Το γεγονός είναι γνωστό. 200-300 φιλοχαμασίτες διαδηλωτές, με δύο μεγάλες παλαιστινιακές σημαίες, κατέλαβαν την προκυμαία του νησιού και εμπόδισαν 2000 Ισραηλινούς τουρίστες να αποβιβαστούν και να επισκεφτούν τη Σύρο. Στη συνέχεια ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ επικοινώνησε με τον Έλληνα ομόλογό του και διαμαρτυρήθηκε για το συμβάν. Φυσικά το κρουαζιερόπλοιο αναχώρησε για άλλους τόπους και για άλλα μέρη και οι επαγγελματίες του νησιού πλήρωσαν τα πεπραγμένα αυτών των αντισημιτών.
Πάντως, εγώ αν ήμουν υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας θα είχα θέσει την παραίτησή μου στη διάθεση του πρωθυπουργού. Επίσης μέχρι στιγμής και ο εισαγγελέας της Σύρου δεν άσκησε προκαταρκτική εξέταση για να αποδοθούν ευθύνες για τα πρωτοφανή έκτροπα που κάνουν ήδη τον γύρο του κόσμου. Να υποθέσω πως και ο λιμενάρχης παραμένει στη θέση του. Ας σημειωθεί πως η συγκέντρωση στην προκυμαία είχε απαγορευθεί από τις Αρχές από την προηγούμενη μέρα και όμως ουδείς αντέδρασε όταν την επομένη διαδηλωτές περιφρόνησαν την απαγόρευση, ρεζιλεύοντας τοπικές Αρχές και κυβέρνηση.
Είναι αναμενόμενο πως κανένα κρουαζιερόπλοιο με Ισραηλινούς τουρίστες δεν θα προσεγγίσει ξανά ελληνικό λιμάνι. Οι Ισραηλινοί και οι Ισραηλίτες αγαπούν τους ‘Έλληνες, θέλουν να επισκέπτονται την πατρίδα μας, αλλά πάντα υπάρχει ένα όριο, πέραν του οποίου θίγεται η αξιοπρέπειά τους, εθνική και προσωπική.
Να είμαστε δε ευχαριστημένοι αν ο Τραμπ δεν μας τραβήξει και καμιά ταξιδιωτική οδηγία. Το 2013 η κυβέρνηση Σαμαρά –Βενιζέλου έδωσε αγώνα για να φέρει τα κρουαζιερόπλοια στην Ελλάδα και τώρα 300 ναυάγια υπονομεύουν αυτήν την προσπάθεια. Την ώρα που ξεκινούν τα υδροπλάνα τα δρομολόγιά τους στα νησιά, ένας ανυποψίαστος υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας δεν μπορεί να βάλει μια τάξη σε έναν μεγάλο και ιστορικό τουριστικό προορισμό.
Να τονίσω ότι το μόνο κόμμα που στάθηκε απέναντι σε αυτόν τον φιλοχαμασίτικο παραλογισμό ήταν η «Φωνή Λογικής» που μεταξύ άλλων ανέφερε: «…το ότι 2000 πολίτες από ένα δημοκρατικό κράτος εμποδίστηκαν να πατήσουν ελληνικό έδαφος χωρίς καμιά κρατική αντίδραση, είναι πλήγμα στην εθνική αξιοπρέπεια και παραδοχή ήττας από τη βία του δρόμου».
Τελικά ας αποφασίσουμε: ποιος χαράσσει την τουριστική πολιτική; Η εκλεγμένη κυβέρνηση ή οι 200-300 αντισημίτες διαδηλωτές; Μέχρι πού θα φτάσει η ανομία των ερυθροτραμπούκων; Θα φτάσουν στο σημείο να επηρεάζουν και την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας; Και δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι μια κυβέρνηση—η οποιαδήποτε κυβέρνηση-- δεν φθείρεται μόνον από τις όποιες αστοχίες της στα ζητήματα υψηλής πολιτικής. Φθείρεται και όταν απογοητεύει πολίτες που βλέπουν να διαψεύδονται συγκεκριμένες προσδοκίες τους λόγω της ανικανότητας συγκεκριμένων υπουργών.
Επειδή συσσωρεύθηκαν πολλές πράξεις αντισημιτισμού τον τελευταίο καιρό, η κυβέρνηση καλείται να λάβει τις αποφάσεις της για να παταχθεί η ανομία του πεζοδρομίου, δρώντας αποτελεσματικά και συντονισμένα.
