Του Νίκου Ρωμανού*
Είναι τόσα πολλά αυτά που ήθελα να γράψω σήμερα, που αντί να αφιερώσω ένα ξεχωριστό άρθρο σε κάθε θέμα, αποφάσισα εμπνευσμένος από τον DJ Dritsas, να μιξάρω όλα τα «best of» της επικαιρότητας μαζί.
Ξεκινάω από μια επέτειο που ξεχάσαμε… 1 Αυγούστου 2013: Ο Αντώνης Σαμαράς μειώνει το ΦΠΑ εστίασης από το 23% στο 13%. Είναι η πρώτη μεγάλη μείωση φορολογικού συντελεστή από την υπογραφή του πρώτου μνημονίου και μετά. Η πρώτη μεγάλη μείωση φορολογίας και μάλιστα έμμεσης φορολογίας από το 2009 και μετά. Σήμερα, 3 χρόνια μετά, το ΦΠΑ της εστίασης βρίσκεται στο 24% και ο Αλέξης Τσίπρας επισκέπτεται την Βουλγαρία, την χώρα που ευεργέτησε με την φορολογική του πολιτική, στέλνοντας εκεί χιλιάδες Ελληνικές επιχειρήσεις.
Την ίδια ώρα αντιεξουσιαστές διακόπτουν βίαια λειτουργία στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης και φυσικά αφήνονται ελεύθεροι ενώ η υπουργός του κόμματος που έκανε σημαία την «άρνηση των εκβιαστικών διλημμάτων» μας ζητάει να επιλέξουμε μεταξύ Τζιχαντιστών και αντιεξουαστιών-καταληψιών. Δηλώνει δε πως «προτιμάει τις καταλήψεις». Και όλα αυτά την στιγμή που οι καταλήψεις, οι επιθέσεις, οι καταστροφές δημόσιας περιουσίας και όχι μόνο έχουν ενταχθεί στην καθημερινή ημερήσια διάταξη.
Λίγες μέρες νωρίτερα τέθηκε υπό κράτηση προληπτικά κάτοικος της Πάρου ο οποίος εν όψει της επίσκεψης του πρωθυπουργού έκανε απαράδεκτες αναρτήσεις που παρακινούσαν σε βίαιη συμπεριφορά μέσω Facebook. Καλώς κρατήθηκε για κάποιες ώρες ο συγκεκριμένος αν οι αστυνομικές αρχές έκριναν πως απειλείται η ασφάλεια του πρωθυπουργού από τις αναρτήσεις του. Κακώς όμως δεν είχαν την ίδια αντιμετώπιση στελέχη, βουλευτές και κυβερνητικοί εταίροι του Σύριζα που επί χρόνια παρακινούσαν δημόσια σε βίαιη συμπεριφορά και με πολύ μεγαλύτερο ακροατήριο και επιρροή από τον εν λόγω Παριανό… Κακώς δεν έβγαλε μια ανακοίνωση καταδίκης για την ολιγόωρη προληπτική κράτηση του συγκεκριμένου το γραφείο τύπου του Σύριζα που καταδικάζει σταθερά κάθε σύλληψη καταληψία, κάθε διάλυση κατάληψης και κάθε «κατασταλτική» ενέργεια της αστυνομίας. Ακόμα ηχούν στα αυτιά μου δηλώσεις της τωρινής συμπολίτευσης για «αίμα» που θα χυθεί, για κρεμάλες, για δικαιολογημένη βία απέναντι σε πολιτικούς αντιπάλους, για την βία που γενούν τα μνημόνια κτλ… Φαντάζεστε τότε να κρατούνταν ή να συλλαμβάνονταν προληπτικά όλοι αυτοί; Τι θα λεγόταν; Τι θα γραφόταν; Πως θα χρωματιζόταν και θα παιζόταν από όλους αυτή η είδηση;
Παράλληλα με όλα τα παραπάνω οι προσφυγικές ροές αυξάνονται επικίνδυνα, ο Ερντογάν απειλεί να αθετήσει την συμφωνία με την Ευρώπη για τον έλεγχο τους, οι συντάξεις που μπήκαν αυτήν την εβδομάδα είναι εκ νέου κουτσουρεμένες, ο Καμμένος απολογείται με 10 μέρες καθυστέρηση για την ειρωνική ανάρτηση του σχετικά με την πρόωρη σύνταξη της Φώφης και ο υπουργός Δρίτσας αποχαιρετά τους πρόσφυγες από τον Πειραιά αφιερώνοντας τραγούδι της Θεοδωρίδου, μέσω επίσημου δελτίου τύπου που είχε προετοιμαστεί από τον Μάιο και μεταξύ άλλων τους χαρακτηρίζει «ικέτες», προφανώς με την αρχαιοελληνική έννοια του (αυτού που καταφεύγει σε έναν ιερό χώρο ζητώντας άσυλο). Πόσο υποκριτικό και σουρεαλιστικό όμως είναι όλο αυτό; Στο ίδιο δελτίο τύπου να αφιερώνεις στίχους της Θεοδωρίδου και να χρησιμοποιείς αρχαιοελληνικούς όρους εκπροσωπώντας ένα κόμμα που θέλει να βγάλει την αρχαιοελληνική εκπαίδευση από τα σχολεία και απευθυνόμενος σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν ούτε νέα Ελληνικά. Τελικά και ο Δρίτσας απολογήθηκε για το ατυχές δελτίο τύπου «αναλαμβάνοντας την ευθύνη» (στα λόγια)…
Και μέσα σε όλα μάθαμε και για την μετάθεση Περιστέρας στο ΕΜΠ. Ελάχιστες μόλις μέρες μετά από την τροπολογία που έφερε (νύχτα) η κυβέρνηση στην Βουλή προκειμένου να άρει το ανώτερο όριο συνοδών και δαπανών που καλύπτει ο κρατικός προϋπολογισμός για κυβερνητικές αποστολές εντός και εκτός Ελλάδας. Και όλα αυτά εν όψει του χορηγημένου από την Aegean ταξιδιού του πρωθυπουργού στην Πάρο για τα εγκαίνια του νέου αεροδρομίου που πολέμησε σθεναρά ως αντιπολίτευση και ολοκληρώθηκε χάρη στην χρηματοδότηση της Aegean την οποία επίσης πολέμησε με επίκαιρες ερωτήσεις όλο το προηγούμενο διάστημα. Τις ίδιες μέρες αποφασίστηκε και η επ'αόριστον αναβολή της υπόθεσης Ψυχάρη που πέρασε στα ψιλά μετά την αντίστοιχη αναβολή της υπόθεσης Siemens που προηγήθηκε. Όλα αυτά συμβαίνουν με έναν πρωθυπουργό απλό θεατή και επικοινωνιακό διαχειριστή, που εσχάτως το έσκασε και από το μέχρι πρότινος «καταφύγιο» του, την βουλή, σε μια Ελλάδα που ο τουρισμός, η μόνη μας βιομηχανία, βουλιάζει κόντρα σε πρόσφατες προβλέψεις, εκτιμήσεις και κλίμα που δημιουργήθηκε.
«Να το πάρωμεν απόφασιν ότι δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ “Θεός της Ελλάδος”» είχε δηλώσει ο Ελευθέριος Βενιζέλος (Ελεύθερο Βήμα, Ιούλιος 1922). Το σίγουρο είναι πως ακόμα κι αν υπήρχε, (σήμερα) θα γελούσε μαζί μας…
*Ο κ. Νίκος Ρωμανός είναι επιχειρηματίας - ψυχολόγος
MBA, BA Psychology
