Διεθνή πρακτορεία μετέδωσαν ρεπορτάζ και εικόνες από την προχθεσινή διαδήλωση των χιλιάδων πολιτών που κατέβηκαν στους δρόμους του Τελ Αβίβ και άλλων ισραηλινών πόλεων.
Αφορμή των διαδηλώσεων η έκκληση των οικογενειών των ομήρων για μια ακόμη «Εθνική Ημέρα Αγώνα», προκειμένου να ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση Νετανιάχου για τερματισμό του πολέμου και επιστροφή των αιχμαλώτων που ακόμη κρατούνται από τη Χαμάς.
Οι διαδηλωτές δημιούργησαν σκηνές γνώριμες στα καθ’ ημάς. Απέκλεισαν την κυκλοφορία, έκαιγαν λάστιχα, ενώ κάποιες ομάδες συγκεντρώθηκαν έξω από την αμερικανική πρεσβεία και τις κατοικίες αρκετών υπουργών. Το μόνο χαρακτηριστικό που τους διαφοροποιούσε από την ελληνική πρακτική ήταν ότι κρατούσαν σημαίες της χώρας τους και φώναζαν το σύνθημα «Το Ισραήλ ενωμένο».
Ε ναι! Στο «φασιστικό» Ισραήλ αποτελεί συστατικό στοιχείο της Δημοκρατίας το αυτονόητο δικαίωμα των λαϊκών διαδηλώσεων κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Κάτι που στη Γάζα, την κυβερνώμενη σχεδόν επί εικοσαετία από τη Χαμάς, θα αποτελούσε αδίκημα που θα οδηγούσε στα ανήλιαγα μπουντρούμια των αμέτρητων τούνελ, ή στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Παράλληλα οι «New York Times» αναφέρουν ότι στις κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας εναντίον της πολιτικής της κυβέρνησης Νετανιάχου, πρωτοστατούν οι ανά τον πλανήτη ραββίνοι, οι οποίοι τίθενται εναντίον του πολέμου και πιέζουν για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής καταστροφής στη Γάζα.
Κατά την εφημερίδα οι εκπρόσωποι των εβραϊκών θρησκευτικών οργανώσεων, που εκπροσωπούν τον μισό πληθυσμό των Αμερικανοεβραίων, έχουν απευθύνει αγωνιώδεις εκκλήσεις στην κυβέρνηση, να ανοίξει τις πόρτες για ανθρωπιστική βοήθεια. Επίσης σύμφωνα με το «Reuters» πάνω από 30 ραββίνοι συνελήφθησαν στην Ουάσιγκτον τον περασμένο μήνα, λόγω συμμετοχής τους στις φιλοπαλαιστινιακές διαδηλώσεις.
Αυτή η ένδειξη λογικής, ανθρωπισμού, καταλλαγής από τους διαδηλωτές και ραββίνους, είναι ψιλά γράμματα, ακατανόητα για τους εν Ελλάδι οπαδούς της Χαμάς. Αυτούς που έχουν μάθει να απορρίπτουν μετά βδελυγμίας την συλλογική ευθύνη όταν αφορά ανθρώπους των δικών τους παρατάξεων (Αριστεράς και ακροδεξιάς), αλλά την εφαρμόζουν με μαζική και ισοπεδωτική σφοδρότητα εναντίον των αντιπάλων τους, τους οποίος αναγορεύουν ως θανάσιμους εχθρούς.
Αναγκαία διευκρίνηση: Όταν εντάσσουμε στο ίδιο πλαίσιο Αριστερά και ακροδεξιά δεν γενικεύουμε και δεν αναφερόμαστε στη γνωστή «θεωρία των άκρων». Την επιμερίζουμε εδώ στο συγκεκριμένο πλαίσιο της αραβοϊσραηλινής διαμάχης.
Η Αριστερά μισεί το Ισραήλ επειδή το βλέπει ως προπύργιο της ιμπεριαλιστικής Δύσης στη Μέση Ανατολή και θεωρεί τον αγώνα των Παλαιστινίων ως συνέχεια των αντιαποικιακών αγώνων του Τρίτου κόσμου ενάντια στις καπιταλιστικές ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις (γλωσσολογική και μόνο η σχέση του όρου με τις θρησκευτικές μητροπόλεις).
Αλλά ακόμη και υπό αυτό το πρίσμα, θα περίμενε κάποιος από μια λελογισμένη Αριστερά, ειδικά από αυτή που έλκει την καταγωγή της από το ΚΚΕ εσωτερικού, να διαχωρίζει τους αντιπάλους. Να μην συνάσσεται και να μην συναινεί στην μαζική μπρουτάλ στοχοποίηση των πολιτών του Ισραήλ και συνολικά των Εβραίων.
Να καταδικάζει την προσπάθεια εκφοβισμού, τραμπουκισμού, κυνηγητού και αποκλεισμού, ανθρώπων με διαχωριστικό στοιχείο το αίμα, την εθνικότητα και τη θρησκεία.
Τι θα έλεγαν στους ισραηλινούς πολίτες που διαμαρτύρονταν κατά του Νετανιάχου καίγοντας λάστιχα, και αυτών που συγκεντρώθηκαν έξω από την αμερικανική πρεσβεία ή περικύκλωσαν σπίτια υπουργών; Και τι θα έλεγαν στους ραββίνους που πρωτοστατούν με το ειδικό τους βάρος, να τελειώσει ο πόλεμος;
Αυτά που θα τους έλεγαν και οι ακροδεξιοί οι φασίστες. Ότι λόγω διαβατηρίου, αίματος, θρησκείας, δεν έχουν θέση στη χώρα μας. Μόνο που δεύτεροι είναι φιλοπαλαιστίνιοι όχι επειδή αγάπησαν τους Παλαιστίνιους (άλλωστε τάσσονται εχθρικά κατά των μουσουλμάνων Αράβων), ούτε επειδή διαπνέονται από φιλειρηνική και αντιιμπεριαλιστική διάθεση, θέση.
Είναι φιλοπαλαιστίνιοι από ωμό αντισημιτισμό. Γιατί κατ’ αυτούς, είναι … «γνωστό» πως οι Εβραίοι «ελέγχουν τον πλανήτη» ή ότι «το Ισραήλ είναι μια «παγκόσμια συνωμοσία».
Οι Αριστεροί με τι επιχείρημα και με τι ήθος θα απέκλειαν ως συνενόχους του δράματος της Γάζας, και τους διαδηλωτές εναντίον του Νετανιάχου.
Δεν είναι στραβός ο γιαλός που βλέπουν αρμενίζοντας…
