Οι περισσότεροι άνθρωποι ως εκ τούτου και οι πολιτικοί, αντιδρούν έντονα όταν κάποιος χαρακτηρίσει μια συμπεριφορά, μια πράξη και επιλογή με τρόπο που ενδεχομένως να μην αποδίδει σαφώς τα ελατήρια της, αλλά ορίζει με σαφήνεια το περιεχόμενο της.
Χθες στη Βουλή ο Γιώργος Φλωρίδης - με την αδιαμφισβήτητη νοητική ικανότητα ευθείας προσβολής στόχου - προκάλεσε χάος στις τάξεις της αντιπολίτευσης ορίζοντας με σαφήνεια τι επιδιώκουν οι ακτιβισμοί που οργανώνονται ανά την επικράτεια, σε βάρος ισραηλινών πολιτών και τουριστών.
« Μη νομίζετε ότι δεν καταλαβαίνει ο λαός τι κάνετε στα λιμάνια της χώρας όταν προσπαθείτε να αποτρέψετε με αυτές τις γελοίες περιθωριακές ομάδες την προσέλκυση καραβιών για να υπονομεύσετε τη συμμαχία αυτή και το ξανά λέω το κάνετε υπέρ της Τουρκίας» ανέφερε.
Το υπέρ της Τουρκίας ειπώθηκε δυο φορές. Για να μην θεωρηθεί ως γλωσσικό λάθος καθώς είναι παγκοίνως γνωστή η συναρμογή νου και γλώσσας του συγκεκριμένου πολιτικού.
Η Αριστερή πτέρυγα του κοινοβουλίου με την υπερδεξιά συμμάχησαν απαιτώντας - στο όνομα του αδιαμφισβήτητου πατριωτισμού τους- να αποπεμφθεί ο Φλωρίδης.
Το ΠΑΣΟΚ πάλι ενώ δεν έχει σύνδεση με αυτές τις εκστρατείες αισθάνθηκε ότι πρέπει να ενωθεί με τους Φάμελλο, Χαρίτση, Νίκη κλπ και να ζητήσει από τον Γ. Φλωρίδη να παραιτηθεί.
Ή όπως ακατανόητα πρόσθεσε ο Δ. Μάντζος: « Ελπίζουμε να υπάρχει ακόμα κυβέρνηση και να τον αποπέμψει».
Κυβέρνηση υπάρχει και ο υπουργός Δικαιοσύνης εξακολουθεί να υπάρχει στην κυβέρνηση αν και είναι «πολυνίκης» στα αιτήματα της αντιπολίτευσης να εκπαραθυρωθεί. Οι λόγοι γνωστοί.
Στο προκείμενο: η υπονόμευση της στρατηγικής σχέσης με το Ισραήλ, την οποία υπηρέτησε με συνέπεια μέχρι και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, βολεύει την Τουρκία και όχι μόνο.
Δεν είναι ζήτημα ερμηνείας Φλωρίδη ή των άλλων κυβερνητικών. Είναι ένα σκληρό γεωπολιτικό δεδομένο. Όπως ήταν και είναι η συμμετοχή της χώρας στο σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προστάτευσε την Ελλάδα από την Οδύσσεια για πρόσδεση στα ρωσικά και άλλα επίνεια.
Σε ένα από τα τελευταία του άρθρα ο κ. Σάκης Μουμτζής έκανε μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Οι «ειρηνιστές» διαδηλωτές διακτινίζονται με ταχύτητα όπου υπάρχει ισραηλινός «στόχος».
Σήμερα στη Σύρο, αύριο στην Καλαμάτα, μεθαύριο στην Κρήτη.
Η διάρθρωση και οργάνωση του αγώνα ώστε να εκδιωχθούν οι Ισραηλινοί έχει κοινά χαρακτηριστικά με τις μάχες που δόθηκαν για τις ελεύθερες κορφές.
Χθες το κίνημα είχε ως εχθρούς τις ανεμογεννήτριες σήμερα τους Ισραηλινούς.
Χθες φώναζαν «Ελευθερία στα βουνά», σήμερα « Ελευθερία στην Παλαιστήνη».
Μην τύχει και ακούσουν μόνο « Λευτεριά στην Κύπρο». Εκεί γίνονται …Τούρκοι.
