Οι Εκθέσεις βιβλίων, αν μη τι άλλο, είναι χώροι λόγου και διαλόγου, στους οποίους συγγραφείς και εκδοτικοί οίκοι παρουσιάζουν τα έργα τους. Δυστυχώς και σε αυτούς τους χώρους η Αριστερά επέβαλε το δόγμα της: δε θα ακούγονται αυτά με τα οποία εμείς διαφωνούμε. Τελεία, παύλα. Και έχουμε και τον τρόπο να το επιβάλλουμε. Ποιος είναι αυτός ο τρόπος; Η άσκηση βίας σε όλες τις κλίμακες, αν χρειαστεί.
Τι συνέβη το απόγευμα του Σαββάτου 10 Μαΐου στη Διεθνή Έκθεση βιβλίου; Η πρεσβεία του Ισραήλ διοργάνωνε εκδήλωση με θέμα : «Μεταβαλλόμενα τοπία της Εβραϊκής λογοτεχνίας». Από την προηγούμενη ημέρα, δημοσιογράφος της ΕΡΤ3, προανήγγειλε αυτό που συνέβη την άλλη μέρα, προβάλλοντας την ανακοίνωση ενός σωματείου εκδοτών που ζητούσε τη ματαίωση της εκδήλωσης λόγω Γάζας.
Δεν ενημέρωνε απλώς, παρότρυνε και επικροτούσε.
Χθες το απόγευμα περίπου 100-150 άτομα, φοιτητές και λοιπές «προοδευτικές» δυνάμεις κατέλαβαν τον χώρο της εκδήλωσης κρατώντας τα σχετικά πανό και τις απαραίτητες παλαιστινιακές σημαίες. Φυσικά, η εκδήλωση ματαιώθηκε δικαιώνοντας τον προφήτη-δημοσιογράφο της ΕΡΤ3.
Εννοείται πως υπήρξε παντελής απουσία της ΕΛΑΣ, αν και ήταν γνωστές οι προθέσεις των αριστερών οργανώσεων. Δηλαδή είχαμε έναν ΙΑΝΟ νούμερο 2, αυτή τη φορά πιο άρτια οργανωμένο. Δεν ήθελαν να επαναληφθεί ένα παρόμοιο φιάσκο και έλαβαν τα μέτρα τους. Παρόντες, διακριτικά, και πρώην βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που κάποτε ολοφύρονταν υποκριτικά για το Ολοκαύτωμα.
Το να τονίσω πως όλα αυτά συνέβησαν στη Θεσσαλονίκη, στην πόλη της οποίας η ισραηλιτική κοινότητα εξοντώθηκε από τους ναζί, προφανώς και δε θα συγκινήσει τις αριστερές ψυχούλες.
Μέχρι τα μέσα του 1941 βάδιζαν χεράκι-χεράκι με τους ναζί. Ούτε θα συγκινήσει τους «προοδευτικούς» πολίτες που άλλοι είχαν σωπάσει την 7η Οκτωβρίου 2023 και άλλοι επέχαιραν για τα όσα είχαν συμβεί εκείνη την ημέρα.
Το ερώτημα είναι ένα και αφορά την κυβέρνηση. Ως πότε θα ανέχεται τους τραμπούκους της Αριστεράς και την πρακτική των αντισυγκεντρώσεων; Ως πότε τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών θα τελούν υπό την αίρεση της έγκρισης του ΚΚΕ, του ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των λοιπών συλλογικοτήτων του «χώρου»; Ως πότε θα παραμένουν ατιμώρητοι οι ηθικοί και οι φυσικοί αυτουργοί των τραμπουκισμών; Είναι αποδεκτό υπάλληλοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα να προπαγανδίζουν πράξεις τραμπουκισμού και λογοκρισίας;
Φυσικά, τα ερωτήματα είναι ρητορικά, καθώς η κυβέρνηση στον συγκεκριμένο τομέα έχει δώσει εξετάσεις, απέτυχε και το κυριότερο, φαίνεται να αγνοεί την έκταση του προβλήματος. Το θέμα είναι πως ένας χώρος ελεύθερης έκφρασης, η Διεθνής Έκθεση βιβλίου, βιάστηκε από την
Αριστερά σε μια εκδήλωση με αντικείμενο πολιτιστικό. Όσον αφορά τη θριαμβευτική ανακοίνωση του συνδικάτου των εκδοτών για τη ματαίωση της εκδήλωσης, σε κλασική αριστερή αργκό, δεν εκπλήττει κανένα. Αυτά έμαθαν, αυτά κάνουν, χωρίς να τηρούν ούτε τα προσχήματα.
Όσον αφορά αυτούς που πιστεύουν στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, για μια ακόμα φορά έμειναν με τη γνωστή, στυφή γεύση στο στόμα.
