Το μικρό, μεγάλο κόμμα

Έχουμε λόγους να πιστεύουμε, χωρίς βέβαια να μπορούμε να το αποδείξουμε, πως για όσους έχουν μνήμες από την πολιτική ζωή της χώρας τις δεκαετίες '80 και '90, αντιλαμβάνονται το ΚΙΝΑΛ ως κραταιό ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, ως ένα μικρό, μεγάλο κόμμα. 

Αν αυτή η αίσθησή μας είναι ακριβής, τότε το φαινόμενο δεν προκαλεί εντύπωση αφού το ΠΑΣΟΚ ήταν το κόμμα που σφράγισε ολόκληρη τη Μεταπολίτευση και ακόμα και σήμερα, ως εξιδανικευμένη ανάμνηση, καταφέρνει να δηλώνει παρών σε κάθε ανάλυση που αφορά το παρόν και το μέλλον της χώρας.

Αυτός είναι ο λόγος που κάθε φορά που η ηγεσία του πολιτεύεται ως ένα μικρό, «χθεσινό» κόμμα δημιουργεί αμηχανία και απογοήτευση, ακόμα και στον ιστορικό του αντίπαλο, τη Νέα Δημοκρατία η οποία, χωρίς ένα κραταιό ΠΑΣΟΚ απέναντί της, δείχνει να έχει χάσει και εκείνη το στιβαρό τόνο που χαρακτήριζε τον πολιτικό της λόγο.

Συνέβη πάλι το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, κατά τη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβέρνηση. 

Στην αρχή ένα δευτερεύον θέμα, όπως η παραχώρηση μιας αίθουσας της Βουλής ενώ η Ολομέλεια συζητούσε την πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο και μόνο για να μιλήσει ο πρόεδρος του σ' ένα «κοινοβουλευτικό ντεκόρ», δημιούργησε αμηχανία ειδικά μετά την ανάλυση που έκανε για το θέμα ο πρόεδρος της Βουλής με την οποία έγινε φανερό ότι «η τρίχα έγινε τριχιά» χωρίς να συντρέχει κάποιος λόγος. Ήταν «το όλον» αποκαρδιωτικό, κυρίως τα ρεφλέξ στελεχών και φίλων του ΚΙΝΑΛ που έσπευσαν να βγουν στο twitter να αρχίσουν τις τσιρίδες. Θλιβερό. 

Έπειτα, ήταν τα προχθεσινά, της νύχτας της Δευτέρας, όταν η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ θεώρησε σκόπιμο να κρατήσει ίσες αποστάσεις από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ μετά τα αδιανόητα καμώματα του Παύλου Πολάκη ενώ κάποια στελέχη του, έφτασαν στο σημείο να συγκρίνουν τον Παύλο Πολάκη με τον Άδωνι Γεωργιάδη με τον οποίο μπορεί κανείς να έχει πλείστες όσες διαφωνίες για το ύφος, τους τόνους του και τη διαρκή του παρουσία στα πάνελ αλλά ούτε χυδαιολογεί ούτε φέρεται απρεπώς σε συναδέλφους του και μάλιστα μέσα στη Βουλή.

Οι ίσες αποστάσεις δηλώνουν έλλειμμα στρατηγικής. Θα ήμασταν απολύτως πρόθυμοι να υπερασπιστούμε την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ γιατί δεν είχε μέχρι τώρα τον χρόνο να σχεδιάσει μια στρατηγική σε βάθος χρόνου, αφού μέσα σε όλα πρέπει να διαχειριστεί τις εντυπώσεις που δημιουργεί η δημοσκοπική έκρηξη του ΚΙΝΑΛ. Ψυχανεμιζόμαστε ότι οι δημοσκοπήσεις έχουν δημιουργήσει αμηχανία πρωτίστως στο ίδιο το ΚΙΝΑΛ και ευχόμαστε να είναι και έτσι. Απολύτως κατανοητό το να μην έχουν προλάβει ακόμα να δηλώσουν το στίγμα τους στο πολιτικό τοπίο, ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά να κρατούν ίσες αποστάσεις στις επιθέσεις του κ. Πολάκη στο ίδιο το πολίτευμα με τον αμεσοδημοκρατικού ύφους ακτιβισμό του, όπως τον περιέγραψε εξαιρετικά εύστοχα ο Πρόεδρος της Βουλής χθες;

Πιο πολύ και από τις εντυπώσεις που έχουν δημιουργήσει οι δημοσκοπήσεις, τις αναμενόμενες δυσκολίες του ΚΙΝΑΛ να ορίσει το στίγμα του, τα πρακτικά προβλήματα που δημιουργεί η απουσία του προέδρου του από τη Βουλή, το ΚΙΝΑΛ έχει να διαχειριστεί στη συνείδηση της κοινής γνώμης την εντύπωση του μικρού, μεγάλου κόμματος.

Σχεδόν όλοι βλέπουν το ΚΙΝΑΛ ως ένα μικρό, μεγάλο κόμμα. Γι αυτό και δεν μπορεί να συνεχίσει να πολιτεύεται ως ένα μικρό, χθεσινό κόμμα.