Της Μαίρης Βενέτη
Οι αγορές έζησαν δύσκολες στιγμές την προηγούμενη εβδομάδα.
Η νευρικότητα των επενδυτών μπορεί να κορυφώθηκε μετά την απόφαση του Τραμπ την πρώτη μέρα του Αυγούστου να βάλει τέλος στην ανακωχή του εμπορικού πολέμου, αλλά το σάλπισμα της πτώσης δεν το έδωσε πρώτος ο Αμερικανός Πρόεδρος.
Προηγήθηκε ο επικεφαλής της Federal Reserve, Ζερόμ Πάουελ.
Ο Κεντρικός τραπεζίτης έκανε την προηγούμενη Τετάρτη αυτό ακριβώς που περίμενε η διάμεσος των αναλυτών. Μείωσε τα επιτόκια κατά 25 μονάδες βάσης, απογοητεύοντας όχι μόνο τον Αμερικανό Πρόεδρο- που φυσικά είχε εμμέσως πλην σαφώς απαιτήσει πενήντα μονάδες βάσης - αλλά και τις αγορές, με αιχμή του δόρατος τους επενδυτές χρυσού και λοιπών εμπορευμάτων.
Φυσικά η πρώτη ερώτηση που μας έρχεται στο μυαλό είναι:
Γιατί αυτή η αρνητική αντίδραση από τη στιγμή που ο Πάουελ έκανε αυτό ακριβώς που περίμενε η αγορά;
Ο διάβολος ως συνήθως κρύβεται στις λεπτομέρειες.
Ο Πάουελ έπραξε ορθώς, αλλά μας τα πε....λάθος.
Τι μας είπε όμως ο Κεντρικός Τραπεζίτης στη συνέντευξη Τύπου το οποίο «χάλασε το γλυκό» των traders;
Mας είπε καταρχήν ότι η κατάσταση της οικονομίας είναι κοντά στους στόχους και οι προοπτικές είναι θετικές, υπερασπιζόμενος παράλληλα την απόφαση για μείωση των επιτοκίων, καθώς έχει στόχο να προστατέψει την οικονομία από τους καθοδικούς κινδύνους που έχουν προκύψει από τις εμπορικές διενέξεις και την αποδυνάμωση της παγκόσμιας οικονομίας.
Μέχρι εδώ όλα καλά.
Η συνέχεια όμως ήταν αυτή που “σύγχυσε” τους επενδυτές, καθώς ο πρόεδρος της Fed ξεκαθάρισε ότι η Κεντρική Τράπεζα δεν βλέπει τη σημερινή μείωση των επιτοκίων σαν την αρχή ενός παρατεταμένου κύκλου μειώσεων.
Οι αγορές όμως είχαν προεξοφλήσει επιπλέον δύο μειώσεις μέχρι τα τέλη του έτους.
Το γεγονός ότι ο Πάουελ υπέδειξε στάση αναμονής της FED για το υπόλοιπο της χρονιάς, πρόσφερε αθρόα απογοήτευση που αντικατροπτίστηκε σε πολλά assets, ενώ εκτόξευσε το δολάριο σε υψηλά διετίας, έναντι των βασικών ανταγωνιστικών του νομισμάτων.
Έτσι το αρνητικό πρόσημο επισκέφθηκε τις αγορές αμέσως μετά την ομιλία του Πάουελ, ενώ οι επενδυτές του χρυσού έδειξαν ιδιαίτερη νευρικότητα, οδηγώντας το πολύτιμο μέταλλο από τα 1430 δολάρια/ουγγιά κατευθείαν στην στήριξη του μέσου κινητού των 30 ημερών, στα 1413 δολάρια/ουγγιά. Την επόμενη μέρα τέσταρε την σημαντική αντίσταση των 1400 δολαρίων, για να απογειωθεί την ίδια μέρα στα 1446 δολάρια καθώς χτύπησε ξανά ο Ντόναλτ Τραμπ προαναγγέλοντας μέσω του Twitter την επιβολή δασμών 10% σε κινεζικά προϊόντα αξίας 300 δισ. δολαρίων.
Οι traders ανυπομονούν φυσικά για τη διάσπαση του ιερού δισκοπότηρου στο τεχνικό διάγραμμα του χρυσού, όπερ τα 1476 δολάρια/ουγγιά.
Μια διάσπαση που θα ανοίξει το διάγραμμα για ...άλλα νούμερα.
Οι βαθύτερες αιτίες της ανόδου του χρυσού
Ιστορικά, ένα υψηλό επίπεδο συστημικού κινδύνου στις αγορές ενθάρρυνε τους επενδυτές να έχουν τον χρυσό ως ένα ασφαλές καταφύγιο εν μέσω αβεβαιότητας των αγορών και επιδείνωσης των οικονομιών.
Ο συστημικός κίνδυνος, ειδικά όσον αφορά τις ΗΠΑ και τις οικονομίες της ευρωζώνης, αποτελούσε μία βασική κινητήρια δύναμη της τιμής του χρυσού την τελευταία δεκαετία. Από το 2008 και έπειτα, η τιμή του χρυσού ακολουθεί μία σταθερά ανοδική πορεία παρά τις όποιες διακυμάνσεις -θυμίζουμε ότι τέλη του 2008 ήταν στα 879,95 δολάρια /ουγγιά - λόγω της συνεχούς ανησυχίας σχετικά με την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη και το ανώτατο όριο του χρέους των ΗΠΑ.
Αλήθεια, η ανησυχία αυτή εξακολουθεί να υφίσταται ή όχι;
Η απάντηση είναι θετική και μάλιστα την επαληθεύουν και οι περισσότεροι πρόδρομοι οικονομικοί δείκτες που υποδεικνύουν παγκόσμια επιβράδυνση.
Τι προκαλεί όμως κατά καιρούς τον βραχυπρόθεσμο θόρυβο της ενίοτε διόρθωσης, σε μια δρομολογημένη τάση;
Kαταρχήν η παρεμβάσεις των Κεντρικών Τραπεζών, που προσφέρουν άφθονη ρευστότητα, η οποία ως ένα μεγάλο βαθμό εν τέλει κατευθύνεται στα χρηματιστήρια.
Όσο οι Κεντρικές Τράπεζες τροφοδοτούν τις αγορές με ρευστότητα, τόσο θα βάζουν πρόσκαιρα μεν αναχώματα δε στο διάγραμμα του χρυσού.
Άλλος ένας θόρυβος είναι ο χαμηλός πληθωρισμός.
Όμως οι μακροπρόθεσμοι γνωρίζουν ότι με τα συνεχιζόμενα κυβερνητικά ελλείμματα και με την σχεδόν αχαλίνωτη εκτύπωση χρήματος, οι τιμές του χρυσού εδώ και καιρό αντανακλούν στην ουσία τις σημαντικές ανησυχίες σχετικά με τον μακροπρόθεσμο πληθωρισμό.
Εν ολίγοις, όσο και αν φαίνεται περίεργο,στον κόσμο των αγορών η αναμονή για τον πληθωρισμού είναι πιο σημαντική από το αν ο πληθωρισμός τελικά συμβαίνει ή όχι.
Επιπλέον δεν είναι μόνο οι ανεπτυγμένες οικονομίες στον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη.
Υπάρχουν κράτη –και επενδυτές- που χρησιμοποιούν τον χρυσό ως μια μορφή προστασίας έναντι του πληθωρισμού που εμφανίζουν οι δικές τους οικονομίες, καθώς φοβούνται ότι τα νόμισμάτα τους μπορεί να πληγούν και κατά συνέπεια να επηρεαστούν τα κεφάλαιά τους.
Πολλοί λοιπόν είναι αυτοί που επενδύουν σε χρυσό για να προσθέσουν προστασία έναντι των προβλεπόμενων απωλειών στην αγοραστική δύναμη των νομισμάτων.
Ο χρυσός έχει συνδεθεί με τις συναλλαγματικές ισοτιμίες των μεγάλων νομισμάτων και κυρίως με την ισοτιμία του δολαρίου των ΗΠΑ με την οποία έχει αντιθετική σχέση, κάτι που άλλωστε αντικατροπτίστηκε και στην πτώση του την Τετάρτη έναντι της μεγάλης ενίσχυσης του δολαρίου.
Τέλος, η στήλη θα υπενθυμίσει για άλλη μια φορά τις αθρόες αγορές χρυσού τα τελευταία δύομιση χρόνια από χώρες όπως, η Ρωσία, η Κίνα ,το Καζακστάν, η Τουρκία, η Ινδία, η Αίγυπτος, η Ουκρανία, η Ινδονησία, η Κιργιζία, η Μογγολία, οι Φιλιππίνες, η Σερβία, η Ουγγαρία, κ.α.
Όπως σημειώναμε και έναν χρόνο πριν, από τη Ρωσία εως την Κίνα και από την Τουρκία έως το Καζακστάν, αυτό που αντιπροσωπεύει ο χρυσός είναι η ανεξαρτησία από το δολάριο, εν μέσω χρηματοοικονομικών κυρώσεων και εμπορικών πολέμων. Στην ουσία, προσθέτοντας χρυσό στα αποθεματικά τους, κερδίζουν ίσες ευκαιρίες με τις δυτικές τράπεζες.
Οι χώρες δε της Ε.Ε με ήδη υψηλά αποθέματα, όπως η Γερμανία, η Αυστρία και η Ολλανδία, επαναπατρίζουν τα αποθέματα τους, σε μια από τις πρώτες ενδείξεις της αλλαγής όσον αφορά την παγκοσμιοποίηση και τη διεθνή συνεργασία, ενώ στο παιχνίδι των αγορών χρυσού έχουν επικεντρωθεί και πολλές από τις Κεντρικές Τράπεζες.
Εν έτη 2019 οι πιο εντυπωσιακές αγορές πάντως ανήκουν στην Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας (PBOC), η οποία έχει αγοράσει περισσότερους από 70 τόνους χρυσού από τον Δεκέμβριο, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού (WGC).
Οι αναλυτές λένε ότι το Πεκίνο διπλασιάζει τον χρυσό «για να διαφοροποιήσει τα αποθέματά του» μακριά από το νόμισμα του δολαρίου.
Ολοκληρώνοντας να επισημάνουμε ότι ο χρυσός ξεπέρασε τα περισσότερα από τα νομίσματα των χωρών της G-10 από τότε που ξεκίνησε ο εμπορικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, σύμφωνα με τη σύμβουλο στρατηγικής της εταιρείας Scotiabank Νίκι Σάιελς.
Όλα τα παραπάνω η στήλη τα μεταφράζει ως εξής:
Για πολλούς η μεταβίβαση ενός μέρους των περιουσιακών στοιχείων σε φυσικό χρυσό είναι η απόφαση να αναλάβουν τον έλεγχο του χαρτοφυλακίου τους και να μειώσουν τον κίνδυνο αντισυμβαλλομένου.
Είτε πρόκειται για Κεντρική Τράπεζα, είτε για ένα άτομο με μερικές χιλιάδες, η ουσία παραμένει η ίδια.
Αποποίηση Ευθύνης
Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή, ή προτροπή για αγορά ή πώληση των αναφερομένων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται, βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, καμία διασφάλιση δεν δίνεται ότι είναι ακριβείς ή πλήρεις και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.
