου «κουρέματος» των οφειλών της και διατήρηση της παρουσίας του παλαιού μετόχου με μειοψηφικό ποσοστό. Το επιχειρηματικό σχέδιο απορρίφθηκε από τις τράπεζες, καθώς επιπλέον τα στελέχη τους τα οποία υφίστανται δικαστικές διώξεις πέρα από κάθε τραπεζική λογική για εγκρίσεις αναδιάρθρωσης επιχειρηματικών δανείων, αναμένουν την περίφημη ρύθμιση για την αμνήστευση των ενεργειών τους στις εν λόγω ρυθμίσεις, οπότε δεν είναι σε θέση να συμφωνήσουν με κανένα σχέδιο.
Μαθαίνουμε ωστόσο ότι το θέμα θα επανέρθει και μάλιστα με κυβερνητική πίεση.
Το πρόβλημα που μπορεί να δημιουργηθεί από πιθανή αποδοχή ενός σχεδίου που θα διασώζει τον παλαιό μέτοχο, μπορεί να λάβει απρόβλεπτες διαστάσεις. Δεκάδες υπερχρεωμένες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν ως υποθήκη το σπίτι ή το εξοχικό του ιδιοκτήτη και πέρα από την απώλεια της εταιρείας τους θα χάσουν πιθανότατα και την οικεία τους. Οι συγκεκριμένοι, θα τιμωρούνται με ποινή σχεδόν αφανισμού για τα επιχειρηματικά τους λάθη, την στιγμή που θα βλέπουν τους «μεγάλους» να την γλιτώνουν.
Το πιθανό κακό προηγούμενο που θα δημιουργήσει απειλεί τις συνθήκες ανταγωνισμού σε ολόκληρους κλάδους της οικονομίας. Ο ξενοδοχειακός κλάδος, αναμένει για παράδειγμα να δει πως θα αντιμετωπιστούν τα ληξιπρόθεσμα δάνεια ύψους 1,5 δις. που έχουν 20 μεγάλοι όμιλοι. Οι εν λόγω όμιλοι ενόψει των εξελίξεων έχουν σταματήσει να καταβάλουν οποιαδήποτε δόση. Άλλοι το ίδιο μεγάλοι εξυπηρετούν τα χρέη τους. Άρα υπάρχει θέμα ανταγωνισμού.
Τυχών λάθος κινήσεις σε τόσο ευαίσθητο θέμα, δεν απειλεί μόνο τις συνθήκες ανταγωνισμού στην οικονομία, αλλά δικαιοσύνης στην κοινωνία. Αυτή είναι και η «μαύρη τρύπα» που απειλεί την κυβέρνηση, όσο αυτή «κλείνει το μάτι» σε φίλους επιχειρηματίες...
