Γιατί δεν το παίρνουν απόφαση να λυτρωθούν;

Ήθελα να 'ξερα, γιατί δεν κάθονται εκεί στον Σύριζα να κάνουν μια σοβαρή ανάλυση των πολιτικών δεδομένων και να καταλήξουν σε μια ειλικρινή συζήτηση για το μέλλον τους; Όχι τίποτα άλλο, μήπως πάρουν απόφαση μερικά πράγματα και πορευτούν εφεξής με αξιοπρέπεια και σοβαρότητα, αντί να εξακοντίζουν σύνδρομα στέρησης και υστερίες. Βγήκε πάλι χθες το γκάλοπ της Interwiew και δίνει προβάδισμα 17,1 μονάδων στην ΝΔ. Τους λέει κάτι (και) αυτό εκεί στην Κουμουνδούρου ή αγρόν ηγόρασαν και ζεύγη βοών πέντε;

Αν σταθούμε μόνο στην εικόνα που καταγράφουν οι σημερινές συνθήκες, ο Μητσοτάκης θα ‘πρεπε να βρίσκεται στο καναβάτσο και να μην ξέρει από που του ‘ρχονται οι γροθιές της κοινωνίας. Και όμως, όσες εταιρείες κι αν μετρήσουν την κοινή γνώμη, με όποια μέθοδο κι αν το κάνουν και ανεξαρτήτως του μέσου που την έχει παραγγείλει, η ΝΔ δεν κατεβαίνει δημοσκοπικά από την περιοχή +-40% με τον Σύριζα να μην μπορεί να ξεκολλήσει με τίποτα από την περιοχή του +-20%. Με κόσμο να πεθαίνει, με ύφεση της τάξης του 10%, σε άλλες περιόδους τέτοια ποσοστά θα φάνταζαν σκανδαλώδη.

Συνεπώς κάτι γίνεται μέσα στην βάση της ελληνικής κοινωνίας κι αν ο Μητσοτάκης πρέπει να το ερευνήσει μια φορά για να ξέρει που πατάει, Τσίπρας πρέπει να το ψάξει πέντε φορές περισσότερο για να καταλάβει επιτέλους τι του συμβαίνει. Εγώ ειλικρινά απορώ γιατί δεν το παίρνουν απόφαση ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κερδίσουν τις επόμενες εκλογές, ανεξαρτήτως του χρόνου που θα στηθούν οι κάλπες. Γιατί δεν το παίρνουν απόφαση ότι ακόμα και τον χειρότερο εαυτό του να δείξει ο Μητσοτάκης, ο κόσμος έχει αποφασίσει να του δώσει δυο θητείες;

Γιατί δεν το παίρνουν απόφαση ότι η ελληνική κοινωνία θέλει να δει να εφαρμόζεται το φιλελεύθερο όραμα του Κυριάκου και να το κρίνει εκ του αποτελέσματος; Διότι τώρα ο Κυριάκος δεν κυβερνά με βάση τις πεποιθήσεις του, μια διαρκή διαχείριση κρίσης κάνει. Ε, ο κόσμος όμως θέλει να δει και την εφαρμογή των πολιτικών του θέσεων στην πράξη υπό κανονικές συνθήκες, ειδικά στην οικονομία. Οπότε θα του δώσει δυο θητείες, είτε αυτό φαίνεται παράλογο στους Συριζαίους, είτε όχι.

Θα μου πείτε, η δουλειά της αντιπολίτευσης είναι να κάνει κριτική στην κυβέρνηση και να προσπαθεί να πάρει την θέση της. Λογικό, αλλά η σωστή ανάγνωση των πραγματικών κοινωνικών και πολιτικών δεδομένων είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Γλυτώνει από γκάφες και βάζει καλά θεμέλια για το απώτατο μέλλον. Ξέρετε πόσο λυτρωτικό θα ναι γι αυτούς να το πάρουν απόφαση πως ό,τι κι αν κάνουν αυτή την τετραετία, πάλι θα χάσουν; Θα τους φύγει το άγχος να καλύψουν τώρα και με οποιονδήποτε τρόπο το τεράστιο χάντικαπ που έχουν με την ΝΔ, οπότε θα κόψουν εν πολλοίς τους σημερινούς αντιπολιτευτικούς τυχοδιωκτισμούς. Δεν θα τους χρειάζονται.

Θα χουν έτσι την ευκαιρία να κάνουν σοβαρή και αξιόπιστη αντιπολίτευσης, που θα τους ξεπλύνει από τα παλιά τους αμαρτήματα, θα τους επανασυνδέσει ίσως με κόσμο που τώρα τους σιχαίνεται, επενδύοντας στο μεσοπρόθεσμο μέλλον τους και όχι στην ουτοπία της άμεσης νίκης. Υπάρχει βέβαια και το προσωπικό άγχος του αρχηγού για την ρεβάνς. Ο Αλέξης θέλει να ξανανέβει τα σκαλιά του Μαξίμου. Κοιτάζοντας το από την σκοπιά του, λογικό είναι κι αυτό. Αλλά οι προσωπικές επιθυμίες, δεν γίνονται εύκολα πολιτικές νομοτέλειες.

Ο Τσίπρας έγινε πρώτη φορά πρωθυπουργός στα 41 του, ας το πάρει λοιπόν απόφαση ότι δεν έχει ελπίδες να ξαναγίνει στα 48 ή στα 49 του. Ας προσπαθήσει με υπαρκτές πιθανότητες στα 52 ή στα 53 του, μια χαρά ηλικία για δεύτερη (δυνητική πάντα) πρωθυπουργία είναι. Ως τότε θα τρώει στην μάπα τον Κυριάκο. Κι αν φοβάται πως μετά από δεύτερη ήττα εθνικών εκλογών (ίσως και τρίτη λόγω απλής αναλογικής) ενδέχεται να τον ξωπετάξουν από την ηγεσία του Σύριζα, λάθος φόβους διακονεί που τον οδηγούν σε βεβιασμένες και άστοχες πράξεις. Και να ξαναχάσει, δεν θα τον αλλάξουν τον Αλέξη, σάματις έχουν και κανέναν άλλον να πάρει στις πλάτες του το κόμμα τους; Εκεί θα ναι.