Προανακριτική: Η στρατηγική στη μάχη της Βουλής και η πρόταση της κυβέρνησης για τον Καραμανλή

Προανακριτική: Η στρατηγική στη μάχη της Βουλής και η πρόταση της κυβέρνησης για τον Καραμανλή

Σε ένα νέο κύκλο κοινοβουλευτικών διεργασιών έχει εισέλθει η υπόθεση διερεύνησης της τραγωδίας των Τεμπών, με τις πολιτικές δυνάμεις να λαμβάνουν θέσεις «μάχης», την αντιπολίτευση -παρά τις επιμέρους «κόντρες» να βάζει στο στόχαστρο τον Κώστα Καραμανλή, αλλά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό- και την κυβέρνηση να κρατά στάση αναμονής πριν τοποθετηθεί και παρουσιάσει την πρότασή της για τον πρώην υπουργό.

Η κυβερνητική πλειοψηφία εξετάζει το σύνολο της δικογραφίας και αναμένεται να ανακοινώσει στις επόμενες ημέρες τη θέση της, με πιθανότερο σενάριο την κατάθεση δικής της πρότασης προανακριτικής επιτροπής. Το «μοντέλο Τριαντόπουλου» παραμένει ο «οδηγός» για την κυβερνητική πλειοψηφία και απαντά στο ερώτημα, τι θα πράξει τελικά.

Σε πολιτικό επίπεδο, η κυβέρνηση καταλογίζει στο ΠΑΣΟΚ ότι υιοθετεί πλέον το δόγμα Πολάκη, «όλοι στη φυλακή», αλλά και την τακτική της Πλεύσης Ελευθερίας, ποινικοποιώντας την πολιτική ζωή, μιλώντας για αναξιοπιστία και υπενθυμίζοντας ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης που μέχρι πρότινος «κραύγαζαν», όπως λέει χαρακτηριστικά, «για το ξυλόλιο, τα χαμένα βαγόνια και τις άλλες θεωρίες συνωμοσίας είναι τα ίδια που τώρα μιλούν για κακουργήματα».

Σε αυτό το πλαίσιο, θυμίζουν και τις δύο προτάσεις μομφής, που έχει καταθέσει η αξιωματική αντιπολίτευση, με κατηγορίες, που όπως σημειώνουν, διαψεύστηκαν και κατέρρευσαν από τα ευρήματα των πορισμάτων και τις πραγματογνωμοσύνες.

Έως τώρα η μοναδική πρόταση για σύσταση προανακριτικής, που βρίσκεται στο «τραπέζι» είναι αυτή του ΠΑΣΟΚ, καθώς το ΚΚΕ κατέθεσε μεν το δικό του αίτημα, χωρίς, ωστόσο, να συγκεντρώνει τις απαραίτητες 30 υπογραφές για να οδηγηθεί αυτό ενώπιον της ολομέλειας. Η κυβέρνηση έχει βάλει από την πρώτη στιγμή στο «μικροσκόπιο» την πρόταση της Χαριλάου Τρικούπη με στόχο να αποδομήσει σημείο προς σημείο το σκεπτικό που αναπτύσσει για να στηρίξει την άποψη της αξιωματικής αντιπολίτευσης περί κακουργηματικών ποινικών ευθυνών του πρώην υπουργού. Η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης κατά έναν τρόπο «φωτογραφίζει» και την στρατηγική, που θα ακολουθήσει στη «μάχη» της Βουλής.

Η κυβερνητική θέση «όλα στη Δικαιοσύνη» παραμένει η κεντρική άποψη, που διατυπώνεται, ωστόσο τα στελέχη της σημειώνουν ότι το «ναι» στη διερεύνηση από τη Δικαιοσύνη είναι διαφορετικό από τον «ποινικό λαϊκισμό», που επιχειρεί η αντιπολίτευση για την τραγωδία των Τεμπών. Το κυβερνητικό επιτελείο αποσαφηνίζει ότι η κυβέρνηση προφανώς δεν θα σταθεί εμπόδιο στους δικαστικούς λειτουργούς, αλλά δεν πρόκειται και να επιδοθεί σε ένα κυνήγι μαγισσών. 

Ταυτόχρονα, τα κυβερνητικά στελέχη επιμένουν στις κατηγορίες περί εργαλειοποίησης του θέματος από το ΠΑΣΟΚ, καταμαρτυρώντας ανεπάρκεια στην αξιωματική αντιπολίτευση για τον τρόπο με τον οποίο επιχείρησε νομικά να διατυπώσει τις κατηγορίες της κατά του Κώστα Καραμανλή. Σημειώνουν για παράδειγμα ότι το άρθρο 291 του Ποινικού Κώδικα, που επικαλείται το ΠΑΣΟΚ για να τεκμηριώσει την κατηγορία σε βαθμό κακουργήματος για τους υπουργούς, αναφέρεται σε επικίνδυνες παρεμβάσεις στα μέσα σταθερής τροχιάς και εξειδικεύεται με προσπάθεια του όποιου κατηγορούμενου να κάνει ζημιά στα σιδηροδρομικά δίκτυα, αλλά και με την ύπαρξη δόλου. «Θα έπρεπε οι εν λόγω κατηγορούμενοι υπουργοί να σκεφτόντουσαν “πάμε να χαλάσουμε τα σιδηροδρομικά δίκτυα για να σκοτωθεί κόσμος.

Ή έστω, ας γίνουν αυτές οι ζημίες και δεν βαριέσαι ας σκοτωθεί κόσμος”» επισημαίνουν χαρακτηριστικά, απορρίπτοντας την επίκληση του συγκεκριμένου άρθρου για την περίπτωση Καραμανλή, μιλώντας για μια πρόταση ατεκμηρίωτη και νομικά αβάσιμη. 

Σε αυτό το σκεπτικό, το κυβερνητικό επιτελείο συμπληρώνει έξι λόγους που αποδομούν όπως λέει, το κατηγορητήριο του ΠΑΣΟΚ για κακουργηματικά αδικήματα.

Πρώτον, ότι η εποπτεία του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών σε ΟΣΕ - ΕΡΓΟΣΕ είναι μόνο διοικητική, δεύτερον, ότι τα υπηρεσιακά στελέχη του υπουργείου διώκονται διότι δεν προέβησαν στις απαραίτητες ενέργειες προς τον υπουργό για λήψη πρόσθετων μέτρων, τρίτον ότι το κατηγορητήριο κατά των διευθυντών δεν μπορεί να μεταφερθεί στον υπουργό αφού εκείνοι δεν είχαν προβεί στις απαιτούμενες εισηγήσεις, τέταρτον, ότι η πολιτική ευθύνη για συστημικά προβλήματα δεν ταυτίζεται με ποινικές ευθύνες και μάλιστα κακουργηματικού χαρακτήρα, πέμπτο, ότι το διαβιβαστικό της Δικαιοσύνης αφορά ρητώς μόνο τους υπουργούς και όχι τους υφυπουργούς, τους οποίους το ΠΑΣΟΚ έχει συμπεριλάβει στην πρότασή του, όπως και ότι τα αδικήματα για τον Χρήστο Σπίρτζη, ο οποίος επίσης έχει περιληφθεί, έχουν παραγραφεί.