Γνωστή η παραδοχή ότι οι δημοσκοπήσεις είναι φωτογραφία της στιγμής και τα αποτελέσματά τους δεν αποτελούν θέσφατο, ούτε προεξοφλητική απεικόνιση του μέλλοντος, Ωστόσο αποτελούν ευαίσθητους δείκτες αλλαγών ιδιαίτερα σε περιπτώσεις ρευστής συγκυρίας.
Λεπτές αλλαγές καταγράφηκαν χθες. Η δημοσκόπηση της Interview για το Politic θύμισε την παλιά πασοκική φράση, που έγινε σλόγκαν πάσης χρήσεως ,«Να’ μαστε πάλι εδώ Αντρέα». Η ΝΔ στην εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος συγκεντρώνει 29%, από 27% στην προηγούμενη δημοσκόπηση της ίδιας εταιρίας, διατηρώντας ούτως ή άλλως την πρωτοπορία της. Παρομοίως ίδιο ποσοστό και στη δημοσκόπηση της Pulse για τον ΣΚΑΙ.
Η μικρή αλλαγή με μείζονες πολιτικές προεκτάσεις στον συρρικνωμένο και πολυδιασπασμένο χώρο της αντιπολίτευσης, στην πρώτη δημοσκόπηση είναι η επαναφορά του ΠΑΣΟΚ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η υποχώρηση του κόμματος – ιδιοκτησίας Ζωής στην Τρίτη. Στον ΣΚΑΙ το κόμμα της Ζωής διατηρεί τη δεύτερη θέση αλλά με πτώση.
Το είχαμε γράψει πολλάκις σε ανύποπτο χρόνο. Η αγνή και ανυπόκριτη λαϊκή συγκίνηση χειραγωγήθηκε από επαγγελματίες αγκιτάτορες και μετατράπηκε σε επιθετική προς την κυβέρνηση λαϊκή οργή.
Και προβλέπαμε τότε, πως όσο τα πραγματικά γεγονότα θα αναδύονται στην επιφάνεια μέσα από τις προβλεπόμενες νομικές διαδικασίες, τόσο θα υποχωρεί η φαντασιακή εκτροπή περί «κυβέρνησης δολοφόνων», και θα επικρατήσει η ρεαλιστική κρίση προσώπων και συμβάντων - χωρίς αυτό να απαλείφει τις όποιες ευθύνες της κυβέρνησης.
Ήδη άρχισε το ξεφούσκωμα της οργής που παρασύρει ελαφρώς στην αρχή, την Ζαν Ντ’ Αρκ της Βουλής και (αυτό)«προετοιμαζόμενη πρωθυπουργό» με το ΠΑΣΟΚ στη μία δημοσκόπηση να την ξεπεράσει με διαφορά στήθους, στη δεύτερη να την ακολουθεί ιδροκοπώντας. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ καταβυθισμένος και στις δύο δημοσκοπήσεις, κινδυνεύει να υπερκεραστεί από τον δολιοφθορέα του Στέφανο Κασσελάκη, ο οποίος στην Interview καταδιώκει το πρώην κόμμα του με 4,2%.
Εκείνοι που δεν μπορούν να ελπίζουν στην τύχη του… Λαζάρου είναι τα στελέχη της Νέας Αριστεράς. Με 1,5% ή έστω 3% στον ΣΚΑΙ (με αναγωγή πάντα), χαροπάλευε σε σειρά δημοσκοπήσεων, ακόμη και τον καιρό της έξαρσης των Τεμπών. Έτσι μοιάζει αστείος ο εσωτερικός διαγκωνισμός τάσεων για το αν θα συγκλίνουν με τον ΣΥΡΙΖΑ ή θα συμπήξουν λαϊκό μέτωπο με την υπόλοιπη Αριστερά αλλά και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο είναι αδιάφορο για πολιτικά συνοικέσια. Άλλωστε τα Λαϊκά Μέτωπα προϋποθέτουν στοίχιση λαού. Ο οποίος εντοπίζεται πλέον εν ανυπαρξία στην Αριστερά.
Το ΠΑΣΟΚ εμμένει στη μονήρη πορεία του και στις γεμάτες αυτοπεποίθηση πομφόλυγες του Ανδρουλάκη, ότι το κόμμα του θα είναι ο νικητής των επόμενων εκλογών. Σεβαστή η επιλογή της αυτονομίας του, αλλά θα είχε δίκιο για τις ρωμαλέες δηλώσεις εάν τα ποσοστά του ήταν ενθαρρυντικά και προοιωνίζονταν ανταγωνισμό με τη ΝΔ. Τέτοια διαμάχη δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Η ΝΔ και στις δύο δημοσκοπήσεις υπερέχει μακράν του δεύτερου κόμματος: 15,8% στην Interview, 15% στην Pulse, και με ανοδική τάση συγκριτικά με τις προηγούμενες δημοσκοπήσεις των δύο εταιριών. Πρόκειται περί μιας παγιωμένης κατάσταση πρωτοπορίας, που ελάχιστα διαταράχτηκε από το ορμητικό κύμα των Τεμπών.
Φρονούμε ότι οφείλεται εν πολλοίς αφενός στην ανεπάρκεια της αντιπολίτευσης, που φωνάζει αλλά δεν παρουσιάζει προοπτική, αφετέρου στην επιβλητική κυριαρχία Μητσοτάκη ως προς την πρωθυπουργική καταλληλότητα. Στην Interview τον εμπιστεύεται το 29,7% με τον Κανένα στη δεύτερη θέση και την Πασιονάρια του αντιμνημονιακού αγώνα και προετοιμαζόμενη πρωθυπουργό το 9,4%. Τον Ανδρουλάκη το μίζερο 7,7%. Στην Pulse δεν είδαμε αντίστοιχο ερώτημα.
Ο κόσμος ψηφίζει για πρωθυπουργό. Έτσι ψήφισε τουλάχιστον καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης όπου έχουμε παραστάσεις, για να μην κάνουμε ιστορικό ερανισμό. Πολύ περισσότερο όταν στο εσωτερικό κυριαρχεί η ανασφάλεια και την ίδια στιγμή το διεθνές οικονομικό και γεωπολιτικό τοπίο παρουσιάζεται εκρηκτικό.
Ως εκ τούτου θαρρούμε πως ακούγονται αστεία τα περί αλλαγής πρωθυπουργού εν πλεύσει, που φαντασιώνονται παροπλισμένοι περίκλειστοι θύλακες εντός της ΝΔ. Εκλαμβάνουν τις επιθυμίες τους ως πραγματικότητα ερήμην της έξωθεν πραγματικότητας. Ως προς τούτο, με διαφορετικό στόχο, προσομοιάζουν στους Συριζαίους, που περίκλειστοι φαντασιώνονταν ότι θα νικήσουν τις αντιρρήσεις της Ευρώπης. Είναι ίδιον των κλειστών κυκλωμάτων να δημιουργούν δική τους φαντασιακή «πραγματικότητα».
Ο κίνδυνος για τη ΝΔ είναι να παρασυρθεί σε υποσχέσεις παροχών (ήδη μετά τα τελευταία μέτρα που αντιμετωπίστηκαν θετικά από τον λαό, όλοι αναμένουν τις ανακοινώσεις τη ΔΕΘ). Ας ρωτήσουν τον Σημίτη που στη ΔΕΘ το 2003 εξήγγειλε παροχές και αυξήσεις πάνω από 2,5 δισ. και τον Μάρτιο του 2004 το ΠΑΣΟΚ έχασε τις εκλογές!
Γιατί μέτρα είναι και περνούν. Η Σταθερότητα, η σοβαρότητα, η εγγύηση της ασφάλειας, η προοπτική της μακρόχρονης ανάπτυξης, υπερβαίνουν τα μέτρα παροχών. Τα οποία σαφώς είναι αναγκαία και πρέπει να δίδονται στους ευάλωτους, αλλά δεν διασφαλίζουν μακρόχρονη κυριαρχία.
