Της Αλεξάνδρας Πάλλη*
Η επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα δεν είναι μονοσήμαντη υπόθεση. Δεν περιορίζεται στη δημοσιονομική προσαρμογή. Συνδέεται και με την αποκατάσταση στοιχειωδών κανόνων της παραγωγικής, οικονομικής, εμπορικής, θεσμικής και πολιτικής δραστηριότητας. Οι πτυχές αυτές συνιστούν ικανές και αναγκαίες συνθήκες για να γυρίσουμε σελίδα στη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουμε δέκα χρόνια τώρα. Άλλωστε, η υστέρησή μας είναι πολυδιάστατη και πολυπαραγοντική.
Επιπροσθέτως, η έξοδος από την κρίση προϋποθέτει κυρίως την υιοθέτηση και εδραίωση μιας νέας κουλτούρας, κοινωνικής, πολιτικής, επιχειρηματικής, εργασιακής. Συστατικό της στοιχείο, δεν μπορεί παρά να είναι η σύνδεση της ατομικής ευθύνης με τη συλλογική. Η επίτευξή της αναμφίβολα αποδεικνύεται δύσκολη και απαιτητική. Κι αυτό διότι προσκρούει σε παγιωμένες αντιλήψεις και αναχρονισμούς. Σε μονομέρειες και αυταρέσκειες. Σε ιδεοληψίες και αγκυλώσεις. Η υπέρβασή τους καθίσταται μονόδρομος αν πράγματι θέλουμε να εναρμονιστούμε με τις προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες και κοινωνίες.
Στις νέες ανάγκες και απαιτήσεις δεν θα ανταποκριθούμε με τα παλιά εργαλεία και τις σκουριασμένες ιδέες. Χρειάζονται νέες που θα αποπνέουν φρεσκάδα, ριζοσπαστισμό και θα είναι ρηξικέλευθες. Όπως η παγκοσμιοποίηση δεν αντιμετωπίζεται με την περιχαράκωση στα εθνικά σύνορα. Έτσι και οι οικονομικές δραστηριότητες, και κατ' επέκταση οι επιχειρηματικές, δεν νοείται να εγκλωβίζονται εντός των τειχών. Με αυτή τη βασική παραδοχή επιτυγχάνουμε την εξωστρέφεια, εξουδετερώνοντας τη φοβικότητα και τις κοντόφθαλμες νοοτροπίες. Το κυριότερο, φέρνουμε μπροστά μας τη μεγάλη εικόνα, χωρίς να παγιδευόμαστε στη μικρή.
Σε μια εποχή που η οικονομία αποτελεί τη βάση για όλα, οι επερχόμενες ευκαιρίες και οι προκλήσεις απαιτούν νέα στρατηγική. Μια στρατηγική που στον πυρήνα της βρίσκονται η κοινωνική αλληλεγγύη και το κοινωνικό ενδιαφέρον. Αυτές τις επιλογές εξυπηρετεί η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη.
Οι δράσεις, οι πρωτοβουλίες, οι παρεμβάσεις εταιρικής υπευθυνότητας δεν πρέπει να είναι στατικές και μονοσήμαντες. Ούτε να ταυτίζονται με φιλανθρωπικές ενέργειες ή με την παροχή επιχορηγήσεων. Πολύ περισσότερο είναι λάθος να εμπίπτουν στη λογική των δημοσίων σχέσεων και του εξωραϊσμού μιας εταιρείας.
Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη οφείλει να καταστεί οργανικό κομμάτι της σύγχρονης επιχειρηματικότητας. Να ενταχθεί στα επιχειρησιακά της σχέδια ως βασικό μέσο και εργαλείο της στρατηγικής της με σκοπό την εμπέδωση κλίματος συνεργασίας, συναίνεσης και αλληλεγγύης.
Μια μακροπρόθεση επιλογή του επιχειρηματικού κόσμου οφείλει να επιδιώκει τη βελτίωση των οικονομικών δεικτών, ταυτόχρονα με την ενίσχυση της κοινωνικής ευημερίας και τη διάχυσή της σε ευρύτερες κοινωνικές ομάδες. Συνεπώς, η εταιρική υπευθυνότητα είναι η καλλιέργεια, και η ενίσχυση του επιχειρηματικού πολιτισμού. Με αυτόν η κάθε εταιρεία –μικρού ή μεγάλου βεληνεκούς- αποκτά αυθεντική σχέση με τη ζώσα πραγματικότητα. Επενδύει στις ανάγκες των πολιτών, συνδυάζοντας το οικονομικό κέρδος με το κοινωνικό όφελος.
Η αποενεχοποίηση της επιχειρηματικότητας συνιστά απαραίτητο όρο για να μπει η χώρα στην τροχιά της ανάπτυξης και της ευημερίας. Η προσέλκυση επενδύσεων δεν πρόκειται να κατακτηθεί όσο η επιχειρηματική δραστηριότητα θεωρείται ξένη με τις απαιτήσεις της οικονομίας και της κοινωνίας. Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη μπορεί να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση ευνοϊκού επενδυτικού κλίματος. Κι αυτό γιατί αποκαθιστά την αξία και τη σημασία του επιχειρείν, συνδέοντάς το ευθέως με κάτι αυτονόητο: Τις επενδύσεις. Καμιά οικονομική δραστηριότητα δεν είναι βιώσιμη αν δεν στηρίζεται σε αυτές. Ως εκ τούτου η ΕΚΕ καθίσταται εκ των πραγμάτων βασική συνιστώσα στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση κάθε επιχειρησιακού σχεδίου.
Τώρα, που έχουν απομυθοποιηθεί ο κρατισμός, ο λαϊκισμός και κατ' επέκταση έχει αποδομηθεί η ενοχοποίση της ιδιωτικής οικονομίας, του επιχειρηματικού κόσμου διαθέτουμε το πλεονέκτημα της επανεκκίνησης χωρίς τους παραμορφωτικούς φακούς και τις στρεβλώσεις του παρελθόντος. Πλέον αποτελεί κοινή συνείδηση ότι η επανεκκίνηση της οικονομίας απαιτεί νέες προσεγγίσεις, νέες ιδέες και πάνω απ' όλα ανοιχτά μυαλά.
Πάντως το καίριο ζήτημα είναι ότι με την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη η κάθε επιχείρηση ενισχύει περαιτέρω την προστιθεμενη αξία της. Και παράλληλα συμβάλει στη δημιουργία πρόσφορου περιβάλλοντος για την προσέλκυση επενδύσεων.
* Η Αλεξάνδρα Πάλλη είναι Γενική Γραμματέας ΔΣ CSR Hellas.
