Απ. Δημητρόπουλος: Δεν μπορεί κάποιος να μπαίνει στα πανεπιστήμια με βαθμό... 2 και 3

Απ. Δημητρόπουλος: Δεν μπορεί κάποιος να μπαίνει στα πανεπιστήμια με βαθμό... 2 και 3

H εισαγωγή με βαθμό 2 και 3 απαξιώνει τις πανεπιστημιακές σπουδές και τα ίδια τα Πανεπιστήμια, ενώ είναι λάθος και για τα ίδια τα παιδιά, δηλώνει στο Liberal.gr o γενικός γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, Απόστολος Δημητρόπουλος. Με αφορμή την πρόταση του υπουργείου Παιδείας για την ασφάλεια στα ιδρύματα και την διαδικασία εισαγωγής σε αυτά σημειώνει πως θα τεθεί όριο βάσης σε συνεργασία. με τα Πανεπιστήμια και τις σχολές. Τονίζει επίσης πως δεν αλλάζουν οι διαδικασίες ως προς την προετοιμασία των μαθητών για τις εξετάσεις καθώς και ότι είναι σε καλό δρόμο ο διάλογος για την ασφάλειας στους πανεπιστημιακούς χώρους.

Όπως εξηγεί ο καθορισμός ορίων βάσης καθίσταται επιτακτικός, διότι με τον τρόπο που γίνεται η εισαγωγή και με βαθμούς που φτάνουν στο 2 και στο 3 απαξιώνονται οι ίδιες οι σπουδές καθώς εισέρχονται φοιτητές χωρίς ακαδημαϊκές γνώσεις και σε πολλές περιπτώσεις χωρίς δυνατότητα να ολοκληρώσουν τον κύκλο σπουδών.

Αναφορικά με τη διαδικασία εισαγωγής και την προτεινόμενη αλλαγή ως προς τον καθορισμό των σχολών προτίμησης η πρόταση των δύο γύρων αφενός οδηγεί τους υποψηφίους στην επιλογή σχολών που προτιμούν ενώ στη συνέχεια εάν αποτύχουν σε αυτές δίδεται η δυνατότητα επιλογές σχολών που έχουν κενές θέσεις.  Και αυτό όπως τονίζει είναι δικαιότερο σύστημα για όλους.

Σημειώνεται πως σήμερα οι υποψήφιοι έχουν δυνατότητα επιλογής 265 σχολών και τμημάτων με αποτέλεσμα να φτάνουν στο σημείο να επιλέγουν αντικείμενα που δεν τους ενδιαφέρουν και που στη συνέχεια δεν ολοκληρώνουν ως κύκλο σπουδών. 

Σχετικά με την ασφάλεια των Πανεπιστημίων σημειώνει πως δεν υπάρχει κανείς που να μην θέλει να ληφθούν μέτρα προστασίας και να σταματήσουν τα φαινόμενα που παρατηρούνται σημειώνοντας πως από τον διάλογο με τους Πρυτάνεις αυτό είναι σαφές. Σε κάθε περίπτωση τονίζει ότι πρέπει τα πανεπιστήμια να είναι ασφαλή και το άσυλο να αποκτήσει την πραγματική του έννοια. 

Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη

- Στην άτυπη συνάντηση με τους Πρυτάνεις η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας συζήτησε το θέμα της ασφάλειας των Πανεπιστημίων. Υπάρχει ανταπόκριση από τις Πρυτανικές αρχές ως προς τη λήψη μέτρων. Πως αντιμετωπίζονται οι προτάσεις του υπουργείου Παιδείας;

Νομίζω πως όλοι συμφωνούν ότι κάτι πρέπει να γίνει και αυτό φάνηκε στην επικοινωνία που είχαμε με τους πρυτάνεις. Και θα έλεγα ότι φάνηκε πολύ περισσότερο από ότι στις προηγούμενες επικοινωνίες που είχαμε και με τα μέλη της συνόδου των Πρυτάνεων και της επιτροπής που έχει συσταθεί γι' αυτό το θέμα. 

Φαίνεται δηλαδή ότι ο διάλογος που έχει ξεκινήσει αποδίδει καρπούς και οι τοποθετήσεις αυτή τη στιγμή είναι αρκετά διαφορετικές σε σχέση με τις αρχικές. Προφανώς υπάρχουν ακόμη θέματα που χρειάζονται αποσαφήνιση και ο διάλογος συνεχίζεται και θα συνεχιστεί και την Παρασκευή στην σύνοδο των Πρυτάνεων και στην οποία θα παραστεί και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. 

- Οι πληροφορίες λένε πως αποδέχονται το μέτρο του ελέγχου εισόδου προκειμένου να διαπιστώνεται η ταυτότητα του εισερχόμενου και αν αυτή συνάδει με τη λειτουργία του ιδρύματος

Δεν έπεσε στην αντίληψή μου πως υπήρξε κάποια διαφοροποίηση από τις τοποθετήσεις που έγιναν στη άτυπη επικοινωνία της Τρίτης. 

- Σε ποια σημεία υπάρχουν αντιρρήσεις ή διαφοροποιήσεις;

Δεν θα το έλεγα έτσι. και θέλω να σημειώσω πως στην παρούσα φάση πρέπει να είμαστε και όλοι προσεκτικοί στις διατυπώσεις μας. Θα έλεγα ότι για κάποια θέματα διαμορφώνονται ευρύτερες συναινέσεις και για κάποια άλλα συνεχίζεται ο διάλογος, αλλά εκτιμώ σε κλίμα που οδηγεί σε κλίμα συναίνεσης.

- Επιμένω σε αυτό το ζήτημα δεδομένου ότι αφορά όλους τους πολίτες και τους φοιτητές εξ αιτίας των δεκάδων περιστατικών και των κρουσμάτων βίας. Θα γίνουν τα πανεπιστημιακά ιδρύματα ασφαλείς χώροι για καθηγητές, φοιτητές και εργαζόμενους; Θα λειτουργήσει το άσυλο με την πραγματική του έννοια;

Κοιτάξτε νομίζω πως δεν υπάρχει κανείς που δεν κατανοεί το πρόβλημα, παρότι είναι σαφές ότι το πρόβλημα αυτό δεν αφορά στην ίδια ένταση και στην ίδια έκταση, στο σύνολο των ιδρυμάτων. Ξέρουμε ότι υπάρχουν ιδρύματα και εντός λεκανοπεδίου αλλά και στην περιφέρεια που δεν αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με τα κεντρικά.

Γι' αυτό και η αντιμετώπιση που θα υπάρξει θα είναι ανάλογη. Δεν μπορεί να μιλά κανείς για μια ομοιόμορφη αντιμετώπιση για τις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν αντίστοιχα προβλήματα. Δεν υπάρχει κάποιος πάντως που να μην αναγνωρίζει ότι υπάρχει πρόβλημα. Κανείς δεν αρνείται την ανάγκη μια νέας διαδικασίας αντιμετώπισης του προβλήματος, δεδομένου ότι μέτρα του παρελθόντος δεν έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά. Ο διάλογος πάντως συνεχίζεται, αποδίδει καρπούς και παραμένουμε αισιόδοξοι ότι θα βρεθούν οι τρόποι εκείνοι που θα δώσουν τις καλύτερες δυνατές λύσεις ώστε να έχουμε πραγματικά ασφαλή Πανεπιστήμια και αποκατάσταση της έννοιας του ασύλου εντός των ιδρυμάτων.

- Σε ό,τι αφορά  στα ΑΕΙ και την πρόταση για τη θεσμοθέτηση βάσεων εισαγωγής. Ήδη υπάρχουν αντιδράσεις που κάνουν λόγο για μείωση αριθμού εισακτέων καθώς και ότι επιχειρείται να οδηγηθούν παιδιά στην ιδιωτική εκπαίδευση. Κατά πόσο ισχύει αυτό; 

Η πρόταση του υπουργείου Παιδείας περιλαμβάνει δύο παρεμβάσεις στο σύστημα εισαγωγής. Η πρώτη είναι η εισαγωγή μιας ελάχιστης βάσης ως ακαδημαϊκού κριτηρίου για την εισαγωγή. Νομίζω είναι κατανοητό πως το να εισάγεται κανείς , ιδιαίτερα μετα την ενσωμάτωση και των ΤΕΙ στα Πανεπιστήμια, με 2 και με 3 όχι μόνο απαξιώνει τις ίδιες τις πανεπιστημιακές σπουδές, όχι μόνο απαξιώνει το κύρος των Πανεπιστημίων,  αλλά στη πραγματικότητα για τα ίδια εκείνα τα παιδιά που μπαίνουν με αυτόν τον τρόπο δεν είναι σωστό.

Θεωρούμε άραγε ότι με τέτοιες επιδόσεις μπορούν να ολοκληρώσουν επιτυχώς τις σπουδές τους και να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των πανεπιστημιακών σπουδών; Μπορεί κάποιος όπως συνέβη πέρυσι, μπαίνοντας με βαθμό 2 σε ένα τμήμα μαθηματικών να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις των σπουδών στα μαθηματικά; Δεν είναι καλύτερο και για τον ίδιο τον μαθητή να του πούμε εγκαίρως ότι χρειάζεται να αναζητήσει μια άλλη λύση εκπαιδευτική που θα ανταποκρίνεται στην κλίση του και στα ενδιαφέροντά του; Και η οποία θα τον οδηγήσει και σε μια επαγγελματική απασχόληση στην πορεία από τον να είναι ένας νέος χωρίς γνώσεις χωρίς εφόδια χωρίς προσόντα να αντιμετωπίσει τη ζωή που πλέον είναι δυσκολότερη.

Αυτό νομίζω είναι το ερώτημα και όχι αν μειώνεται ή όχι ο αριθμός των εισακτέων. Σε κάθε περίπτωση δεν συζητήθηκε τέτοιο θέμα για την επόμενη χρονιά. Αυτό που τέθηκε είναι το ποιες είναι οι ελάχιστες ακαδημαϊκές προϋποθέσεις στο σύστημα που έχουμε αυτή τη στιγμή για την εισαγωγή που διασφαλίζουν την επιτυχή φοίτηση και αυξάνουν τις πιθανότητες για ολοκλήρωση των σπουδών εγκαίρως και όχι σε παρατεταμένο χρονικό διάστημα. Αυτή είναι η πρώτη μας φροντίδα  και ο πρώτος στόχος. 

- Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη παρέμβαση;

Η δεύτερη αφορά το πως θα βρούμε τρόπο ώστε περισσότεροι φοιτητές να εισέρχονται σε σχολές που τις προτιμούν. Αυτές στις οποίες  θέλουν να σπουδάσουν. Ξέρετε ότι έχουμε ένα σύστημα εισαγωγής που διαμορφώθηκε τη δεκαετία του 1960 εν όψει τότε της ίδρυσης περιφερειακών ιδρυμάτων. Έκτοτε όμως τα ιδρύματα είχαν φτάσει 40 τώρα είναι 24 και τα τμήματα οι σχολές έφτασαν να είναι  πάνω από 360. Όμως κρατήσαμε τη διαδικασία επιλογής του 1960, δηλαδή ο καθένας έχει ανάλογα με το επιστημονικό του πεδίο, περιθώριο να δηλώσει μέχρι 265 διαφορετικές σχολές.

Αυτό δημιουργεί παρενέργειες. Στην πραγματικότητα κάνει τη διαδικασία ρουλέτα. Όπου σε βγάλει ουσιαστικά. Και αν εξαιρέσουμε όσους έχουν υψηλές βαθμολογίες και θα μπουν σίγουρα σε κάποια σχολή προτίμησής τους, οι υπόλοιποι,  που είναι και οι περισσότεροι,  βρίσκονται σε δυσμενή θέση με την έννοια ότι έχουν αυξημένη πιθανότητα να βρεθούν σε σχολή χαμηλά στις προτιμήσεις τους. Επί της ουσίας να βρεθεί σε σχολή που  δεν τον ενδιαφέρει και την δηλώνει διότι έχει το περιθώριο να δηλώσει μέχρι 265 σχολές. Την ίδια όμως στιγμή κάποιος που ενδιαφέρεται γι αυτή τη σχολή με χαμηλότερες επιδόσεις δεν θα μπορεί να φοιτήσει σε αυτή. 

Θέλουμε να βρούμε τρόπο να βοηθά περισσότερους να μπουν σχολή που τους ενδιαφέρει. Αυτο μπορεί να γίνει με βάση και την πρότασή μας με εισαγωγή σε δύο γύρους. Να συμπληρώνουν δύο φορές μηχανογραφικό κάτι που δεν ηταν πρακτικά εύκολο αλλά έχουμε και την τεχνολογία πλέον που συνεργεί.

-Δηλαδή τι εννοείτε σε δύο γύρους;

Κοιτάξτε στον πρώτο γύρο συμπλήρωσης του μηχανογραφικού θα έχουν μικρότερο αριθμό επιλογών όλοι ώστε να εκφράσουν τις προτιμήσεις τους. Στο δεύτερο γύρο ο αριθμός θα είναι μεν απεριόριστος αλλά θα αφορά μόνο τις θέσεις που θα έχουν μείνει κενές. 

-Και ο δεύτερος γύρος περιλαμβάνει το όριο βάσης;

Το όριο βάσης είναι βασικό. Και ουσιαστικά δείχνει ότι οι υποψήφιοι φοιτητές έχουν τις ακαδημαϊκές βάσεις να σπουδάσουν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. ΟΙ δύο γύροι δεν έχουν σχέση με αυτό αλλά με το να μπορέσουν να μπουν σε σχολές που πραγματικά επιθυμούν και προτιμούν.

- Το όριο βάσης θα είναι ανάλογα με το Πανεπιστήμιο ή κοινό για όλες τις σχολές.

Δε θα είναι μια αριθμητική βάση όπως στο παρελθόν. Διότι αυτό θα σήμαινε ΄πως το να μπεις ή όχι κάθε χρονιά σε ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα θα εξαρτάται από τη δυσκολία των θεμάτων της ίδιας χρονιάς. Αν μια χρονιά ήταν δυσκολότερα τα θέματα θα ήταν ίσως και περισσότεροι αυτή που θα έγραφαν κάτω από τη βάση του 10 για παράδειγμα. Αυτό θέλουμε να το αποφύγουμε.

Ως εκ τούτου η πρότασή μας προβλέπει τη διαμόρφωση της βάσης ω;ς ποσοστό του μέσου όρου των επιδόσεων σε κάθε επιστημονικό πεδίο όλων των υποψηφίων. Η ελάχιστη βάση εισαγωγής δεν θα πρέπει να είναι ομοιόμορφη και στο πλαίσιο αυτό είπαμε να ρωτήσουμε όλα τα Πανεπιστήμια τι θεωρούν απαραίτητη ελάχιστη βάση εισαγωγής.  Ετσι εντός ενός εύρους που θα ορίσει το υπουργείο κάθε Πανεπιστήμιο κάθε σχολή θα ορίσει ένα ποσοστό του μέσου όρους που θεωρεί απαραίτητο για την εισαγωγή σε αυτή.

Παράδειγμα αν ο μέσος όρος σε  ένα επιστημονικό πεδίο είναι 12  ένα τμήμα μπορεί να θεωρεί ως ελάχιστο απαραίτητο το 80% ή το 70% του μέσου όρου. Ένα να θεωρεί ως ελάχιστο το 100% ή και λίγο παραπάνω. Οπότε η βάση δεν θα είναι ομοιόμορφη. 

Κοιτάξτε είναι όλα ΑΕΙ αλλά τα προγράμματα σπουδών δεν έχουν τον ίδιο προσανατολισμό. Οπότε και το θέμα του ορίου βάσης δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται το ίδιο.

Και για πρώτη φορά δίνουμε τη δυνατότητα στα ίδια τα Πανεπιστήμια να θέσουν τις ελάχιστες ακαδημαϊκές προϋποθέσεις που θεωρούν απαραίτητες για τις σπουδές. 

- Άρα δεν πρέπει γονείς και παιδιά ν ανησυχούν για αλλαγές στην εισαγωγή;

Δεν αλλάζει απολύτως τίποτα που αφορά στην προετοιμασία των υποψηφίων. Δεν υπάρχει λόγος αναστάτωσης και άγχους. Δεν πρέπει να ανησυχήσουν τα παιδιά, δέν αλλάζει τίποτα σε σχέση με την προετοιμασία τους μέχρι το σημείο που έχουν δώσει και τις εξετάσεις τους και έχουν πάρει και τη βαθμολογία τους. Δεν αλλάζει μέχρι που φτάνουν στο σημείο της κατάρτισης του μηχανογραφικού. 

*Ο κ. Αποστόλης Δημητρόπουλος είναι Γενικός Γραμματέας Ανώτατης Εκπαίδευσης at Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων