Η γάτα και οι συνάξεις προοδευτικών απεγνωσμένων

Η γάτα και οι συνάξεις προοδευτικών απεγνωσμένων

Στη συνταγή του παλιού καλού ΠΑΣΟΚ με πολιτικά δείπνα, «μαγειρεία» και συνάξεις, εξαντλείται εσχάτως ο αυτοαποκαλούμενος προοδευτικός χώρος που αναζητά έναν Μεσσία για αρχηγό, ένα πρόγραμμα για πάσα χρήση και ένα κοινό ψηφοδέλτιο να χωθούν οι απεγνωσμένοι και οι ξεχασμένοι.

Στο δείπνο με οικοδέσποινα τη Λούκα Κατσέλη που γνώρισε μεγάλη δημοσιότητα και πληροφορηθήκαμε με ακρίβεια τη σύνθεση των συνδαιτυμόνων, οι συζητήσεις αφορούσαν τις δυνατότητες ευρύτερης συνεργασίας για συγκρότηση ενός «νέου πολιτικού υποκειμένου». Υπό προϋποθέσεις.

Η κ.Έφη Αχτσιόγλου από τη Νέα Αριστερά μοιράστηκε τις πολιτικές αγωνίες της με το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ.Γιάννη Μαντζουράνη;  Δεν έχει περάσει και ένας αιώνας από την εποχή που ο κ. Μαντζουράνης ήταν στην πρώτη γραμμή του συστήματος Τσίπρα που «φόρεσε» τον Στ. Κασσελάκη για πρόεδρο αφού πρώτα κλάδεψε και υπονόμευσε τη δική της υποψηφιότητα.

Ο Πέτρος Κόκκαλης με τον οικολογικό «Κόσμο» του, συγχρωτίστηκε με τον συμπαθή κ.Δημήτρη Πιπεργιά. Εμβληματικό συνδικαλιστή της ΔΕΗ - μετέπειτα βουλευτή του ΠΑΣΟΚ-  ο οποίος το 1986 υποχρέωσε μέχρι τον Ανδρέα Παπανδρέου στην άνευ όρων αποδοχή όλων των αιτημάτων της ΓΕΝΟΠ. Αφού επί τρεις μήνες με τις απεργίες είχαν διαλύσει το σύμπαν. Ανάμεσα στους παλαιό παπανδρεϊκούς φίλους της κυρίας Κατσέλη βρέθηκε και ο Διονύσης Τεμπονέρας. Το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που θέτει μετ’ επιτάσεως εδώ και πολλούς μήνες την ανάγκη για ένα κοινό προοδευτικό μέτωπο. 

Δεν στέκουν πλέον τα περί αυτόνομης πορείας επανέλαβε  μιλώντας στον 9.84 προσθέτοντας ότι απαιτείται εναλλακτική πρόταση κυβερνησιμότητας.

 Όμως για να υπάρξει αυτή, κατά τη διατύπωση του, «δεν αρκεί το μέτωπο των ηττημένων» και χρειάζεται μια προγραμματική πρόταση για το κράτος, την κοινωνία, τους θεσμούς. Εάν ισχύει μια παλαιότερη ανάρτησή του πως στη δική του Αριστερά ο αγώνας για ιδέες και αξίες, δεν πάει «πακέτο» με θέσεις και αξιώματα ο κ.Τεμπονέρας δεν θέτει υποψηφιότητα για αρχηγός στο υπό αναζήτηση νέο πολιτικό υποκείμενο.

Σε ένα άλλο γεύμα ή δείπνο μέσα στο Σαββατοκύριακο κάπου στο Καβούρι, οι Γιώργος Παπανδρέου και Χάρης Δούκας ασχολήθηκαν με τις εξελίξεις σε Ελλάδα, Ευρώπη, Αμερική και στον πλανήτη της Χαριλάου Τρικούπη όπου ο Ν. Ανδρουλάκης ακολουθεί – σε βάρος του- την ίδια συνταγή περιμένοντας άλλο αποτέλεσμα.  

Το προϊόν της σταθερής και επίμονης ζύμωσης των δύο ίσως φανεί και σήμερα στην ομιλία Δούκα στην εκδήλωση που διοργανώνει το Ινστιτούτο Πουλαντζάς του ΣΥΡΙΖΑ. Σε όλες τις συνθέσεις των προσώπων που συζητούν, και υπό όλες τις συνθήκες που γίνονται οι συζητήσεις σχετικά με το κοινό μέλλον της Κεντροαριστεράς, φως και αποτέλεσμα δεν προκύπτει. Ανδρουλάκης και Φάμελλος δεν θα παραμερίσουν έτσι απλά, για να διευκολύνουν την επιστροφή του εμφανιζόμενου περίπου ως παράκλητου Τσίπρα.  

Προκειμένου να πετύχει το total rebranding της Κεντροαριστεράς και όπως το έθεσε η κ. Κατσέλη. Ούτε συζήτηση για το πως θα αντιδράσουν οι πρόεδροι Ανδρουλάκης - Φάμελλος, εάν το βήμα μπροστά κάνει ο Χ.Δούκας.   

Σε κάθε περίπτωση οι αέναες διεργασίες στην Κεντροαριστερά παραπέμπουν στην ιστοριούλα με την περίφημη σύναξη των ανήσυχων ποντικών. Που ψάχνοντας τρόπο να προστατευτούν από τη γάτα, κατέληξαν ότι πρέπει να της κρεμάσουν ένα κουδούνι στο λαιμό για να την ακούνε όταν πλησιάζει. Πανηγύρισαν την ωραία ιδέα μέχρι που ο γεροποντικός ρώτησε ποιος είναι τόσο θαρραλέος να ανέβει στο λαιμό της κοιμισμένης γάτας. Εν προκειμένω η απορία είναι ποιος και πότε θα βγει μπροστά για να πει πως έρχεται για να κερδίσει τον  Μητσοτάκη. Το «μέτωπο των ηττημένων» σίγουρα δεν αρκεί και είναι άγνωστο τελικά αν οι ηττημένοι είναι τόσο αποφασισμένοι να διακινδυνεύσουν να ηττηθούν ξανά.