Ξαφνικά τα φερέφωνα του ΣΥΡΙΖΑ επανέφεραν την συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας, λόγω της πανδημίας. Μάλιστα, για να στηρίξουν τους ευσεβείς πόθους τους, υποστηρίζουν πως η κυβέρνηση καταρρέει και αδυνατεί να διαχειριστεί την υγειονομική κρίση.
Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται.
1.Σε καμία ευρωπαϊκή χώρα η αντιπολίτευση και ο φιλικός τύπος της δεν ζητούν σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Και μάλιστα σε κράτη στα οποία ο τρόπος που διαχειρίζεται την κρίση η κυβέρνηση, είναι πολύ κατώτερος και λιγότερο αποτελεσματικός από αυτόν της ελληνικής κυβέρνησης.
Στην «Καθημερινή της Κυριακής» υπάρχει ένας σχετικός πίνακας—σε άρθρο του κ. Ανδρέα Δρυμιώτη-- που δείχνει ότι η Ελλάδα με μέσο όρο 87 θανάτων ανά εκατομμύριο κατοίκους, βρίσκεται αισθητά κάτω από τον παγκόσμιο μέσο όρο, που είναι 165, και σε σαφώς πολύ καλύτερη θέση από χώρες με αξιόπιστα συστήματα υγείας (Βέλγιο, Γερμανία, Σουηδία, Βρετανία, Ελβετία, Ολλανδία, κλπ).
Στην Ισπανία με 885 νεκρούς ανά ένα εκατομμύριο, ουδείς ζήτησε την παραίτηση της κυβέρνησης των σοσιαλιστών με του Podemos.
Μόνον στην Ελλάδα ακούγονται αυτές οι υστερικές φωνές.
2.Είναι ολοφάνερο πως η κυβέρνηση πολιτικά είναι πανίσχυρη. Αυτό δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις. Το ίδιο και ο πρωθυπουργός. Απεναντίας ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να συσπειρώσει ακόμα και αυτούς που τον ψήφισαν στις εκλογές του 2019, ο δε αρχηγός του ηττάται κατά κράτος από τον «κανένα» στις τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Με απλά λόγια οι πιθανότητες επανόδου του Α.Τσίπρα στην εξουσία είναι αυτή την στιγμή μηδαμινές. Όμως επάνω του έχουν επενδύσει, πολιτικά, ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, τα οποία δεν θέλουν η επένδυση τους να πάει χαμένη. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ηττηθεί—όπως όλα δείχνουν – στις επόμενες εθνικές εκλογές, τότε το μέλλον του αρχηγού του είναι δυσοίωνο.
Συνεπώς, αυτήν την στιγμή, η μόνη λύση—σωσίβιο για τον Τσίπρα, είναι η συμμετοχή του κόμματος του σε ένα ευρύτατα κυβερνητικό σχήμα. Έτσι επιβιώνει πολιτικά, καθώς βρίσκεται και πάλι στο παιχνίδι της εξουσίας και την εξυπηρέτησης των συμφερόντων που έχουν επενδύσει στο πρόσωπο του συγκεκριμένοι ολιγάρχες.
3.Κάποια έντυπα του «ψεκασμένου» χώρου, βλέπουν πως υπάρχουν μέσα στην Νέα Δημοκρατία γκρίνιες και αμφισβήτηση προς το πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ευσεβείς πόθοι. Ο πρωθυπουργός είναι παντοδύναμος, χωρίς εσωκομματική αμφισβήτηση. Με είκοσι μονάδες διαφορά από τον πολιτικό του αντίπαλο ποιος θα τολμήσει να τον αμφισβητήσει;
Μάλιστα μέσα στην πολιτική τους απόγνωση κάποιοι παρομοιάζουν τις παρούσες συνθήκες με αυτές του 2011, όταν και κατέρρευσε η κυβέρνηση του Γ.Α.Παπανδρέου. Ζουν στον κόσμο τους.
4.Σε αυτό το δυσώδες κλίμα εντάσσεται και η ένταση γύρω από την πορεία του Πολυτεχνείου. Υπάρχει κεντρική πολιτική γραμμή από τον ΣΥΡΙΖΑ να εξομοιωθεί η απαγόρευση της πορείας, λόγω της πανδημίας, με την χούντα και ως εκ τούτου να αποδοθεί στην κυβέρνηση ακροδεξιός χαρακτήρας.
Δεν γνωρίζω μέχρι πού είναι διατεθειμένο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να παίξει το χαρτί της έντασης και των επεισοδίων.
Ένα είναι σίγουρο. Αναβιώνει με αυτήν την τυχοδιωκτική συμπεριφορά το αντι—ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.
Αυτή η εβδομάδα είναι κρίσιμη και για τους δείκτες της πανδημίας και για την δημόσια υγεία και τάξη. Η Αριστερά για μιαν ακόμα φορά υπονομεύει την προσπάθεια να διαφυλαχθούν και τα δύο αγαθά.
