Αυτό που χρειαζόμαστε. Ακόμα μια εταιρεία του δημοσίου

Του Αντώνη Πανούτσου

Στις επόμενες εκλογές θα έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε δύο πολιτικές. Η μία της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη που πιστεύει ότι μέσα από την μείωση των φόρων, των εισφορών και γενικότερα του κράτους η Ελλάδα μπορεί να ορθοποδήσει. Η δεύτερη του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα που πιστεύει ότι το κράτος πρέπει να μαζεύει τους φόρους και να τους δίνει εκεί που πρέπει. Ας πούμε στην «Ανάπλαση Αθήνα ΑΕ» εταιρεία του Δημοσίου με στόχο τον συντονισμό των συναρμόδιων υπουργείων για την επιτάχυνση μεγάλων παρεμβάσεων.

Στόχος της εταιρείας «…ο προγραμματισμός και η υλοποίηση αναπλάσεων εντός των ορίων του Δήμου Αθηναίων, ιδίως στο κέντρο της πόλης των Αθηνών, με έμφαση στις περιοχές του Εμπορικού Τριγώνου και των Προσφυγικών της Λ. Αλεξάνδρας, προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής, η κοινωνική συνοχή και η οικονομική ανάπτυξη των περιοχών… μπορεί κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης, να αξιοποιεί εγκαταλελειμμένα, κενά ή ανενεργά κτήρια καθώς και ακάλυπτους χώρους μεταξύ πολυκατοικιών, με τη σύμφωνη γνώμη και σε συνεργασία με τους ιδιοκτήτες ή διαχειριστές τους».

Και ακολουθεί ένα ευχολόγιο για «ενίσχυση της νεοφυούς και καινοτόμου επιχειρηματικότητας», «δράσεις βελτίωσης της προσβασιμότητας του αστικού περιβάλλοντος σε άτομα με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα» και «δράσεις αθλητισμού και δράσεις υπέρ των νέων και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων».

Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι ενώ προβλέπεται θέση εκπροσώπου του Δήμου Αθηναίων, αφού «τα έργα θα υλοποιούνται με προγραμματικές συμβάσεις με τους αρμόδιους φορείς, όπως ο Δήμος Αθηναίων και η Περιφέρεια Αττικής» ο Δήμος αρνήθηκε να στείλει.

Με τον Καμίνη τον περασμένο Μάιο να έχει δηλώσει ότι έτσι δημιουργείται «… μία ακόμη εταιρεία και καλλιεργώντας προσδοκίες για νέες προσλήψεις, η κυβέρνηση επιβαρύνει με νέα βάρη τους φορολογούμενους και προκαλεί καθυστερήσεις στο σχέδιο αναβάθμισης της Αθήνας». Είχε δίκιο.

Πρόεδρος της Ανάπλαση Αθήνα Α.Ε. είναι ο Νίκος Μπελαβίλας, καθηγητής του ΕΜΠ, πρώην συναγωνιστής του Θοδωρή Δρίτσα στον συνδυασμό «Λιμάνι της Αγωνίας», αγωνιστής στο πλάι του Χρήστου Σπίρτζη για να γίνει το Ελληνικό χώρος πρασίνου και σύμβουλος του Αλέκου Φλαμπουράρη στο Μαξίμου με ευθύνη την επένδυση στο Ελληνικό. Και μεταξύ άλλων τον Γιώργο Δενδραμή του Κουρουμπλή και του Πολάκη, νυν διευθυντή του Αγίου Σάββα και την Ερμίνα Κυπριανίδου που προσπάθησε να καλύψει την ανικανότητα της Περιφέρειας Αττικής λέγοντας ότι «Η τοξικοεξάρτηση ως μητροπολιτικό πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με σκοπιμότητες κι εντυπωσιοθηρία», επειδή ο Δήμος Αθηναίων έκανε δημοτικό συμβούλιο στο Άλσος για να τραβήξει την προσοχή στο μαρτύριο των περιοίκων από τους τοξικομανείς.

Το ερώτημα είναι απλό και η Ανάπλαση Αθήνας Α.Ε έγινε πάνω στην ώρα για να το υπενθυμίσει. Πιστεύει κάποιος ότι ένα κόμμα που έχει αφήσει το Πεδίο του Άρεως και το κέντρο της Αθήνας να ρημάξει χρειάζεται ένα νέο φορέα για να τα σώσει; Πιστεύει ότι πρέπει να δουλεύει και να πληρώνει φόρους για Αναπλάσεις Αθήνας ή ότι πρέπει να ψηφίσει ένα κόμμα που θα τις καταργήσει; Χωρίς σκοπιμότητα και εντυπωσιοθηρία, που θα έλεγε και η Κυπριανίδου, η απάντηση είναι απλή.