Η έκδοση ενός βιβλίου είναι πράξη ιδεών, Δημοκρατίας και εμπορίου. Είναι, δηλαδή, πράξη που αποδεικνύει -και με τις τρεις προηγούμενες έννοιες- ότι υπάρχει, ακόμη, ελευθερία και σεβασμός στις ιδέες και στην απρόσκοπτη έκφραση και διακίνησή τους.
Τι ισχύει όμως όταν μια οργάνωση-σφραγίδα, υπό τον βαρύγδουπο τίτλο «Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκδοτών-Βιβλιοχαρτοπωλών», που δεν εκπροσωπεί κανέναν και τίποτε (πλην ίσως της ανάμνησης του ενός κάποτε ξεχωριστού εκδοτικού οίκου) οργανώνει «μπούκα» με σκοπό την παρεμπόδιση της ελευθερίας των ιδεών;
Αυτό ακριβώς συνέβη, κατά τα σχετικά ρεπορτάζ, όταν κάποιοι νοματαίοι εμπόδισαν τον συγγραφέα, μεταφραστή και κριτικό λογοτεχνίας Οντέντ Βολκστάιν να μιλήσει σε εκδήλωση που διοργανώθηκε στα πλαίσια της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου στη Θεσσαλονίκης.
Προσέξτε, σε εκδήλωση για το Βιβλίο και στη Θεσσαλονίκη!
Η «δικαιολογία» της φρικτής και φασιστικής αυτής ενέργειας την καθιστά ακόμη πιο αποκρουστική: ο συγγραφέας είναι Εβραίος, Ισραηλίτης και Ισραηλινός, οι διοργανωτές της ήθελαν, με αυτόν τον τρόπο, να εκφραστούν υπέρ των Παλαιστίνης.
Προφανώς, πρόκειται για πρόφαση. Κατά πρώτον και τελευταίο λόγο, καμία συζήτηση σε περιβάλλον προβολής των αξιών που υπερασπίζεται η ελεύθερη έκδοση βιβλίων, άρα κυκλοφορίας των ιδεών, θα έπρεπε να είναι δυνατόν να παρεμποδιστεί. Το απολύτως γελοίο και πραγματικά επικίνδυνο είναι ότι όσοι μηχανεύονται και διοργανώνουν παρόμοιες ενέργειες καλύπτουν τις ανοησίες τους υπό το πέπλο άγνοιας και ιδεολογικής τύφλωσης με τη βία του τραμπουκισμού. Προφανώς, δεν μπαίνουν καθόλου στον κόπο να ξεχωρίσουν τον προσκεκλημένο γιατί ο Λόγος τους είναι αδιάφορος.
Μεταφέρω από άρθρο του συναδέλφου Μιχάλη Μητσού (ΤΑ ΝΕΑ 12/5/25), απόσπασμα από παλαιότερη διακήρυξη που υπέγραψαν χιλιάδες Ισραηλινοί (μαζί τους και ο προσκεκλημένος συγγραφέας): «Σαν να μην ήταν αρκετές η κατοχή, η κτηνώδης συνεχιζόμενη καταπίεση του παλαιστινιακού πληθυσμού, η επέκταση των οικισμών (...) έρχεται τώρα και ο βομβαρδισμός αμάχων (...) το Ισραήλ διαπράττει ανοικτά και πάλι εγκλήματα πολέμου». Όλα αυτά τα έλεγαν όσοι υπέγραψαν και τα υπερασπίζονται και σήμερα, με πολλούς τρόπους και υπό μεγαλύτερες πραγματικές δυσκολίες, πριν το έγκλημα της Χαμάς με την απαγωγή και δολοφονία και όσα άλλα εγκλήματα διαπράχθηκαν στη συνέχεια υπό τις εντολές του Νετανιάχου του οποίου είναι αντίπαλος οι προσκεκλημένοι της εκδήλωσης.
Δεν χρειάζεται άλλη απόδειξη ότι τα φασιστοειδή που, καλύτερα οργανωμένοι μετά την μπούκα στο βιβλιοπωλείο «Ιανός», απειλούν όποιον δεν τους αρέσει. Δυστυχώς, δεν βρήκα πουθενά τους εκδότες-μέλη της δήθεν οργάνωσης «εκδοτών». Πρόκειται προφανώς για μια ακόμη σφραγίδα «ομοσπονδίας» που μάλλον θα έχουν υποκλέψει κομματικοί εγκάθετοι για να καλύπτουν ανομήματα όπως αυτό που έκαναν στη Θεσσαλονίκη (οι τελευταίες «εκλογές» φαίνεται να έγιναν το... 2010).
Δεν θα έπρεπε να απορούμε αλλά, μέχρι στιγμής, δεν έχει καταγραφεί κάποια αντίδραση από όσους θα έπρεπε να έχουν καταδικάσει ασμένως παρόμοιες ενέργειες.
Ευτυχώς, οι πραγματικοί εκδότες, που επιχειρούν και στηρίζουν το βιβλίο σε ολοένα και πιο δύσκολες συνθήκες δεν έχουν καμία σχέση με τους αντισημίτες καταδρομείς και γι αυτό αποχώρησαν ήδη από το 2005, από την ομποσπονδία-σφραγίδα. Ούτε κανείς άλλος από όλους εμάς που θα συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε ελεύθερα σε πείσμα όσων φαιοκόκκινων ζηλωτών ναζιστικών μεθόδων του ολοκληρωτισμού θέλουν να μας καταστήσουν συνενόχους τους στον μαχητικό αντισημητισμό, τον ίδιο που είχαν εκδηλώσει και τον Μάιο του 2014 όταν επίσης είχαν διαλύσει και πάλι στην Έκθεση Βιβλίου παρόμοια εκδήλωση της πρεσβείας του κράτους του Ισραήλ. Άλλωστε, η ύπαρξη του συγκεκριμένου κράτους είναι ο πραγματικός στόχος. Δεκάδες χρόνια τώρα...
