Η ταχύτητα με την οποία «έσκασε» το παραμύθι για το... ξυλόλιο και η δήθεν «απαλλοτρίωση» της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, είναι ένα ακόμη σύμπτωμα της παλιάς ασθένειας που λέγεται ελληνική φαντασιοπληξία με δόσεις θεαματικής πατριδοκαπηλείας.
Αλλά πίσω από την υστερική υπερασπιστική παράσταση για τη Μονή του Σινά -που, σύμφωνα με το Facebook, «την κλείνει ο Μητσοτάκης»- δε βρίσκεται μόνο η αρπαχτή του πολιτικού παραγοντισμού.
Αποτελεί όμως και άλλη μια ένδειξη της αντισυστημικής διάθεσης που διακατέχει μια σημαντική μερίδα της κοινής γνώμης.
Άθεοι μπολσεβικίζοντες χριστιανομάχοι, χριστιανολάτρες και αδιαπραγμάτευτα «εθνίκια» βρέθηκαν τις τελευταίες μέρες στα ίδια χαρακώματα για άλλη μια φορά μετά το σκάσιμο της «φούσκας» του ξυλολίου και της συγκάλυψης.
Μόλις «σκάνε» τέτοιες θεωρίες συνωμοσίας, όλοι οι παραπάνω πιάνουν τα χαρακώματα. Αυτή τη φορά, αφορμή στάθηκε μια απόφαση αιγυπτιακού δικαστηρίου για τη διαχείριση κάποιων περιουσιακών στοιχείων της Μονής. Η είδηση παραποιήθηκε και ανατινάχτηκε σε τίτλους όπως «Κλείνουν τη Μονή του Σινά – Ξεπούλημα επί Μητσοτάκη».
«Η Μονή Σινά ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα επί Ιουστινιανού. Τη σεβάστηκαν όλοι – από τον Μωάμεθ έως τους Οθωμανούς. Την κλείνει ο Μητσοτάκης!», έγραψε κάποιος ημιεπαΐων εθνοπροφήτης. Και συνέχισε με κραυγές για αποστολή του πρωθυπουργού με το κυβερνητικό αεροσκάφος, για να σώσει την Ορθοδοξία από την Αίγυπτο.
Ακόμη πιο εξοργισμένος εμφανίστηκε -ποιος άλλος;- ο Αντώνης Σαμαράς. Ο πρώην πρωθυπουργός, που έχει αναλάβει εργολαβικά τον ρόλο του εθνικού ψάλτη, δεν τα έβαλε με την Αίγυπτο, αλλά με την ελληνική κυβέρνηση. Φταίει, λέει, ο Μητσοτάκης που δεν εμπόδισε την απόφαση ενός αιγυπτιακού δικαστηρίου. Ο Σαμαράς, προφανώς, φαντάζεται ότι ο Πάπας θα ζητήσει την άδεια του Αρχιεπισκόπου Αθηνών για να κάνει αλλαγές στο Βατικανό.
Αν είχε λίγη μνήμη -ή ντροπή- θα θυμόταν ότι επί πρωθυπουργίας του οι Έλληνες στο εξωτερικό απέφευγαν να δηλώνουν την καταγωγή τους και η εξωτερική πολιτική υπαγορευόταν από τα excel της Τρόικας.
Ας δούμε όμως πως έχουν τα πράγματα με τη Μονή του Σινά και τη σημασία διατήρησης των καλών σχέσεων και την Αίγυπτο πάση θυσία.
Η αμφισβήτηση των περιουσιακών στοιχείων της Μονής και η υπόσταση της ίδια της Μονής ξεκίνησε επί προεδρίας του Μοχάμεντ Μόρσι 2012-13 τον οποίο ανέτρεψε ο τωρινός πρόεδρος. Ο Μόρσι ως γνωστόν εξελέγη μετά την εξέγερση της πλατείας Ταχρίρ με την υποστήριξη των Αδελφών Μουσουλμάνων, της Τουρκίας και άλλων «δημοκρατικών» και «χριστιανικών» δυνάμεων.
Κατά την προεδρία του Μοχάμεντ Μόρσι υπήρξε όντως ανησυχία για την ασφάλεια και τη θεσμική προστασία της Μονής της Αγίας Αικατερίνης, που αποτελεί ελληνικό και ορθόδοξο μοναστικό κέντρο με ιστορική σημασία. Η περίοδος αυτή συνέπεσε με έντονη δραστηριότητα τζιχαντιστικών ομάδων στη Χερσόνησο του Σινά και με σχετική αδυναμία του αιγυπτιακού κράτους να ελέγξει πλήρως την περιοχή.
Υπήρξαν δημοσιεύματα αιγυπτιακών ΜΜΕ και φόβοι από την ορθόδοξη κοινότητα για πιθανή αμφισβήτηση της κυριότητας της Μονής και των γύρω περιοχών.
Ορισμένες εξτρεμιστικές ομάδες ζητούσαν να αφαιρεθεί η ιδιοκτησία από τους «ξένους χριστιανούς» και να υπαχθεί πλήρως στο αιγυπτιακό κράτος.
Η πρόσφατη απόφαση του δικαστηρίου είναι συνέπεια μιας διαμάχης που ξεκίνησε εκείνη την περίοδο.
Μετά την ανατροπή Μόρσι από τον στρατηγό Σίσι, τα πράγματα άλλαξαν άρδην. Η Αίγυπτος ευθυγραμμίστηκε με Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ και υπέγραψε μαζί μας συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών που αμφισβητεί το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Αν υπάρχει κάτι που έχει κάνει η κυβέρνηση Σίσι υπέρ των ελληνικών συμφερόντων, είναι αυτό.
Οποιαδήποτε πίεση προς την Αίγυπτο σήμερα θα ήταν στρατηγικό αυτογκόλ. Αν φύγει ο Σίσι, μην περιμένετε να εγκατασταθεί ο διάδοχος του Πατριάρχη Αλεξανδρείας. Το πιθανότερο είναι να έρθει κάποιος με χορηγία Ερντογάν και πιστοποίηση από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Και τότε, όντως, όχι μόνο η Μονή του Σινά, αλλά και τα υπόλοιπα απομεινάρια της βυζαντινής παρουσίας σε Ανατολή και Μέση Ανατολή θα κινδυνεύουν.
Οι διεθνείς σχέσεις δεν είναι πρωινάδικα. Η Ελλάδα, αν θέλει να παραμείνει παρούσα και να προωθεί τα συμφέροντά της στην Αν. Μεσόγειο, δεν μπορεί να βάζει «φωτιά στα τόπια» με το πρώτο tweet πατριωτικού οίστρου. Μπορεί να διαμαρτυρηθεί θεσμικά, να ζητήσει παρέμβαση της UNESCO, να ασκήσει διπλωματική πίεση – όχι να κάνει πραξικόπημα στο Κάιρο μέσω facebook.
Αλλά τι να περιμένει κανείς από εκείνους που πιστεύουν πως οι σταυροφορίες μπορούν να γίνουν με likes και hashtags. Το μόνο που πετυχαίνουν είναι να εξευτελίζουν τον πατριωτισμό που ευαγγελίζονται και να ενισχύουν τις χειρότερες εκδοχές αυτού του τόπου.
Λίγη σοβαρότητα, πατριώτες. Και λίγη σιωπή, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
Μήνυμα 1: Η Κύπρος κείται μακράν
κ. Στούπα καλησπέρα,
Είμαι τακτικός αναγνώστης σας όχι γιατί πάντοτε συμφωνώ μαζί σας, αλλά γιατί νομίζω σχολιάζετε και ερμηνεύετε τα γεγονότα με επάρκεια και κοινή λογική. Έχω ζήσει την εποχή του «Η Κύπρος κείται μακράν» και του Τόνι Μπλερ οτι ο Σαντάμ έχει όπλα μαζικής καταστροφής και πυραύλους που απειλούν και τη χώρα μας κι ο δυστυχής Σημίτης να ψελλίζει ότι θα ζητήσει εξηγήσεις.
Χθες πιστεύω ότι ατυχήσατε. Το τελευταίο εξάμηνο το θέμα εκλογές στη Ρουμανία καθόλου δεν ταιριάζει με την έρευνα γνώμης του Pew Research Center του 2023. (Άλλωστε μου φαίνεται παλιά, ακόμα κι αν ήταν σωστή, να τη χρησιμοποιείτε σήμερα). Υποθέτω ότι γνωρίζετε για τον Μακαρθισμό του '50. Δε νομίζετε ότι τα τελευταία χρόνια αναβίωσε; Σας ικανοποιεί η ποιότητα της ηγεσίας της Ευρώπης στο σύνολό της; Το μόνο που μένει είναι ο Τραμπ να τους αρχίζει στα χαστούκια κάθε φορά που θα τους συναντά κι όχι να αρκείται στο να τους βρίζει ο Αντιπρόεδρός του και να τους λοιδορεί ο Μασκ.
Καλό απόγευμα.
Αλέξανδρος Αλεξιάδης
