Aν υπάρξει πολιτική αστάθεια, η Άγκυρα θα δοκιμάσει την Αθήνα

Aν υπάρξει πολιτική αστάθεια, η Άγκυρα θα δοκιμάσει την Αθήνα

Κατά την μετεκλογική περίοδο και σε περίπτωση πολιτικής αστάθειας, θα πρέπει να αναμένει κανείς ότι η Άγκυρα θα δοκιμάσει την ελληνική ηγεσία, δηλώνει στο Liberal.gr, o Νίκος Ραπτόπουλος, επισημαίνοντας ότι παραδοσιακά η ηγεσία της Τουρκίας ακολουθεί αντίστοιχες πρακτικές, όταν επικρατεί αδυναμία ή ακυβερνησία στο πολιτικό σύστημα μιας γείτονας χώρας, προκειμένου να αποκομίσει οφέλη.

Σχολιάζοντας την γενικότερη στάση της Τουρκίας, ο επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Διεθνών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς, εξηγεί ότι η νεο-οθωμανική ηγεσία επιδιώκει τον εκφοβισμό, και την δημιουργία έντασης αποσκοπώντας σε εύκολες πολιτικές νίκες, και θεωρεί ότι με τον τρόπο αυτό αποκτά κύρος και αναβαθμίζεται στο διεθνές σύστημα.

Εντούτοις σημειώνει ότι η στάση της Ουάσινγκτον, και ειδικά στην περίπτωση της Αν.Μεσογείου, μαζί με την υπερψήφιση στην Γερουσία των ΗΠΑ του νομοθετήματος “East Med Act”, δημιουργεί για την Ελλάδα περιθώρια να ευελπιστεί σε μια σύσφιξη της συνεργασίας της με τον υπεραταλαντικό της σύμμαχο. Το ίδιο ισχύει για την Κύπρο, που θα αποκτήσει τη δυνατότητα να ενισχύσει την ασφάλειά της, εξισορροπώντας σε κάποιο βαθμό την τουρκική απειλή.

Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη

- Η Τουρκία επιμένει στο πρόγραμμα γεωτρήσεων εντός της κυπριακής ΑΟΖ, παρά τις προειδοποιήσεις της Ευρώπης, ενώ ο Ερντογάν φωτογράφισε ως πιθανό στόχο των ερευνών ακόμη και τον ευρύτερο χώρο γύρω από το Καστελόριζο. Τι βλέπετε να συμβαίνει μέσα στους επόμενους μήνες; Ενισχύονται οι πιθανότητες για ένα θερμό επεισόδιο;

wΗ τουρκική ηγεσία ακολουθεί μια ανεξάρτητη πορεία τα τελευταία χρόνια –κυρίως σε σχέση με τη Δύση– ανάλογα με το πώς εκείνη θεωρεί ότι εξυπηρετούνται τόσο τα εθνικά συμφέροντα της χώρας όσο και της ίδιας της παράταξής της.

Το γεγονός ότι αγνοεί τις προειδοποιήσεις της Ευρώπης οφείλεται, εκτός των άλλων, στην υποτίμηση του κόστους που μπορεί να προκληθεί από την πιθανή εφαρμογή κυρώσεων εκ μέρους της Ένωσης, δεδομένου ότι αυτή διαθέτει μόνο «ήπια ισχύ».

Κατά την μετεκλογική περίοδο και σε περίπτωση πολιτικής αστάθειας, θα πρέπει να αναμένει κανείς ότι η Άγκυρα θα δοκιμάσει την Ελληνική ηγεσία. Οι επίμαχες περιοχές δεν αποκλείεται να βρεθούν στο επίκεντρο των τουρκικών πιέσεων.

Ωστόσο, ας μην ξεχνάμε ότι ο κίνδυνος θερμού επεισοδίου με την γείτονα ήταν υπαρκτός ακόμη και σε ομαλές περιόδους, πόσο μάλλον τώρα που ο Eρντογάν προσπαθεί να επιβληθεί ως περιφερειακός ηγεμόνας δια της απειλής χρήσης βίας.

- Συμφωνείτε με την άποψη ότι σε περίπτωση κλιμάκωσης της κρίσης, η Ελλάδα θα είναι μόνη της, με την έννοια ότι οι διεθνείς ισορροπίες είναι διαφορετικές από ότι το 1996, και ότι κανένα πολεμικό πλοίο με ξένη σημαία δεν θα παρέμβει σε περίπτωση που η κλιμάκωση οδηγήσει σε έστω και περιορισμένης κλίμακας, θερμό ελληνοτουρκικό επεισόδιο;

Η Ελλάδα οφείλει να είναι προετοιμασμένη για κάθε ενδεχόμενο, προκειμένου να προασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Πρωτίστως να καταστήσει σαφές ότι έχει μια ικανή αποτρεπτική στρατηγική και ότι το κόστος για τον Ερντογάν θα είναι μεγαλύτερο από τα αναμενόμενα γι' αυτόν κέρδη.

Στις ημέρες μας, οι διεθνείς συγκυρίες θεωρώ ότι είναι πιο ευνοϊκές. Υπάρχουν περισσότεροι παράγοντες που φαίνεται να στηρίζουν την Αθήνα. Στην πολιτική βούληση του Τούρκου Προέδρου, μπορεί κανείς να αντιτάξει με αξιώσεις σημαντικές περιφερειακές δυνάμεις, οι οποίες όχι απλά συντονίζονται μεταξύ τους, αλλά συνεργάζονται κιόλας, καθώς και μεγάλες δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ.

Επίσης ενδιαφέρον έχει και η δυναμική της τουρκικής πολιτικής σκηνής, συμπεριλαμβανομένης της εσωκομματικής αντιπολίτευσης (πρωτοβουλία Γκιουλ, Μπαμπατζάν, Νταβούτογλου), που δεν ευνοεί ιδιαίτερα τον Ρ.Τ. Ερντογάν.


- Τελικά η Τουρκία μπλοφάρει ή όχι; Το ρωτώ γιατί αρκετοί θεωρούν ότι εφόσον έχει πειστεί ότι με την τακτική της θα αποκτήσει θέση στο τραπέζι των εξελίξεων, τότε μία ένταση που θα  μπορούσε να εξελιχθεί σε κρίση, ακόμη και στο Αιγαίο, είναι μέσα στα σενάρια της τουρκικής ηγεσίας…


Για να πετύχει τους σκοπούς της, η τουρκική ηγεσία παραδοσιακά τείνει να επιδιώκει δημιουργία τεχνητής έντασης με τους γείτονές της.

Η πολιτική αυτή εφαρμόζεται κυρίως όταν επικρατεί κλίμα πολιτικής αστάθειας, αδυναμίας ή ακυβερνησίας στο πολιτικό σύστημα μιας γείτονας χώρας που βρίσκεται στο στόχαστρο της Άγκυρας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η κλιμάκωση της έντασης σε κρίση λειτουργεί ως μέσω για να πετύχει η Άγκυρα την κάμψη της πολιτικής βούλησης του αντιπάλου.

Ο εκφοβισμός του γείτονα, δηλαδή, αποσκοπεί σε μία εύκολη πολιτική νίκη δίχως αντιπαράθεση και απώλειες... δίχως σοβαρό κόστος.

Η νέο-οθωμανική ηγεσία σαφώς και ενδιαφέρεται για τη συμμετοχή της στις διεθνείς εξελίξεις, καθώς έτσι θεωρεί ότι αποκτά κύρος και αναβαθμίζεται στο διεθνές σύστημα. Μόνο που μια παραβατική συμπεριφορά που θα οδηγήσει σε κρίση, η λογική λέει ότι θα την απέκλειε από τη συμμετοχή σε τέτοιου είδους εξελίξεις.

- Πώς να εκλάβουμε την υπερψήφιση στην Γερουσία των ΗΠΑ του νομοθετήματος «East Med Act», το οποίο προβλέπει μεταξύ άλλων την άρση του εμπάργκο όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία, καθώς και την καταγραφή των τουρκικών παραβιάσεων στον ελληνικό εναέριο χώρο και στην κυπριακή ΑΟΖ;

Να την εκλάβουμε θετικά. Η στήριξη που έτυχε στη Γερουσία το νομοσχέδιο περί της νέας Αμερικανικής Στρατηγικής για τη συνεργασία σε θέματα Ενέργειας και Ασφάλειας, είναι ενδεικτική της τάσης που επικρατεί στις τάξεις των αμερικανών νομοθετών.

Οι συσχετισμοί αλλάζουν. Πρόκειται για απόρροια κυρίως της προκλητικής συμπεριφοράς της Άγκυρας, με την οποία η Ουάσιγκτον έχει μόνο τυπικά πια συμμαχικές σχέσεις.

Όταν θα ολοκληρωθεί η διαδικασία και περάσουμε στην εφαρμογή, η Κυπριακή Δημοκρατία θα αποκτήσει τη δυνατότητα να ενισχύσει την ασφάλειά της, εξισορροπώντας σε κάποιο βαθμό την τουρκική απειλή. Οι υπόλοιπες διατάξεις του νομοσχεδίου φαίνεται ότι επιχειρούν να αποθαρρύνουν την Τουρκία από τις τάσεις αυτονόμησης και ηγεμόνευσης της περιοχής που διακατέχεται. Μέλλει να δούμε πώς θα εφαρμοστούν όλα αυτά.