Του Αλέξανδρου Διαμάντη
Σε θολά νερά επιχειρεί να ψαρέψει ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος βλέποντας ότι δεν μπορεί να πετύχει την απαραίτητη συναίνεση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης ώστε να προχωρήσει η Συνταγματική Αναθεώρηση, καλεί τους βουλευτές σε… αποστασία! «Καλώ λοιπόν τις ηγεσίες των κομμάτων να το ξανασκεφτούν και να μη θέσουν στη διαδικασία αυτή ζήτημα κομματικής πειθαρχίας. Να αφήσουν τους βουλευτές να εκφράσουν ελεύθερα τις απόψεις και τις προτάσεις τους», είπε ο πρωθυπουργός εκτίμησε ότι σε αυτή την περίπτωση η μεγάλη πλειοψηφία των Βουλευτών θα λειτουργήσει με αίσθημα πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης. «Για εμάς δεν υπάρχουν προτάσεις τελεσίγραφα. Αλλά προτάσεις για συζήτηση. Προτάσεις που επιδιώκουν συναίνεση», συμπλήρωσε ο πρωθυπουργός μιλώντας στη Βουλή.
Ξεκινώντας, πάντως, την ομιλία του υποστήριξε ότι η δήθεν ολοκλήρωση της μνημονιακής περιόδου και η εκκίνηση της συνταγματικής αναθεώρήσης συμπίπτουν χρονικά από επιλογή. «Διότι σήμερα πλέον εκτός από την υποχρέωση έχουμε και την δυνατότητα να σκεφτούμε πάνω στην εμπειρία της χρεοκοπίας, της κρίσης αλλά και της διαχείρισης της. Να στοχαστούμε πάνω στις θεσμικές αιτίες τους – γιατί βεβαίως υπάρχουν και άλλες μη θεσμικές αιτίες - ,να αντλήσουμε από την εμπειρία μας και να εξάγουμε αναγκαία διδάγματα», τόνισε ο Αλ. Τσίπρας.
Παράλληλα, κατηγόρησε τις προηγούμενες κυβερνήσεις ότι από πολιτική επιλογή επέμειναν στην «οργανωτική δυσμορφία» του ελληνικού κράτους. «Ούτε φυσικά έχει να κάνει με την δήθεν αποτυχία της ίδιας της μεταπολίτευσης, όπως επιθυμούσαν και επιθυμούν να μας πείσουν διάφοροι εκπρόσωποι του παλιού πολιτικού συστήματος που οδήγησε τη χώρα στη κρίση, που όταν μιλούν για τους άλλους, τους διεφθαρμένους, τους φοροφυγάδες, και το πελατειακό σύστημα στη χώρα, στην ουσία μιλούν για τους εαυτούς τους και για τις δικές τους πολιτικές ευθύνες. Δεν ήταν λοιπόν ανεπάρκεια αυτή η κατάσταση. Ήταν πολιτική επιλογή. Καθώς το οργανωτικό και διοικητικό χάος αποτέλεσε από μόνο του μια τεχνολογία εξουσίας», υποστήριξε και εξήγησε ότι αυτό συνέβη ώστε να αναπαράγονται οι σχέσεις εξάρτησης των πολιτών από το πολιτικό προσωπικό, η δημιουργία, η συντήρηση και η συγκάλυψη εστιών διαφθοράς από τη βάση μέχρι τις κορυφές του διοικητικού μηχανισμού, αλλά και η ανοχή στην γενικευμένη φοροδιαφυγή που λειτούργησε ως καταλύτης για την ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού, την αποδοχή του δηλαδή από τα μεσαία στρώματα ως της δικής τους ιδεολογίας.
Σε κάθε περίπτωση, ο πρωθυπουργός υποστήριξηε ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως κύριο σκοπό της την ενίσχυση του κοινοβουλευτισμού, την εμβάθυνση της δημοκρατίας και της λαϊκής συμμετοχής, την προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων, την κατάργηση των προνομιακών θεσμών υπέρ της πολιτικής ελίτ.
Αν και τόνισε ότι τελείο Σύγταγμα δεν υπάρχει, προσέθεσε πως στόχος της πρότασης είναι η ενίσχυση της πολιτικής σταθερότητας, του Κοινοβουλίου και της Κυβέρνησης με την εποικοδομητική ψήφο δυσπιστίας αλλά και τον ταυτόχρονο εσωτερικό εξισορροπητικό μηχανισμό του αναλογικού εκλογικού συστήματος. Καθώς επίσης και η ανάγκη να αποσυνδεθεί η διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την πρόωρη διάλυση της βουλής.
Σε ότι αφορά το τελευταίο ο πρωθυπουργός επιχείρησε να δικαιολογήσει την απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ. «Οποιαδήποτε άλλη λύση μετά από δύο ή τρεις αποτυχημένες προσπάθειες αυξημένης πλειοψηφίας, δηλαδή: είτε η απευθείας εκλογή από το λαό είτε η εκλογή με απόλυτη πλειοψηφία δημιουργούν κίνδυνους. Στην πρώτη περίπτωση ο κίνδυνος ενός δυισμού στην κορυφή της εκτελεστικής εξουσίας. Ενώ στη δεύτερη ο κίνδυνος να δημιουργηθεί αντικίνητρο συναίνεσης για την απλή κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 151, στην οποία θα δοθεί η δυνατότητα να εκλέγει μόνη της Πρόεδρο της Δημοκρατίας και μάλιστα χωρίς την μεσολάβηση εκλογών.
Επιχειρώντας, δε, να απαντήσει σε όλους όσοι διαφωνούν με την εκλογή από τον λαό, υποστήριξε ότι αυτοί δεν εμπιστεύονται τη λαική κρίση. «Ε λοιπόν για να παραφράσω μια γνωστή φράση 'προτιμώ εκατό λάθη του λαού από μια σωστή απόφαση της κυβέρνησης' (Ρόζα Λούξεμπουργκ). Πρέπει λοιπόν να μάθουμε να εμπιστευόμαστε το λαό όπως πρέπει να μάθουμε να εμπιστευόμαστε τη δημοκρατία», είπε.
Τέλος, για τις σχέσεις Εκκλησίας Πολιτείας ο Αλ. Τσίπρας μίλησε για εξορθολογισμό των σχέσεων αυτών. Ζήτησε να αφήσουμε στην άκρη παλιές διενέξεις και συγκρούσεις, να αφήσουμε στο παρελθόν τις μονομερείς ενέργειες και να προχωρήσουμε με αμοιβαία κατανοήση. «Έχει έρθει λοιπόν ο καιρός ώστε να κατοχυρωθεί ρητά στο Σύνταγμα η θρησκευτική ουδετερότητα του ελληνικού κράτους. Γιατί το κράτος δε θρησκεύει αλλά αποτελεί τον εγγυητή της θρησκευτικής ελευθερίας για όλους τους πολίτες του, μιας αναφαίρετης και μη αναθεωρήσιμης ελευθερίας που παρέχει το Σύνταγμά μας σε κάθε πολίτη. Και αυτή η ρητή κατοχύρωση φρονώ ότι δε θα βρει αντίθετη την Εκκλησία που και εκείνη θέλει ένα σαφές περίγραμμα των σχέσεων της με το Κράτος», είπε.
