Θεωρώ ότι η πραγματογνωμοσύνη του κυρίου Καρώνη, είναι μια ισορροπημένη επιστημονική προσέγγιση, με την έννοια ότι εξετάζει με σημαντική επιστημονική και βιβλιογραφική τεκμηρίωση τους μηχανισμούς ανάφλεξης, τόσο των θρυλούμενων λαθραίων υδρογονανθράκων, όσο και αυτούς των ψυκτικών ελαίων πυριτίου του μετασχηματιστή της επιβατικής ηλεκτράμαξας.
Θεωρώ επίσης σημαντικό ότι ο κ. Καρώνης, αν και καθηγητής ενός Δημόσιου ΑΕΙ της χώρας μας, ο οποίος είναι ευάλωτος στις πιέσεις και επιθέσεις διαφόρων κομματικών ομάδων, όπως έχουμε δει να συμβαίνει σε πολλούς διδάσκοντες κατά το παρελθόν, επέλεξε την αυστηρή επιστημονική οδό που του επέβαλλε η θέση του και η σταδιοδρομία του, και όχι μια Σολομώντεια λύση που θα τον βοηθούσε να αποφύγει την κακόπιστη κριτική. Ήδη, κάποιοι διαφωνούντες βιάστηκαν από την πρώτη στιγμή να τον κατηγορήσουν ότι συνέταξε την Τεχνική Έκθεση «με το πιστόλι στον κρόταφο».
Θα θεωρούσα την έκθεση πληρέστερη και απολύτως απρόσβλητη από κάθε κακόπιστη κριτική, εάν στη σύνταξή της συμμετείχαν προς επίρρωση της όλης διαδικασίας της ανάφλεξης, εκτός του κ. Καρώνη ο οποίος είναι χημικός μηχανικός και συνεπώς όχι αρμόδιος (βάσει του Π.Δ. 99/2018) να ασχοληθεί με μετασχηματιστές μέσης τάσεως, και συνάδελφοι μηχανολόγοι και ηλεκτρολόγοι μηχανικοί, οι οποίοι ως πλέον αρμόδιοι, θα μπορούσαν με ακρίβεια να εξηγήσουν και να στηρίξουν επίσης τη διαδικασία δημιουργίας ηλεκτρικού τόξου, όχι μόνο από τα καλώδια παροχής που κόπηκαν, αλλά και μέσα στον ίδιο τον μετασχηματιστή, από βραχυκυκλώματα των πηνίων του, λόγω των μηχανικών καταπονήσεων της σύγκρουσης, όπως υποστηρίζω εδώ και μήνες.
Ένα άμεσο νομικό απότοκο της έκθεσης είναι επίσης το ότι αποδεικνύεται ότι ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΛΟΓΟΣ να υπάρξει συγκάλυψη και μπάζωμα, συνεπώς ούτε και φυσικοί ή ηθικοί αυτουργοί γι’ αυτή την ενέργεια, η οποία αποδόθηκε στον κ. Τριαντόπουλο.
Αυτό όμως που μένει σαν ρετσινιά επάνω στους παραμυθολογούντες, είναι η αισχρή κατηγορία που εκτόξευσαν εις βάρος του άτυχου νεκρού μηχανοδηγού Δημήτρη Μασσαλή, της εμπορικής αμαξοστοιχίας, ότι διέπραττε «λαθρεμπόριο». Εάν αυτός δεν είχε προλάβει να φρενάρει, έστω και λίγο, η σύγκρουση ενδεχομένως να συνέβαινε μέσα στο τούνελ, με πολύ πιο τραγικά αποτελέσματα, για τους περισσότερους επιβάτες.
Σε κάθε περίπτωση, η επίσημη αυτή έκθεση βάζει ένα τέλος στα διαβρωτικά μυθεύματα που παράγονταν εδώ και 1,5 χρόνο και η ελπίδα μας είναι να εξεταστούν πλέον οι πραγματικές αιτίες, λάθη και παραλείψεις, που κόστισαν 57 ανθρώπινες ζωές.
