Η χώρα δεν είναι τσιφλίκι των μικρών ομάδων

Η χώρα δεν είναι τσιφλίκι των μικρών ομάδων

Ένα απεχθές βίντεο κυκλοφορεί στα social media. Ακούγεται ένα ζευγάρι αλληλέγγυων no borders να επιτίθεται με ακατανόμαστη φρασεολογία στον βουλευτή της ΝΔ και πρώην υπουργό Χαράλαμπο Αθανασίου. Τον μαγνητοσκοπούν καθώς τον βρίζουν, και ακούγονται οι φωνές τους να τον χαρακτηρίζουν «σκουπίδι» και ξεφτίλα»!

Για να δείξουν δε την… αφοσίωσή τους στην ανθρώπινη ζωή, την στιγμή που απομακρύνεται τον φτύνουν! – σε ημέρες κορoνοϊού, όπου όλοι προσέχουμε σχολαστικά εαυτούς και αλλήλους, να μη μολύνουμε και να μην μολυνθούμε!

Και όλα αυτά γιατί η ΝΔ  κρατάει τα σύνορα στον Εβρο, και εμποδίζει τον Ερντογάν να  στείλει κάποιες δεκάδες χιλιάδες μετανάστες, και να γίνει η Βόρεια Ελλάδα «γης Μαδιάμ». Ετσι, ίνα δικαιωθεί η φράση που αποδίδεται στον Τσώρτσιλ, ότι οι φασίστες του μέλλοντος  θα είναι αυτοί που αποκαλούνται αντιφασίστες.

Είναι οι ίδιοι και παρόμοιοι αντιφασίστες που με εξουσιαστικό στυλ, φέρονται ως η χώρα  να είναι το τσιφλίκι του πατέρα τους, και νομίζουν ότι δικαιούνται να απαιτούν να μπει «ο πάσα  εις». Γράφουν δε στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τα έκτακτα μέτρα προφύλαξης και οργανώνουν «αγωνιστικές – αλληλέγγυες» πορείες και συναυλίες,  για να μην αφήσουν το σύστημα, λέει, να τους πιάσει στον ύπνο – αφού ως γνωστόν το σύστημα ξαγρυπνά τρομαγμένο να μην το ρίξουν οι αλληλέγγυοι.

Ως τώρα  όλα αυτά ήταν  ανεκτά. Αφενός μεν από την ελληνική  κοινωνία λόγω φιλανθρωπίας και αριστερόφρονης  θεώρησης, αφετέρου από τις κυβερνήσεις, με το ενοχικό  σύνδρομο να μην τους χαρακτηρίσει η Αριστερά ως ακροδεξιές. Όμως επήλθε το πλήρωμα του χρόνου,  το πράγμα «φράκαρε» και η έκφραση που ακούγεται είναι «ως εδώ και μη παρέκει».

Χθες στο Δέρειο του  Εβρου συνελήφθησαν από άνδρες του στρατού και της συνοριακής  φύλαξης, 35 άτομα από… το Νεπάλ! Δεν γνωρίζουμε αν δήλωσαν… Σύριοι Νεπαλέζοι, όμως καμία ηθική υποχρέωση δεν έχει η χώρα να τους φιλοξενήσει. Στο Νεπάλ εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχει σταματήσει ο εμφύλιος, ενώ οι αριστεροί (μαοϊκοί) αντάρτες  μετέχουν στην κυβέρνηση συνασπισμού. Καμιά αναταραχή ή αποσταθεροποίηση δεν υπάρχει, ενώ η ζωή τους - έχουμε πρόσφατη ιδίαν άποψη - είναι μεν φτωχική αλλά και με κόστος  χαμηλό, έτσι ώστε ένα πιάτο φαί έχουν να φάνε.

Το επιχείρημα  των αλληλέγγυων ότι κανείς δεν αφήνει τη χώρα του και το σπίτι του εάν μπορεί να ζήσει εκεί, έχει διπλή απάντηση. Αφενός οι κάτω του ορίου ζωής ξεπερνούν τα 600 εκατομμύρια ανθρώπων. Με όποια καλή διάθεση να έχουμε  δεν μπορούμε να τους δεχτούμε. Αφετέρου για τους περισσότερους μετανάστες ο πόλος που τους μαγνητίζει είναι το όνειρο της ζωής στην ευδαίμονα Δύση, και όχι κάποιος πόλεμος ή λιμός που τους διώχνει από την πατρίδα τους.

Την ίδια βραδιά είχαμε πάλι απόπειρα εισβολής  στον Εβρο, μετά την τηλεδιάσκεψη Μακρόν - Μέρκελ -Τζόνσον και Ερντογάν, όπου απέβη  άκαρπη, αφού ο Ερντογάν δεν κατόρθωσε να τους εκβιάσει. Επιχειρήθηκε εισβολή με την βοήθεια των ΄Τούρκων αστυνομικών  οι οποίοι έριχναν χημικά και καπνογόνα για να καλύψουν τις κινήσεις των επιτιθέμενων.

Στην τάλαινα χώρα μας προβλέπεται η τακτική αυτή του γιουρουσιού να συνεχιστεί και το Καλοκαίρι, ενώ όσο γαληνεύουν τα νερά  θα είναι ανοιχτοί και οι θαλάσσιοι δρόμοι για τα νησιά του Αιγαίου.

Και ενώ αυτά συνέβαιναν επί υποτιθέμενης «κανονικότητας», εν καιρώ  πανδημίας οι μεταναστευτικές ροές γίνονται εν δυνάμει κίνδυνος. Μπορεί ο Παπαδημούλης με «αριστερή» κακεντρέχεια  να χαρακτηρίζει τον κορωνοϊό ασθένεια των πλουσίων ( ο εκατομμυριούχος θεώρησε προφανώς πλούσιους και τους μαθητές  Λυκείου που βρέθηκαν σε εκδρομή στο Μιλάνο, και τους λαϊκούς προσκυνητές των Αγίων Τόπων), αλλά οι συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών και προσφύγων είναι μπορούν να καταστούν  υγειονομική βόμβα. Δεν κατηγορούμε τους ανθρώπους σε αυτόν τον τομέα. Απλώς οι συνθήκες που ζουν στα κέντρα «φιλοξενίας», στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, εάν συμβεί κάποια επιμόλυνση,  η εξέλιξη θα είναι τραγική.

Το ίδιο βέβαια και με τους μετανάστες που διαβιούν στην Αθήνα. Το βράδυ στη Φωκίωνος Νέγρη ας πούμε, ενώ οι Έλληνες κλείνονται στα σπίτια τους, αφού είναι κλειστά και τα μαγαζιά, οι Αφρικανοί μετανάστες κυκλοφορούν σε μεγάλες παρέες αμέριμνοι. Το ίδιο και στα πέριξ της Ομόνοιας στενά, όπου οι άνθρωποι ζουν  κατά ομάδες μέσα σε παμπάλαια διαμερίσματα χωρίς στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής.

Ο κορoνοϊός  με τη φοβερή μεταδοτικότητά του  και τη δολοφόνα δράση του, ήρθε να μας θυμίσει -  πέραν όλων των άλλων - ότι δεν έχουμε καμιά πολυτέλεια να δεχτούμε άλλους μετανάστες. Και γι’ αυτό δεν  αρκεί η αποφασισμένη αντίσταση στον Εβρο. Χρειάζεται ανάλογη και στα νησιά. Όπως φυσικά χρειάζεται και απομάκρυνση πολλών ΜΚΟ και κάποιων αλληλέγγυων που κάνουν την ευαισθησία κερδοφόρο επάγγελμα εις βάρος της χώρας μας και των κατοίκων της.