Το παλιό και το νέο

Το παλιό και το νέο

Εμείς οι παλιότεροι είχαμε την τύχη να ζήσουμε σε εποχές που η πολιτική ήταν ένα ευγενές λειτούργημα και μπορούμε να θυμηθούμε πολιτικούς που λάμπρυναν με την παρουσία τους το δημόσιο λόγο, την πολιτική και το Κοινοβούλιο.

Προσωπικότητες όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Ηλίας Ηλιού, ο Λεωνίδας Κύρκος, ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης με τις οποίες μπορούσε να συμφωνεί ή να διαφωνεί κανείς, αναμφισβήτητα όμως απολάμβαναν τον σεβασμό όλων των πολιτών, ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης και ταυτότητας.

Στις μέρες μας η παρακμή της πολιτικής είναι εντονότερη παρά ποτέ. Και δεν θα μπορούσε ασφαλώς να είναι διαφορετικά γιατί και η πολιτική ακολουθεί και αντανακλά την κοινωνία.

Και η κοινωνία παρήκμασε κι αυτή γιατί πρωτίστως αποσαθρώθηκε η Παιδεία.

Και αυτό κατά βάση συνέβη γιατί ολιγώρησαν οι πολιτικοί και αδιαφόρησε η κοινωνία.

Και η παρακμή αυτή φαίνεται πως είναι δυστυχώς μια μάλλον μη αναστρέψιμη διαδικασία με οριζόντια μάλιστα πολιτική διαστρωμάτωση.

Δεκάδες δυστυχώς τα παραδείγματα προς αποφυγή, από εκπροσώπους όλου του πολιτικού φάσματος.

Από τσαρλατάνους πολιτικάντηδες που χαϊδεύουν αντιεμβολιαστές και συνωμοσιολόγους μέχρι μορφωμένους -υποτίθεται- νέους πολιτικούς που ασχολούνται με τρίχες και ραγάδες ή αποκαλούν τον Αλέξανδρο Σβώλο άνθρωπο της Δεξιάς ή δηλώνουν δέκα σεντς ετήσιο εισόδημα ή κατηγορούν την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα επειδή δεν εφηύρε γρήγορα τα εμβόλια ή δεν μπορούν να αρθρώσουν δυο λόγια χωρίς χτυπητά γραμματικά λάθη και ανορθογραφίες ή κατεβαίνουν να μιλήσουν για νομοσχέδια αδιάβαστοι και απροετοίμαστοι η τέλος, δεν έχουν στοιχειώδη κατανόηση της πολιτικής πραγματικότητας και επιμένουν σ' έναν τραγικά βλακώδη και εντελώς ανερμάτιστο πολιτικό λόγο.

Ελάχιστες πράγματι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα απέναντι σε μια κοινωνία που παρακολουθεί με απάθεια.

Υπήρξε πρόσφατα δήλωση πρώην πολιτικού αρχηγού ότι βουλευτές του εξαγοράστηκαν από τον πρώην κυβερνητικό του εταίρο για να ψηφίσουν κάποια συμφωνία. Σε άλλες εποχές θα είχε γίνει πολιτικός σεισμός. Τώρα κυριάρχησε η σιωπή και το θέμα σχεδόν ξεχάστηκε μέσα σε λίγες μέρες.

Και λυπάμαι να πω ότι αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι εκπροσωπούν το «νέο», σε ό,τι με αφορά εγώ προτιμώ χίλιες φορές το «παλιό».

* Ο Κυριάκος Μπερμπεριδης είναι μέλος του Τομέων Υγείας & Πολιτικής Υποστήριξης της Νέας Δημοκρατίας