Η απόφαση Μητσοτάκη να κλείσει το σενάριο των πρόωρων, τοποθετώντας τις στο τέλος της τετραετίας αποτιμάται θετικά από τους πολίτες. Το ποσοστό όσων τις βρίσκουν καλύτερη επιλογή το 2023 έχει αυξηθεί, εξηγεί στο Liberal ο Γιώργος Αράπογλου, γενικός διευθυντής της Pulse, σχολιάζοντας τις πρώτες δημοσκοπικές τάσεις μετά το τέλος της εκλογολογίας.
Στο ερώτημα κατά πόσο η ακρίβεια και η προοπτική ενός ζοφερού χειμώνα δημιουργούν πρόσφορο έδαφος και στην Ελλάδα για εμφάνιση αντισυστημικών δυνάμεων, όπως σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, δεν αποκλείει καθόλου να διαφεύγει κάτι από τα «δημοσκοπικά ραντάρ», προσθέτοντας ότι οι ψηφοφόροι της «γκρίζας ζώνης» μπορεί να κρύβουν σοβαρές εκπλήξεις.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
Η δημοσκόπηση της Pulse είναι η πρώτη μετά από την απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη για εκλογές στο τέλος της θητείας. Τι δείχνουν τα ευρήματα για αυτή τη κίνηση του πρωθυπουργού; Αποτιμάται θετικά ή αρνητικά;
Πράγματι, είναι η πρώτη έρευνα που ξεκίνησε και πραγματοποιήθηκε στο σύνολό της, μετά από την πρόσφατη (διπλή) διαβεβαίωση του Πρωθυπουργού για εκλογές προς το τέλος της θητείας της κυβέρνησης, το 2023 και αποτυπώνει τις όποιες διαφοροποιήσεις, ενδεχομένως, προκάλεσε αυτή, στις απόψεις και στις διαθέσεις των ψηφοφόρων.
Αν και δεν είχαμε αντίστοιχο συγκεκριμένο ερώτημα αξιολόγησης της απόφασης του Πρωθυπουργού, μπορούμε εμμέσως να εκτιμήσουμε την υποδοχή της από τους πολίτες, αξιοποιώντας συναφή ερωτήματα. Σίγουρα δεν αποτιμήθηκε αρνητικά θα έλεγα, μάλλον θετικά - τουλάχιστον κρίνοντας από την αποτύπωση των πολιτικών δεικτών:
• η διαφορά μεταξύ αυτών που βρίσκουν καλύτερη επιλογή τις εκλογές το 2023, έναντι όσων διαλέγουν το 2022, αυξήθηκε ελαφρώς,
• η παράσταση νίκης υπέρ της Νέας Δημοκρατίας διατηρήθηκε υψηλή και
• το δημοσκοπικό προβάδισμα του κυβερνώντος κόμματος παρέμεινε!
Στο ερώτημα για τον καταλληλότερο πρωθυπουργό η διαφορά Μητσοτάκη – Τσίπρα είναι στις 11 μονάδες, αλλά στο ερώτημα ποιος από τους δύο μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα την ενεργειακή κρίση, η ψαλίδα μειώνεται και πέφτει στις 7. Πως εξηγείται το γεγονός;
Η έρευνα αποτύπωσε τη διατήρηση -ή και αύξηση κάπου- της ήδη υψηλής αποδοχής του Κυριάκου Μητσοτάκη σε όλους τους δείκτες/τομείς που μετρήθηκαν και μια αξιόλογη ενίσχυση του Αλέξη Τσίπρα. Είναι προφανές και αναμενόμενο, ότι ο πρωθυπουργός - και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης - σε κάποιους τομείς τα πηγαίνουν καλύτερα από ότι σε άλλους.
Στο ερώτημα για την εξωτερική πολιτική και την Άμυνα, η διαφορά είναι 16 μονάδες και στην Οικονομία και Ανάπτυξη 9 μονάδες. Το ερώτημα για τον «καταλληλότερο για Πρωθυπουργό» θα πρέπει να το εκλαμβάνουμε ως ένα συνολικό μέσο όρο όλων των πλευρών και τους τομέων αξιολόγησης των δύο πολιτικών αρχηγών. Επομένως, δικαιολογείται απόλυτα, το να βρίσκεται η διαφορά αυτή στις 11 μονάδες, ενώ οι επιμέρους συγκρίσεις να αποτυπώνονται με μια διασπορά τιμών μεγαλύτερων ή μικρότερων του μέσου όρου τους.
Για την ενεργειακή κρίση, γνωρίζουμε ήδη πόσο σοβαρό προβληματισμό και πιέσεις προκαλούν στους πολίτες οι συνέπειές της. Μεγαλώνει έτσι η ανάγκη αναζήτησης - και άλλων- προτάσεων και λύσεων που θα απαλύνουν την επίδρασή της. Και προφανώς, κάποιες από τις θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο θέμα αυτό, εισπράττονται από την κοινή γνώμη, θετικότερα από τη στάση της σε άλλους τομείς…
Παραδοσιακά, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανίζονταν πάντα ως εναλλακτική. Εδώ και χρόνια βλέπουμε ως εναλλακτική τον «κανένα», όπως φαίνεται και από τη δημοσκόπηση της Pulse. Σημαίνει αυτό κάτι για το πολιτικό μας σύστημα;
Όσον αφορά τον συγκεκριμένο δημοσκοπικό δείκτη, πιο ασυνήθιστο είναι το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός διατηρείται, από τις εκλογές του 2019 και μετά, διαρκώς πάνω από τον «κανένα» - χωρίς να απειληθεί, ούτε μια φορά, από αυτόν!
Αντίθετα, σε όλη τη διάρκεια του 2016, του 2017 και στο μεγαλύτερο μέρος του 2018, αποτυπώναμε τον «κανέναν» στην πρώτη θέση, με τον τότε Πρωθυπουργό (και τον τότε αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που, βέβαια, μόλις είχε εκλεγεί στη θέση του αρχηγού του κόμματός του) να ακολουθούν πιο πίσω!
Εκτιμώ πάντως, ότι όσο θα πλησιάζουμε στις εκλογές, όσο το πολιτικό κλίμα θα πολώνεται περισσότερο και οι συσπειρώσεις θα αυξάνονται, τόσο ο «κανένας» θα υποχωρεί…
Η ακρίβεια και η προοπτική ενός ζοφερού χειμώνα δημιουργεί πρόσφορο έδαφος και στην Ελλάδα για την εμφάνιση αντισυστημικών δυνάμεων; Υπάρχει περίπτωση οι αντισυστημικές τάσεις στην Ελλάδα να περνούν κάτω από τα δημοσκοπικά ραντάρ;
Ο προβληματισμός μήπως κάτι διαφεύγει από τα «δημοσκοπικά ραντάρ» υπάρχει πάντα. Οι δημοσκοπήσεις δεν αποτελούν εργαλεία ακριβούς πρόβλεψης εκλογικών αποτελεσμάτων. Η μεθοδολογία που ακολουθούμε στην Pulse RC, με αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας, μας έχει βγάλει αρκετές φορές ασπροπρόσωπους, όσον αφορά την ανίχνευση μικρών κομμάτων, νέων προσπαθειών, αντισυστημικών σχηματισμών.
Υπενθυμίζω επίσης, ότι η Pulse RC δεν δημοσιοποίησε καμία εκτίμησή της για το δημοψήφισμα του 2015! Παρ΄ όλα αυτά, κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα βέβαιος για τίποτα. Η ανησυχία για μια πλευρά ή μια τάση που δεν αποτυπώθηκαν στο σωστό μέγεθος, υπάρχει πάντα! Αντιμετωπίζεται με προσπάθειες συνεχούς βελτίωσης, ελέγχων και επαληθεύσεων.
Επιπλέον, το ποσοστό της «Γκρίζας ζώνης» (οι ψηφοφόροι που δεν δηλώνουν στην Πρόθεση Ψήφου κάποιο κόμμα, προτιμώντας το «Λευκό ή Άκυρο», την «Αποχή», δηλώνουν αναποφάσιστοι ή απλώς δεν απαντούν), αλλά και όσοι επιλέγουν «Άλλο κόμμα» (χωρίς να διευκρινίζουν ποιο), αθροίζουν αξιόλογα ποσοστά, ικανά να προσφέρουν σοβαρές εκπλήξεις…
