Δεκάδες Πατρινοί βρέθηκαν στη βιβλιοπαρουσίαση της γνωστής δημοσιογράφου και υποψήφιας ευρωβουλευτή με τη ΝΔ Ελεονώρας Μελέτη, με τίτλο «Το όνειρό μου ήταν πάντα ένα μοβ ποδήλατο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα και παρουσιάστηκε στην Πάτρα στην αίθουσα του Εμπορικού & Εισαγωγικού συλλόγου Πατρών.
Την εκδήλωση διοργάνωσαν το βιβλιοπωλείο “Η Γωνιά του Βιβλίου” & οι εκδόσεις Διόπτρα, ενώ για το βιβλίο της κα Μελέτη μίλησαν ο αναπληρωτής Περιφερειάρχης Δυτ. Ελλάδος Χαράλαμπος Μπονάνος, και η δημοσιογράφος Κρίστυ Κουνινιώτη.
Σ’ αυτόν τον όμορφο διάλογο που αναπτύχθηκε πολλές φίλες της υποψήφιας Ευρωβουλευτού μοιράστηκαν με το κοινό δικές τους προσωπικές εμπειρίες και όνειρα που «ποτέ δεν είναι αργά για να πραγματοποιήσουν», οπως τους προέτρεψε η κα Μελετη. Ακολούθησε μια διαδραστική και συναισθηματικά φορτισμένη συζήτηση.
Λίγο πριν, η κα Μελέτη πραγματοποίησε συνάντηση στο Εκλογικό Κέντρο της Ν.Δ. στην Πάτρα με τον Πρόεδρο ΔΕΈΠ Αχαίας Αντώνη Κουνάβη, μέλη της οργάνωσης, στελέχη και μέλη της ΟΝΝΕΔ.
Ο πρόεδρος της ΔΕΕΠ Αχαΐας καλωσόρισε την Ελεονώρα Μελέτη, η οποία επεσήμανε πόσο σημαντικές είναι αυτές οι εκλογές, για τους στόχους που έχει θέσει, για τα μεγάλα και σημαντικά προβλήματα που υπάρχουν αυτή την περίοδο. Αναφέρθηκε στα κοινωνικά ζητηματα, στο δημογραφικό και στην ανάγκη να βγαίνουν όλο και περισσότερες γυναίκες μπροστά.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Η Ελεονώρα Μελέτη υπογράφει ένα νέο βιβλίο για την αυτογνωσία και τη δύναμη που χρειάζεται για να αγαπήσει κανείς τον εαυτό του και να τον αποδεχτεί. Κοιτάζει τη ζωή και την καριέρα της, και μέσα από έναν ειλικρινή απολογισμό μοιράζεται μαζί μας εμπειρίες με τις οποίες ο καθένας μας θα μπορούσε να ταυτιστεί και συναισθήματα που μας είναι οικεία: άγχος, θλίψη, φόβος.
Με όχημα το δικό της ταξίδι, μας δείχνει την ανυπολόγιστη αξία του να πραγματοποιεί κανείς τα όνειρά του και να αποκαθιστά τη σχέση με τον εαυτό του.
Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο
Μια νέα γυναίκα, ενώ καταφέρνει να κάνει ένα όνειρό της πραγματικότητα, βουλιάζει σε έναν σωματικό και ψυχικό λαβύρινθο. Τα πάντα καταρρέουν και ψάχνει να αντικρίσει ξανά το φως. Κυνηγημένη από την τοξικότητα και τη χρόνια συναισθηματική κακοποίηση που υφίσταται, αφήνει μια καριέρα που θα τη ζήλευαν πολλοί, εγκαταλείπει τα πάντα και φεύγει για ένα ταξίδι σε ένα μέρος όπου δεν θα την ξέρει κανείς, κάπου όπου θα είναι αόρατη. Μέσα από τη γνωριμία της με έναν χαρισματικό άνθρωπο όμως, αυτό το ταξίδι-φυγή γίνεται ένα ταξίδι αυτογνωσίας, οδυνηρό, επίπονο, που την οδηγεί τελικά στη συμφιλίωση με τον εαυτό της και με τους άλλους, και στην ψυχική ανθεκτικότητα. Ένα «κέντρο σιωπής», ένας Ιάπωνας δάσκαλος κι ένα μοβ ποδήλατο θα την οδηγήσουν να καταλάβει και να θυμηθεί γιατί δεν πρέπει να αφήνουμε ανεκπλήρωτα τα όνειρά μας.
Ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο
«Χρόνια συναισθηματική και ψυχολογική κακοποίηση». Αυτή ήταν λοιπόν η διάγνωση της κλινικής ψυχολόγου, η οποία κατέγραφε τα συμπτώματα, παρατηρούσε τη συμπεριφορά μου και τις αντιδράσεις μου στα γεγονότα, και ακολουθώντας τους κλινικούς μπούσουλες διέγνωσε «χρόνια συναισθηματική και ψυχολογική κακοποίηση».
Μπορεί για κάποιους αυτός να ήταν ένας απλός διαγνωστικός τίτλος, για εμένα όμως ήταν η ζωή μου για τρία ολόκληρα χρόνια.
