Αγωνιούν να υπάρξουν νεκροί

Όλη η Ελλάδα έχει μεταβληθεί σε ένα πύρινο μέτωπο, ο καύσωνας καλπάζει, ενώ η μετάλλαξη της Covid κτυπά ανεξέλεγκτα. Η κρατική μηχανή φαίνεται πως αντέχει ακόμα. Αυτοί που δεν αντέχουν το γεγονός πως δεν υπάρχει εκατόμβη θυμάτων από τις φωτιές, είναι μια στρατιά μικρόψυχων και συγχρόνως ανόητων που επιζητούν με κάθε τρόπο να πάρουν την ρεβάνς για το Μάτι. Αρρωστημένα μυαλά. Λες και στις καταστροφές υπάρχει συμψηφισμός.

Είναι αλήθεια πως ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ τήρησε μια προσεκτική στάση, μακριά από κραυγές και ακραίες εκφράσεις. Όμως, από κάτω έχει ξεχυθεί ο γνωστός συρφετός του διαδικτύου που εναγωνίως ψάχνει για αίμα. Και μέσα σε αυτόν τον συρφετό βρίσκονται και επώνυμα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε κάθε διαχείριση κρίσης, μετά, στην αποτίμηση της, συνεκτιμώνται όλες οι παράμετροι. Στην προκειμένη περίπτωση, επειδή είχαμε πολλά πύρινα μέτωπα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, υπήρξε και διασπορά των εναέριων δυνάμεων. Αυτό επέδρασε στην αντιμετώπιση της μεγάλης φωτιάς της Βαρυμπόμπης. Δεν αναζητώ ελαφρυντικά, δεν είναι αυτή η δουλειά μου. Αλλά δεν μπορώ να μην σχολιάσω πως, επειδή λειτούργησε άψογα το 112, επειδή λειτούργησαν τα συστήματα απεγκλωβισμού και διάσωσης, δεν είχαμε απώλεια ανθρώπινης ζωής. Όσες υλικές καταστροφές και να έχουν συμβεί, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θα αποκατασταθούν. Η πατρίδα μας έχει δοκιμαστεί πολλές φορές κατά το παρελθόν από μεγάλες πυρκαγιές, και αυτό που θυμούμαστε δεν είναι πόσα στρέμματα ή σπίτια κάηκαν, αλλά πόσοι συνάνθρωποι μας χάθηκαν μέσα στις φλόγες. Ακόμα και στην μεγάλη πυρκαγιά του 2007, με τους 63 νεκρούς, που έτυχε μέσα σε προεκλογική περίοδο, οι τόνοι της τότε αντιπολίτευσης παρέμειναν χαμηλοί, σε όλα τα επίπεδα. Ίσως σε αυτό να είχε συντελέσει το γεγονός πως πριν από 14 χρόνια το διαδίκτυο δεν είχε την εμβέλεια που έχει σήμερα.

Φυσικά, αυτή η κραυγαλέα αγωνία των μικρόψυχων να συμψηφίσουν την Βαρυμπόμπη με το Μάτι φέρνει, πολιτικά, τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Πάντα οι πολίτες, σε όλον τον κόσμο, στις φυσικές καταστροφές, συσπειρώνονται γύρω από την κυβέρνηση τους, υπό μια προϋπόθεση : Ότι αυτή δεν επιχειρεί να τους εξαπατήσει, να τους παραπλανήσει, για το μέγεθος της καταστροφής. Οι πολίτες σε αυτές τις περιπτώσεις θέλουν ηγέτες που με ειλικρίνεια θα περιγράψουν την κατάσταση. Που δεν θα επικαλεστούν χαλκευμένες φωτογραφίες από δορυφόρο για να αποσείσουν τυχόν ευθύνες τους. Το παράδειγμα του Σρέντερ στις πλημμύρες του 2002 στην Γερμανία είναι χαρακτηριστικό. Έβαλε τις γαλότσες και στην πρώτη γραμμή, μάζευε τις λάσπες και αυτός μαζί με τα συνεργεία. Αποτέλεσμα; Ανέτρεψε την δυσμενή γι΄αυτόν δημοσκοπική διαφορά και κέρδισε τις εκλογές που έγιναν μετά από ενάμισι περίπου μήνα.

Συνεπώς, οι φανατισμένοι και οι εμπαθείς, ό,τι και να γράφουν, δεν επηρεάζουν κανένα εκτός από τους ομόφρονες. Στο βαθμό που η κυβέρνηση, σε όλα τα επίπεδα της, φαίνεται στον απλό πολίτη πως προσπαθεί και πως είναι ειλικρινής απέναντι του, είναι θωρακισμένη από τα πυρά των ευτελών ανθρώπων που αγωνιούν να βρεθούν νεκροί μέσα στα αποκαΐδια.