Γενικά στη ζωή το να υποτιμάς τον απέναντι σου δεν σε βοηθά. Μάλλον κάποια στιγμή θα πέσεις από τα σύννεφα. Ιδίως αν ο περίγυρος σου σε υπερτιμά με κολακείες. Αν σε κάνει να πιστεύεις πως είσαι άχαστος. Ακριβώς τα ίδια ισχύουν και στην πολιτική.
Ένας σοβαρός πολιτικός, πάντα μελετά τον αντίπαλο του, ποτέ δεν τον υποτιμά, γνωρίζει τα θετικά και τα αρνητικά του και σχεδιάζει πώς θα εξουδετερώσει τα θετικά του και πώς θα αναδείξει τα αρνητικά του. Αν κάποιος πιστεύει πως ο πολιτικός του αντίπαλος δεν έχει θετικά στοιχεία είναι κλινικά ηλίθιος.
Στην Ελλάδα, ευθύς ως ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναδείχθηκε σε αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ επαναπαύθηκαν στην «απειρία» του και στις πέντε συνεχόμενες εκλογικές τους νίκες. Τον αντιμετώπισαν αλαζονικά. Και δεν έπρεπε. Δεν διάβασαν δύο κινήσεις που έκανε στο παρελθόν οι οποίες φανέρωναν έναν νέο πολιτικό με τσαγανό.*
Πρώτον, δεν ακολούθησε την αδερφή του, την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, όταν δημιούργησε δικό της κόμμα το 2010 κάτι ιδιαίτερα σημαντικό, δεδομένων των ισχυρών οικογενειακών δεσμών. Η επιλογή του αυτή προσλαμβάνει ιδιαίτερη σημασία αν λάβουμε υπ' όψη πως παρέμεινε στην Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά.
Δεύτερον, ευθαρσώς και παλικαρίσια δήλωσε πως δεν θα ψηφίσει τον Προκόπη Παυλόπουλο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ερχόμενος σε αντίθεση με την πολιτική επιλογή του κόμματος του, σε δύσκολες εποχές. Δικαιώθηκε.
Ο Μητσοτάκης έστελνε τα μηνύματα του, αλλά οι Συριζαίοι δεν τα άκουγαν. Πίστευαν πως τον είχαν στο τσεπάκι τους. Και είχαν πείσει γι' αυτό και σοβαρά άτομα που δήλωναν δημοσίως πως ο Τσίπρας έχει τον Μητσοτάκη για πρωινό. Την κατάληξη της ιστορίας τη γνωρίζουμε. Ο Α. Τσίπρας συνετρίβη το 2019 από αυτόν που θα έτρωγε στο πρωινό του, στις ευρωεκλογές, στις περιφερειακές εκλογές, στις δημοτικές εκλογές και στις εθνικές εκλογές. Ο φωτεινός πίνακας έγραψε 4-0.
Αμετανόητοι, και σήμερα υποπίπτουν στο ίδιο λάθος. Εκτιμούν πως μπορεί να τον σύρουν σε πρόωρες εκλογές και συγχρόνως αδυνατούν να διανοηθούν πόσα κρυφά όπλα έχει στο οπλοστάσιο του. Αμέριμνοι, βαδίζουν σαν πρόβατα επί σφαγή.
Αλλά δεν είναι μόνον οι Συριζαίοι που υποτιμούν τον Κυριάκο. Είναι και ο Ερντογάν, ο οποίος ακόμα δεν κατάλαβε τι έγινε στον Έβρο, πώς συνέβη η επακούμβηση στο Αιγαίο, πώς υπογράφηκε η ελληνογαλλική συμφωνία αμυντικής συνδρομής, πώς ξαφνικά τα Ραφάλ αλλάζουν τις ισορροπίες και πώς ο Μητσοτάκης πήγε στον Λευκό Οίκο κουβαλώντας τους χάρτες της «γαλάζιας πατρίδας.» Και βλέπει ο Ερντογάν με τα κιάλια τι γίνεται στην Αλεξανδρούπολη και δεν μπορεί να το πιστέψει.
Εσείς τι λέτε; Γιατί είναι τόσο επιθετικός με τον Κυριάκο; Από νάζι; Και αυτός άλλα περίμενε και άλλα βρήκε μπροστά του και το φυσά και δεν κρυώνει. Γνωρίζει πως τα περιθώρια κινήσεων του στο Αιγαίο είναι πλέον περιορισμένα.
Ο Μητσοτάκης έχει δύο βασικά προσόντα για έναν πολιτικό ηγέτη. Παίρνει αποφάσεις, διορθώνει λάθη. Μέχρι στιγμής δείχνει πως δεν άγεται από τα γεγονότα, αλλά δημιουργεί γεγονότα.
Ο Ερντογάν πήρε το μήνυμα του και το κατάλαβε. Ο Α. Τσίπρας ακόμα δεν έχει καταλάβει τίποτα!
*Άριστο το scouting του Αντώνη Σαμαρά. Και ακόμα πιο άριστη η απόφαση του να τον στηρίξει στις εσωκομματικές εκλογές.
