Η ιστορία εκδικείται. Όπως συνήθιζε δε, ένας παλιός σύντροφος να δασκαλεύει τους νέους με τις αυταπάτες στον ΣΥΡΙΖΑ: Είναι σχολείο και δεν είναι φυλακή.
Στη φυλακή καταλήγουν όσοι δεν κατορθώνουν να αποδείξουν ότι το τεκμήριο της αθωότητας είναι στέρεο. Αυτό αναγνωρίζεται μονάχα στον Αλέξη Γεωργούλη, διότι για την αθωότητα της ηγεσίας του κόμματος του, υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι είναι αμφισβητήσιμη. Σχεδόν τις ίδιες υποψίες κινεί με τη συμμετοχή στον καβγά της κεντροαριστερής πολυκατοικίας το μένος της Χαριλάου Τρικούπη.
Μια σύγκρουση έμπλεη, από αντιφάσεις, κενά και ένοχες σιωπές που πλαισιώνονται από εύλογα ερωτήματα. Ένα φόντο που την καθιστά ευάλωτη σε ερμηνείες για το πραγματικό επίδικο αυτής της διελκυστίνδας που ο κοινός νους δεν μπορεί να την περιορίσει στις θεατρικές σκιαμαχίες για τη διαρροή των προσωπικών στοιχείων του μοναδικού θύματος αυτής της υπόθεσης, που έως ότου καταπέσουν οι κατηγορίες, δεν είναι άλλη από την καταγγέλλουσα. Στον αντίποδα οι ηγεσίες μαζί με τους εσωτερικούς μηχανισμούς και των δυο κομμάτων είναι υπόλογες.
Αντιστρέφοντας τη σειρά, είναι απορίας άξιον το έλλειμμα ενημέρωσης της Χαριλάου Τρικούπη για τον προσωπικό Γολγοθά μιας γυναίκας, που δεν ήταν τυχαία στο πασοκικό στερέωμα, έστω στον πέμπτο όροφο της Χαριλάου Τρικούπη. Η δικηγόρος της Κομισιόν που καταγγέλλει τον πρώην ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ για βαριά κακοποίηση, ήταν στενότατη συνεργάτιδα του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, με παρουσία στα κομματικά όργανα και δη στο Πολιτικό Συμβούλιο. Ο μόνιμος κάτοικος Βρυξελλών- τουλάχιστον έως το 2020, που έχει προσδιοριστεί ως το αφετηριακό ορόσημο για τα γεγονότα τα οποία ερευνούν οι βελγικές αρχές- Νίκος Ανδρουλάκης οφείλει να απαντήσει πότε περιήλθε σε γνώση του η υπόθεση και συνεπακόλουθα σε ποιες ενέργειες προέβη. Εκτός εάν ο ισχυρισμός του κ. Ανδρουλάκη αποτελέσει μια πολιτική λούπα με το αφήγημα στην υπόθεση Καΐλή.
Ανεξήγητη είναι η αντίδραση και του ΣΥΡΙΖΑ, τα αντανακλαστικά ενός κόμματος που ύψωσε τη σημαία της κάθαρσης και σπίλωσε υπολήψεις πολιτικών του αντιπάλων παρέχοντας κάλυψη σε εμετικά συνθήματα και hashtag. Τρία ολόκληρα χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ γνώριζαν, αλλά τώρα έφτασαν στο μη παρέκει για τον κατηγορούμενο ευρωβουλευτή τους. Οι ίσες αποστάσεις δεν χωρούν απέναντι στην εισαγγελική παραγγελία των Βελγικών αρχών, αλλά το σλόγκαν του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, δεν γράφει μονοκοντυλιά όσα δεν έπραξε ο ίδιος και το κόμμα του.
«Δεν θέλαμε να τσακίσουμε τον Γεωργούλη για μια φήμη, ένα κουτσομπολιό - δεν υπήρχε επώνυμη καταγγελία» ήταν ο πρόλογος με τον οποίο η Πόπη Τσαπανίδου πλάσαρε φαιδρό αφήγημα της Κουμουνδούρου και ένα καθαρό χτύπημα απέναντι σε αυτό που ονομάζεται γυναικεία αλληλεγγύη. Παραβλέποντας σκοπίμως ότι η καταγγελία είχε γίνει επωνύμως ήδη από το 2020 αλλά και πουλώντας πολιτικά την έκφραση μιας δήθεν αρχηγικής πυγμής: «Όταν όμως αυτή η φήμη έγινε καταγγελία, σε 15 λεπτά έφυγε ο Γεωργούλης από το κόμμα», είπε η κ. Τσαπανίδου ξεχνώντας ότι ο πρώην ευρωβουλευτής τους, δεν διεγράφη έστω και καθυστερημένα, αλλά παραιτήθηκε.
Το κομματικό ρεζιλίκι που εμφανίζεται ως επίδειξη καθαρότητας είναι άνευ ορίου, διότι δυο βδομάδες πριν επισημοποιηθεί η αίτηση για την άρση ασυλίας ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, ως Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είχε ενημερωθεί για την εγγραφή της υπόθεσης του Αλέξη Γεωργούλη στην ατζέντα των συνεδριάσεων. Τα ερωτήματα είναι απλά και καθαρά. Πώς ενημερώθηκαν και ποιες είναι οι φήμες για τις οποίες ο κ. Παπαδημούλης δημοσίως παραδέχθηκε ότι ζήτησε εξηγήσεις. Όταν έγινε η απολογία Γεωργούλη, από ποιον κρίθηκε ως επαρκής; Ζητήθηκε η έγκριση από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ; Ή μήπως ο Αλέξης Τσίπρας δεν ενημερώθηκε; Σε αυτήν την περίπτωση γιατί αφού οι ισχυρισμοί Γεωργούλη ήταν επαρκείς εκείνη τη χρονική στιγμή, δεν δημοσιοποιήθηκαν για να διαλυθούν οι φήμες και να προστατευθεί ο ευρωβουλευτής αλλά και το κόμμα;
Ποιον εξυπηρετούσε αυτή η ομερτά και γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν χρησιμοποίησε έστω τις φήμες για να υπερασπιστεί το στέλεχος του; Όλα κρύφτηκαν κάτω από ένα χαλί. Κι ας είναι και της προοδευτικής διακυβέρνησης.
