Σε συνολική κάθειρξη 8 ετών καταδικάστηκε ο Παναγιώτης Ψωμιάδης ο οποίος κρίθηκε ένοχος για απιστία και ψευδή βεβαίωση, πράξεις που συνδέονται με εικονικά έργα επί των ημερών του στην άλλοτε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Θεσσαλονίκης για τα οποία φαίνεται να προσλήφθηκαν συνολικά 81 άτομα με συμβάσεις μίσθωσης έργου που όμως απασχολήθηκαν σε άλλες υπηρεσίες και ουδεμία σχέση είχαν με τα συγκεκριμένα έργα.
Η υπόθεση αφορά το διάστημα 2007-10 με την ζημιά να προσδιορίζεται σε 1,3 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με το κατηγορητήριο. Στον 78 ετών, σήμερα, πρώην νομάρχη, βουλευτή και περιφερειάρχη, αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό της μεταγενέστερης καλής συμπεριφοράς.
Σύμφωνα με την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, λόγω της ηλικίας του, η ποινή εκτίεται κατ' οίκον. Ωστόσο, με την ίδια απόφαση δόθηκε αναστέλλουσα δύναμη στην εκτέλεση της ποινής μέχρι το Εφετείο. Υπό αυτές τις συνθήκες παραμένει ελεύθερος μέχρι να δικαστεί η υπόθεση σε δεύτερο βαθμό.
Διαχωρίστηκε η δικογραφία για τον αδελφό του, Διονύση
Για την ίδια υπόθεση κατηγορείται κι ο αδελφός του Διονύσης, ως αναπληρωτής νομάρχης. Το Δικαστήριο διαχώρισε την υπόθεση ως προς το πρόσωπό του διότι, ο συνήγορός του επικαλέστηκε προβλήματα πνευματικής διαύγειας που τον καθιστούν ανίκανο να αντιληφθεί την ποινική διαδικασία.
Οι δικαστές διέταξαν τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης για να εξεταστεί το παραπάνω ζήτημα κι ανάλογα με το πόρισμά που θα συντάξουν οι πραγματογνώμονες - νευρολόγοι θα αποφασιστεί η ποινική του μεταχείριση.
Η αναίρεση από τον Άρειο Πάγο στην απαλλακτική απόφαση
Για την παραπάνω υπόθεση τα αδέλφια Ψωμιάδη είχαν απαλλαγεί με απόφαση προηγούμενου δικαστηρίου, η οποία στηρίχθηκε σε διάταξη του νόμου 4735/2020 που ήρε το αξιόποινο των πράξεων αιρετών και υπαλλήλων των ΟΤΑ α' και β' βαθμού που αφορούν σε πληρωμές ενταλμάτων που έλαβαν χώρα μέχρι την 31η Ιουλίου 2019 και οι οποίες διενεργήθηκαν επί τη βάσει ελέγχων των Υπηρεσιών Δημοσιονομικού Ελέγχου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Κατά της απαλλακτικής απόφασης ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αχιλλέας Ζήσης είχε ασκήσει αναίρεση για εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης και προκειμένου να διερευνηθεί εάν πρόκειται για «κρυπτοαναμνηστία», η οποία είναι αντισυνταγματική.
Η διάταξη αυτή κρίθηκε τελικά από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου που με οριακή πλειοψηφία δέχθηκε ότι η συγκεκριμένη διάταξη είναι αντισυνταγματική, καθώς συνιστά συγκεκαλυμμένη αμνηστία. Κατόπιν αυτού, η υπόθεση επέστρεψε, στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης και εξετάστηκε από μηδενική βάση.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, οι αδελφοί Ψωμιάδη, «μηχανεύτηκαν» την απασχόληση πλήθους ατόμων στην τότε Νομαρχία υπό τον μανδύα των συμβάσεων έργου για την εκτέλεση έργων - 8 στον αριθμό - πολλά από τα οποία αφορούσαν έργα Πληροφορικής που όμως δεν εκτελέστηκαν. Ο κατηγορούμενος νομάρχης, κατά το ίδιο κατηγορητήριο, βεβαίωνε ψευδώς την εκτέλεση των εργασιών για να καταστεί εφικτή η πληρωμή τους, τη στιγμή που οι συμβασιούχοι απασχολούνταν σε άλλα πόστα και υπηρεσίες ή διευθύνσεις.
«Δεν χάθηκε ούτε σεντς»
Στην απολογία του ο Π. Ψωμιάδης αρνήθηκε τις κατηγορίες, τονίζοντας ότι δεν προέκυψε ούτε ζημιά, ούτε δόλος, ούτε προσωπικό συμφέρον. Τόνισε δε, ότι οι συγκεκριμένοι συμβασιούχοι δούλεψαν κανονικά, έστω σε άλλα πόστα, διότι υπήρχαν ανάγκες λόγω υποστελέχωσης των υπηρεσιών της Νομαρχίας. «Διώκομαι εδώ και 15 χρόνια γιατί δεν χάθηκε ούτε ένα σεντς.
Διώκομαι γιατί κάναμε έργα. Διώκομαι γιατί δώσαμε σε 80-100 παιδιά λεφτά για να ζήσουν κι αυτοί σαν άνθρωποι. Τι έπρεπε να κάνω να αφήσω τη Νομαρχία ακέφαλη;» απολογήθηκε, ενώ σε άλλο σημείο ανέφερε: «Πριν φύγω τα περισσότερα έργα έγιναν. Τα έργα αυτά έπρεπε να ωριμάσουν πρώτα γι' αυτό απασχολήθηκαν οι συμβασιούχοι σε άλλες υπηρεσίες. Γίνεται "ντόρος" λες και ο Ψωμιάδης είναι ο Αλ Καπόνε».
