Αυτή η ΔΕΘ δεν θα είναι ίδια με τις άλλες. Οι ολιγάρχες ετοιμάζονται να παρατάξουν τα στρατεύματά τους απέναντι σε εκείνα του εκλεγμένου πρωθυπουργού. Την ίδια ώρα επανεμφανίζεται στη σκηνή ο Αλέξης Τσίπρας σε ρόλο «Μεσσία», με την υπόσχεση να ξαναμαζέψει τα διαλυμένα κομμάτια της κεντροαριστεράς, που ο ίδιος διασκόρπισε. Στη ΝΔ το κεντρικό θέμα συζήτησης είναι άλλο! Η πιθανή (μάλλον απίθανη) επιστροφή του Γρηγόρη Δημητριάδη! Ο κ. Μητσοτάκης καλείται να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Ορίζει - ακόμη- τους κανόνες του παιχνιδιού!
Για την ακρίβεια, ο κ. Μητσοτάκης κρατάει στα χέρια του και το μαχαίρι και το καρπούζι. Ο ίδιος θα αποφασίσει αν θα αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων ή αν θα παρασυρθεί σε μία δίνη εσωστρέφειας, στην οποία προσπαθούν να τον εγκλωβίσουν εχθροί και «φίλοι».
Μπορεί οι ολιγάρχες να θέλουν να ρίξουν τον Μητσοτάκη και να φαίνονται αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν γι αυτό και τον τελευταίο διαθέσιμο πόρο τους, αλλά ο κ. Μητσοτάκης είναι εκλεγμένος πρωθυπουργός και διαθέτει κάτι που δεν διαθέτουν οι πλούσιοι αντίπαλοί του: Τη δυνατότητα να προσφύγει στη λαϊκή ετυμηγορία. Μην πιστέψετε ότι αυτός είναι ο αντικειμενικός σκοπός των «εξεγερθέντων». Γνωρίζουν ότι η κάλπη είναι πάντοτε απρόβλεπτη και θα προτιμούσαν μια αλλαγή εν κινήσει...
Ο κ. Μητσοτάκης έχει τρεις επιλογές. Η πρώτη είναι να συμβιβαστεί με τους «άλλους». Σε αυτήν την περίπτωση θα δει τα στρατεύματα του «εχθρού» να αποσύρονται από το πεδίο της μάχης, χωρίς να είναι βέβαιος τι θα έχει κερδίσει πρακτικά, πέραν μιας απροσδιόριστης περιόδου «ειρήνης». Η δεύτερη επιλογή είναι να προσπαθήσει να αποφύγει τη μάχη και το συμβιβασμό. Το πρόβλημα με αυτήν την επιλογή είναι ότι αφαιρεί ο ίδιος από τον εαυτό του την πρωτοβουλία των κινήσεων. Ο κλεφτοπόλεμος είναι η επιλογή του αδύναμου, όχι του κυρίαρχου. Αναπόφευκτα μένει στον κ. Μητσοτάκη η τρίτη επιλογή, αυτή της σύγκρουσης. Έχει αρκετές δυνάμεις στο πλευρό του; Θα λέγαμε ότι όλοι οι πολιτικοί φτάνουν κάποια ώρα στη στιγμή να μετρήσουν ποιοι είναι δίπλα τους. Κι είναι επιτυχία όταν βρίσκονται όσοι ήταν και στο ξεκίνημα της πορείας...
Πόσο λογικό είναι το αγαπημένο σενάριο των «στασιαστών», αυτό της «αλλαγής εν κινήσει»; Και πάλι εξαρτάται από τον κ. Μητσοτάκη. Αν ο ίδιος μιλήσει ανοικτά στον κόσμο και αποδείξει ότι δεν τον αφορά ο δρόμος της εσωστρέφειας, τότε το σενάριο αυτό πηγαίνει στα σκουπίδια. Επίσης, η ΝΔ είναι ένα κόμμα κεντροδεξιό και στα κεντροδεξιά κόμματα επιτρέπονται οι ανθρώπινες φιλοδοξίες. Αρκεί αυτές να εμφανίζονται στον σωστό χρόνο και να μην χάνεται έτσι ο στόχος, που δεν μπορεί να είναι άλλος από την ευημερία της χώρας. Ο κ. Μητσοτάκης δεν θα είναι ισόβιος πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ. Αυτό είναι το παιχνίδι της Δημοκρατίας.
Αλλά να σκεφτούν όλοι τι σημαίνει η υπονόμευσή του αυτήν τη στιγμή. Ένας αδύναμος πρωθυπουργός σημαίνει και μία αδύναμη χώρα εν μέσω καταιγίδας. Κι ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να αποδυναμωθεί από ένα έντονο εσωκομματικό παιχνίδι αμφισβήτησης, σαν κι αυτά που αγαπάνε στην κεντροδεξιά. Η διαφορά σε σχέση με το παρελθόν είναι ότι σήμερα υπάρχει μεγάλη αστάθεια στον κόσμο μας...
Ο κ. Μητσοτάκης παραμένει ο κυρίαρχος. Αλλά θα πρέπει να το θυμίσει σε όλους. Σε αυτήν τη ΔΕΘ. Γι αυτό ξεκινήσαμε λέγοντας ότι αυτή η ΔΕΘ δεν θα είναι σαν τις άλλες. Και δεν θα είναι!
Θανάσης Μαυρίδης
