Να με συμπαθάτε, αλλά η εικόνα ήταν απαράδεκτη. Στις δυτικές δημοκρατίες οι κρατικοί αξιωματούχοι δεν δωρίζουν στους ηγέτες το πορτραίτο τους. Που ζούμε; Στο κράτος του Στάλιν, του Χότζα ή του Κιμ Γιονγκ Ουν; Θα μου πείτε τώρα, τι έφταιγε ο Κυριάκος που ένας διοικητής νοσοκομείου είχε την φαεινή ιδέα, σε μια επίσκεψη να εμφανίσει ξαφνικά ένα πορτραίτο του Μητσοτάκη και να το κάνει δώρο στον… Μητσοτάκη; Δεν έφταιγε, αλλά ο Μητσοτάκης την πληρώνει. Όχι ο διοικητής.
Ξέρετε, αυτά δεν θέλουν πολύ να κακοφορμίσουν. Και κυρίως, δεν θέλουν πολύ να δημιουργήσουν μια αποκρουστική εικόνα για τον ηγέτη. Δυο τρεις τέτοιοι διοικητές ή πρόεδροι να βρεθούν και πάει περίπατο το πολιτικό πορτραίτο που προσπαθεί να παγιώσει για τον εαυτό του ο πρωθυπουργός. Όχι μόνο ο συγκεκριμένος, αλλά ο κάθε πρωθυπουργός. Για φανταστείτε τι θα γράφαμε, αν πριν δυο χρόνια κάποιος διορισμένος από τον Αλέξη διοικητής, έκανε δώρο στον Αλέξη ένα πορτραίτο του Αλέξη.
Ο Κυριάκος εκλέχτηκε, απευθυνόμενος πρωτίστως στον κοινό νου των πολιτών και υποσχόμενος κανονικότητα, ορθολογισμό και αξιοκρατία. Και ως πρωθυπουργός μέχρι σήμερα, πορεύτηκε δίχως αξιώσεις για δοξαστικούς και τεμενάδες. Ναι, αλλά η εικόνα του πρωθυπουργού δεν εξαρτάται μόνο από τον ίδιον, εξαρτάται και από τους γύρω του. Αν αυτός είναι κανονικός και οι γύρω του συμπεριφέρονται λες κι έχουν απέναντι τους τον Ιησού Χριστό, τότε την πάτησε και αυτός και όλοι μας ομαδικώς. Επίσης, δεν έχει σημασία μόνο η εικόνα που έχουν οι οπαδοί σου για σένα, έχει αξία και η εικόνα που έχουν οι αντίπαλοι σου.
Θα μου πείτε ότι κακώς έγινε μεν το περιστατικό, ότι ήταν μια προσωπική υπερβολή ενός διοικητή, αλλά δεν είναι δα και προς θάνατο. Ας μην του δίνουμε μεγαλύτερες διαστάσεις απ’ αυτές που πραγματικά έχει. Στο κάτω-κάτω, ο διοικητής το ‘κανε απροειδοποίητα κι αυτός το κοινοποίησε στα social media, όχι ο Κυριάκος ή το Μαξίμου. Και θα συμπληρώσετε, «τι να έκανε δηλαδή εκείνη την ώρα ο Κυριάκος; Να μην το δεχόταν το δώρο ή να του το φόραγε κολάρο του διοικητή;» Σύμφωνοι, αλλά αυτά τα φαινόμενα πρέπει να επισημαίνονται στην αρχή τους για να κόβονται μαχαίρι. Γιατί η ψυχή των παρατρεχάμενων είναι άβυσσος… ελπίζω να με καταλαβαίνετε.
Δεν τον ξέρω τον διοικητή του νοσοκομείου Κέρκυρας, ούτε καν ακουστά τον είχα. Μπορεί κατά τα άλλα να είναι αξιότατος ο άνθρωπος, αλλά στο συγκεκριμένο τα ‘κανε μούσκεμα. Και μη μου πείτε ότι μ’ αυτά που γράφω συμφωνώ με τον Πολάκη, διότι ανεξαρτήτως της ορολογίας του είχε δίκιο στην ουσία των πραγμάτων. Οι συμβολισμοί ξέρετε, είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Κι επειδή εγώ είμαι παλιός στο κουρμπέτι, έχω δει σημεία και τέρατα στην σχέση των διορισμένων με την εξουσία που τους διόρισε. Κι έχω δει εξουσίες να παθαίνουν ζημιές από την δράση των διορισμένων της.
Εγώ μια φορά πήγα καλεσμένος στο σπίτι του Κυριάκου στα Χανιά, μαζί με πάρα πολλούς άλλους, σε μια μαζική συγκέντρωση. Κάτι έπρεπε να κρατώ, του πήγα ένα γαλακτομπούρεκο. Αν του πήγαινα τέσσερις ψαρούκλες μέσα σε δυο μεγάλες ασημένιες πιατέλες και μετά άφηνα τις πιατέλες πεσκέσι στο νοικοκυριό (όπως έκανε συστηματικά παλιός βουλευτής σε πρωθυπουργό της νεότητας μου), τότε δεν θα ‘πρεπε να με ξανακαλέσει ποτέ στο σπίτι του. Διότι αργά ή γρήγορα θα τον εξέθετα. Να προσέχουν το λοιπόν, ποιους βάζουν στις θέσεις…
