Τελευταία ζαριά μιας αποτυχημένης πολιτικής

Τελευταία ζαριά μιας αποτυχημένης πολιτικής

Τα μέτρα του πακέτου Τσίπρα, αντί να εστιάζουν στη βασική ασθένεια της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή την αδυναμία προσέλκυσης επενδυτών, στοχεύουν μόνο στην κατανάλωση, άρα κινούνται σε λάθος κατεύθυνση, έχοντας ως μοναδικό σκοπό την εκλογική επιβίωση του ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνει στο Liberal.gr ο Πάνος Τσακλόγλου, προσθέτοντας ότι η ιστορική εμπειρία δείχνει πως οι απόπειρες εξαγοράς των ψηφοφόρων δεν ευδοκιμούν.

Σχολιάζοντας την αρνητική υποδοχή από τις αγορές στο πακέτο Τσίπρα, τις χθεσινές αιχμές Ντόλμαν από το ΔΝΤ, και την ευρύτερη δυσαρέσκεια των δανειστών, ο καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών προβλέπει ότι αργά ή γρήγορα θα εκδηλωθούν αντιδράσεις, οπότε και θα φανεί, όπως λέει «αν η κυβέρνηση θα υποχωρήσει, όπως έχει κάνει τόσες άλλες φορές στο παρελθόν, αφού πρώτα έχει κάνει ζημιά στο γενικότερο κλίμα». 

Άλλωστε, όπως σημειώνει ο πρώην επικεφαλής του Σώματος Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, η μονομερής ενέργεια Τσίπρα εγκατάλειψης των στόχων για πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για μια πενταετία, αφορά στα επόμενα χρόνια, «οπότε όλα γίνονται μόνο δια το θεαθήναι». 

Καυτηριάζει τις σταθερά πολύ χαμηλές επιδόσεις στις επενδύσεις, ακόμη και των δρομολογημένων, όπως Ελληνικό, ΟΛΠ και Κασσιόπη- την πρώτη αποκρατικοποίηση που έγινε ποτέ στην Ελλάδα από το ΤΑΙΠΕΔ, και που ακόμη δεν έχει ξεκινήσει, λόγω διαρκών προσκομμάτων από φορείς που πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα- ενώ αποδοκιμάζει την αντιαναπτυξιακή πολιτική των πλεονασμάτων που δεν προέρχονται από παραγωγή πρόσθετου πλούτου, αλλά από τα έτοιμα, μόνο και μόνο για να μοιράζει η κυβέρνηση επιδόματα.

Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη

- Το μήνυμα πολλών αναλυτών, όπως και το χθεσινό, του εκπροσώπου του ΔΝΤ Π.Ντόλμαν ήταν ότι το «πακέτο Τσίπρα» δεν είναι αυτό που χρειάζεται σήμερα η χώρα, δηλαδή ανάπτυξη και επενδύσεις. Ποια η γνώμη σας;

Όντως, το μεγάλο στοίχημα για την ελληνική οικονομία αυτή την περίοδο είναι να πετύχει υψηλούς και διατηρήσιμους ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης. Βασικός όρος για να γίνει αυτό είναι να αυξηθεί το ποσοστό των επενδύσεων στο ΑΕΠ. Όμως, ακόμα και σήμερα οι αποσβέσεις υπερβαίνουν τις ακαθάριστες επενδύσεις. Δηλαδή, το απόθεμα κεφαλαίου της οικονομίας μειώνεται.

Το «πακέτο Τσίπρα», αντί να δώσει κίνητρα για επενδύσεις, δίνει κίνητρα για κατανάλωση. Τα μέτρα που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός αφορούν τη φετινή και την επόμενη χρονιά.

Αυτά της επόμενης χρονιάς δεν θα ήθελα να τα συζητήσω. Αποτελούν απλώς ευχολόγιο, εφόσον σύμφωνα με όλες ανεξαιρέτως τις δημοσκοπήσεις μετά τις επόμενες εκλογές το πιθανότερο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να περάσει στην αντιπολίτευση.

Από τα φετινά μέτρα, το μόνο που επηρεάζει άμεσα θετικά τις επενδύσεις είναι η μείωση της έμμεσης φορολογίας στην ενέργεια. Όλα τα άλλα αμέσως ή εμμέσως ευνοούν κυρίως την κατανάλωση.

- Το ρωτώ γιατί το γεγονός ότι οι παροχές δεν προέρχονται από παραγωγή πρόσθετου πλούτου, αλλά από τα έτοιμα, τις αναιρεί και τις κάνει επισφαλείς. Ο ίδιος άνθρωπος που αύριο θα πάρει αύξηση της σύνταξης ή μείωση στο ΦΠΑ του ρεύματος, μεθαύριο δεν κινδυνεύει να βρεθεί πάλι χρεωμένος και χρεοκοπημένος, αφού η πίτα της οικονομίας δεν μεγαλώνει;

Τα μέτρα αυτά χρηματοδοτούνται από τα υπερπλεονάσματα που πετυχαίνει η οικονομία μας.  Δυστυχώς, αυτά τα υπερπλεονάσματα δεν είναι απόρροια υψηλών φορολογικών εσόδων λόγω υψηλών ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης ή έστω περιστολής της κρατικής σπατάλης.  

Προέρχονται από υπερφορολόγηση των πολιτών και υποεκτέλεση του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων. Δηλαδή, κάνουμε αντιαναπτυξιακή πολιτική για να μοιράσουμε επιδόματα. Αυτή η πολιτική σίγουρα δεν οδηγεί σε υψηλούς και διατηρήσιμους ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης.

-Επίσης το ίδιο το πακέτο δεν είναι πολύ λίγο για να άρει τις στρεβλώσεις που έχει σωρεύσει η αντιεπενδυτική πολιτική που ασκεί επί τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση; Δεν είναι σαν παυσίπονο μετά από ακρωτηριασμό;

Ενώ οι αντικειμενικές συνθήκες στη χώρα μας φαίνεται να είναι καλές για επενδύσεις – χαμηλές αποτιμήσεις περιουσιακών στοιχείων, άνεργο εργατικό δυναμικό σχετικά υψηλής εξειδίκευσης, αργούν παραγωγικό δυναμικό, υποχώρηση φόβου Grexit, κλπ – οι επενδύσεις δεν ανακάμπτουν. Αυτό φαίνεται να οφείλεται τόσο στην αύξηση της φορολογίας των κερδών και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης των τελευταίων ετών, όσο και στη διατήρηση – τουλάχιστον μέχρι  πρόσφατα - ενός εξόχως αντιεπενδυτικού κλίματος. 

Μπορείτε να θυμηθείτε τις περιπτώσεις, του Ελληνικού, της Ελληνικός Χρυσός, του ΟΛΠ αλλά και τόσες άλλες.  Ακόμα και στην πρώτη ιδιωτικοποίηση που έγινε από το ΤΑΙΠΕΔ, αυτή της Κασσιόπης, δεν έχουν ακόμα ξεκινήσει να γίνονται έργα, λόγω διαρκών προσκομμάτων από φορείς που συνήθως πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα.

- Οι εξαγγελίες Τσίπρα έπιασαν απροετοίμαστους τους «θεσμούς», οι οποίοι δεν ήταν ενήμεροι και μάλλον αιφνιδιάστηκαν. Εκτιμάτε ότι θα υπάρξουν αλλαγές στην τελική τους μορφή;

Πράγματι, οι «θεσμοί» φαίνεται ότι  δεν γνώριζαν το περιεχόμενο των εξαγγελιών του κου Πρωθυπουργού. Οι πρώτες αντιδράσεις τους δείχνουν μουδιασμένες και  μόνο θετικές δεν φαίνεται να είναι. Εκείνο που νομίζω ότι τους ενόχλησε περισσότερο είναι η μονομερής εγκατάλειψή από την ελληνική πλευρά του συμφωνημένου στόχου για διατήρηση των πρωτογενών πλεονασμάτων στο 3,5% του ΑΕΠ για μία πενταετία. 

Βεβαίως, αυτό αφορά τον προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς, οπότε νομίζω ότι όλα γίνονται μόνο δια το θεαθήναι.  Σίγουρα, οι «θεσμοί» το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν είναι μία σύγκρουση με την Ελλάδα λίγο πριν από τις Ευρωεκλογές.  Νομίζω ότι εκεί «πάτησε» η Ελληνική κυβέρνηση. 

Όμως, αντιδράσεις αργά ή γρήγορα νομίζω ότι θα υπάρξουν. Εκεί  θα δούμε αν η κυβέρνηση ετοιμάζεται για «ηρωική έξοδο» ή, όπως και τόσες άλλες φορές, θα υποχωρήσει αφού έχει κάνει ζημιά στο γενικότερο κλίμα.  Άλλωστε, η σημερινή αντίδραση της αγοράς ομολόγων ήταν αρνητική.

- Αρκετοί χαρακτηρίζουν το πακέτο σαν μια τελευταία ζαριά ενός απελπισμένου Πρωθυπουργού. Εσείς πως θα το χαρακτηρίζατε; 

Συμφωνώ απολύτως με αυτή την εκτίμηση.  Τα μέτρα τα οποία εξαγγέλθηκαν, όπως και ο χρονισμός τους ένα μόνο στόχο έχουν. Την προσέλκυση προς τον ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρων στις εθνικές εκλογές και, ει δυνατόν, και στις επικείμενες ευρωεκλογές.  Όμως, η εκλογική ιστορία της Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση φαίνεται να δείχνει ότι οι απόπειρες εξαγοράς των ψηφοφόρων με προεκλογικές παροχές δεν ευδοκιμούν.  Νομίζω ότι αυτό θα γίνει και τώρα.