Κάτι πρέπει να γίνει με τα δυστυχήματα

Το σκηνικό είναι γνωστό. Γίνεται ένα θανατηφόρο τροχαίο και ο δράστης εξαφανίζεται μέχρι να παρέλθει το αυτόφωρο για να αποδώσει την εξαφάνισή του, όταν θα επανεμφανιστεί, στο σοκ που του προκάλεσε το γεγονός. Άνθρωποι πεθαίνουν στους δρόμους αβοήθητοι, κάποιοι θα μπορούσαν να είχαν σωθεί αν είχαν κληθεί οι Πρώτες Βοήθειες ενώ όλοι μας, στα σόσιαλ μήντια, καθόμαστε, μέχρι να εμφανιστεί ο «σοκαρισμένος οδηγός» και συζητάμε τη μάρκα του αυτοκινήτου που κάθε φορά έγινε φονικό όργανο με αλληλοκατηγορίες σε μια ακατανόητη «ψευδο-ταξική» βάση:

«Αν τον είχε σκοτώσει με Lada (που το θυμηθήκαμε αυτό…) δεν θα λέγατε τίποτα! Φωνάζετε επειδή ο δράστης οδηγούσε πολυτελές αυτοκίνητο», λένε οι μεν.

 «Επειδή οδηγούσε Μερσεντές αποκρύπτουν τα στοιχεία του. Ποιον καλύπτουν;», απαντούν οι δε. 

Ό,τι έχει ο καθένας μας κρυμμένο στα σπλάχνα του το βγάζει πάνω από το πτώμα του συμπολίτη μας που πέθανε αβοήθητος στην άσφαλτο αντί να ζητάμε από την Πολιτεία να αναλάβει, άμεσα, δράση.

Τι πρέπει να γίνει για να διορθωθεί αυτό;

Απαιτείται κάποια παρέμβαση στη Νομοθεσία;

Ή μήπως πρέπει να γεμίσουμε κάμερες τους δρόμους ώστε να μην μπορεί κανείς να «διαφεύγει σοκαρισμένος» μετά από ατύχημα;

Στην Εθνική Οδό έχουν εγκατασταθεί ήδη πολλές κάμερες, γιατί δεν έχουν γεμίσει οι δρόμοι του Λεκανοπεδίου, ειδικά στα σημεία όπου συχνά αναπτύσσεται υπερβολικά ταχύτητα και οργανώνονται μέχρι και άτυποι αγώνες δρόμου;

Στο τελευταίο κρούσμα στη Γλυφάδα υπήρξε μεν κάποιο υλικό από βιντεοσκόπηση αλλά φαίνεται ότι δεν ήταν αρκετό. Χρειαζόμαστε ίσως περισσότερες κάμερες.

Τα περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων από τις κάμερες σε δημόσιο χώρο πραγματικά αρνούμαστε να τα συζητήσουμε. Πριν από δέκα ημέρες τα ΜΜΕ γέμισαν με ρεπορτάζ για την υπόθεση της δίκης μιας γυναίκας που ανέβασε στη σελίδα της στο facebook φωτογραφία παράνομα σταθμευμένου αυτοκινήτου σε χώρο αναπήρων και τώρα ο οδηγός της ζητάει τα ρέστα για παραβίαση προσωπικών δεδομένων!

Δεν είναι δυνατόν οι πολίτες, όλοι μας, να συμβιβαζόμαστε με αυτή την κατάσταση και να εξαντλούμε το θέμα σε διαπληκτισμούς για τη...μάρκα του κάθε αυτοκινήτου που έγινε όργανο εγκλήματος, αντί να ζητάμε από την Πολιτεία να βρει μια λύση, να λάβει άμεσα δραστικά μέτρα ώστε να μην γινόμαστε μάρτυρες τέτοιων επεισοδίων.

Το θέμα αφορά όλους και τον καθένα από εμάς ξεχωριστά γιατί την επόμενη φορά μπορεί το θύμα να είναι κάποιος από εμάς ή να είναι κάποιος δικός μας αυτός που θα έχει αφεθεί να πεθάνει αβοήθητος στο δρόμο και τότε θα είναι αφόρητο να βλέπουμε την κοινή γνώμη να ερίζει για τη μάρκα του αυτοκινήτου που σκότωσε τον άνθρωπό μας αντί να απαιτούν από την Πολιτεία να αναλάβει δράση.