Μια παραίτηση με ερωτηματικά από το Μουσείο Ακρόπολης

Μια παραίτηση με ερωτηματικά από το Μουσείο Ακρόπολης

Παραιτήθηκε από το ΔΣ του Μουσείου Ακρόπολης ο Κυριάκος Κατζουράκης και με επιστολή που στάλθηκε στα ΜΜΕ από τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, κατηγορεί το υπουργείο Πολιτισμού για τις διαστρώσεις των διαδρομών στην Ακρόπολη των Αθηνών. Στην επιστολή του αναφέρεται σε γεγονότα που συνέβησαν το τελευταίο διάστημα, μετά την αλλαγή της κυβέρνησης, αλλά δεν αναφέρεται καθόλου στο αν έχει επισκεφθεί την Ακρόπολη μετά το πέρας των έργων ή όχι. Αν δηλαδή έχει ιδίαν αντίληψη ή απλώς υιοθετεί κάποια από όσα άκουσε.

Μια παραίτηση είναι σημαντική κίνηση. Γι’ αυτό και θα ήταν χρήσιμο να γνωρίζαμε πώς έχει αντλήσει τις πληροφορίες του, σε κάθε περίπτωση, από αυτοψία ή από λόγια τρίτων και από φωτογραφίες και αν έχει διαμορφώσει την άποψή του από όσα είδε. Ακόμα και τώρα, που οι αρχαιολογικοί χώροι είναι κλειστοί, θα μπορούσε να είχε ζητηθεί ειδική άδεια προκειμένου να ληφθεί μια τόσο σοβαρή απόφαση. Έγινε αυτό;

Ο Κυριάκος Κατζουράκης, εξαιρετικός ζωγράφος και ομότιμος καθηγητής Σχολής Καλών Τεχνών ΑΠΘ, διορίστηκε όπως ο ίδιος αναφέρει στην επιστολή του κατά την θητεία της προηγούμενης κυβέρνησης. Είχε συμμετάσχει, άλλωστε κατά τις προηγούμενες της τελευταίας εκλογές, στη συζήτηση για το πολιτιστικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

«Είμαι ευγνώμων που λίγο πριν τη λήξη της θητείας της προηγούμενης κυβέρνησης η Μαρία Βλαζάκη (γ.γ. τότε του υπουργείου) με πρότεινε για μέλος του ΔΣ στο μουσείο της Ακρόπολης» σημειώνει. «Εκεί μέσα γνώρισα μια ποιότητα που με ξάφνιασε. Συζητήσεις και πληροφορίες πολύτιμες με ευγένεια και επιστημοσύνη είναι η καθημερινότητα στις συνεδριάσεις μας. Αγάπησα κάποιους ιδιαίτερα και παρόλο που αντιπαθώ το κτίριο του μουσείου Ακρόπολης – ποτέ δεν το ένοιωσα σαν δικό μου – προσαρμόστηκα καλά λόγω της ποιότητας των συνεργατών.»

«Το τελευταίο διάστημα» συνεχίζει «– συμπίπτει με το διάστημα του covid, εξ ου και η αναφορά μου στην πανδημία – άρχισα να μαθαίνω τις βασικές λεπτομέρειες για τα έργα της αναβάθμισης στην πρόσβαση της επιφάνειας του βράχου, με οπλισμένο σκυρόδεμα, με πλάτυνση του μονοπατιού του Τραυλού προς τον Παρθενώνα και με προοπτικές «ταρατσών» δε διάφορα σημεία της επιφάνειας. Στη συνέχεια αναφέρεται στα όσα έχει πει τον τελευταίο καιρό ο Τάσος Τανούλας, ο οποίος, όμως, δεν ήταν αρμόδιος για τα έργα. Δεν αναφέρεται καθόλου στον Μανόλη Κορρέ, πρόεδρο της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως και μέλος του ΚΑΣ, ο οποίος προΐστατο των έργων.

Καταλήγει με μια δραματική αποστροφή: «Σ’ αυτήν την αγωνία θέλω να προσθέσω και τη δική μου: η ανάπτυξη / εξέλιξη όπως εφαρμόζεται στο κορμάκι της Ακρόπολης είναι με μία λέξη επιπόλαια και μπορεί να εξελιχθεί σε εγκληματική. Και γίνεται μόνον για επίδειξη και για αύξηση επισκεπτών, δηλαδή εσόδων. Τα ΑΜΕΑ – το λένε και οι ίδιοι – κάλλιστα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν με απλά μέσα, κατάλληλα, ακίνδυνα, αισθητικά ωραιότερα – ακόμα και το αναβατόριο στο τείχος που αναβαθμίστηκε σε ασανσέρ είναι σαν κακό σπυρί στην πλάτη του τείχους.

Το ΥΠΠΟΑ είναι υπόλογο γι’ αυτήν την εξέλιξη. Δεν επιτρέπεται να γίνονται τέτοια έργα χωρίς να έχουν προηγηθεί εγκεκριμένες μελέτες και προβλέψεις.»