Η ώρα της τελικής σύγκρουσης για το «λάφυρο» της Β. Αφρικής
Λιβύη

Η ώρα της τελικής σύγκρουσης για το «λάφυρο» της Β. Αφρικής

Σε επικίνδυνο αδιέξοδο οδηγείται και παλι ο εμφύλιος στην Λιβύη καθώς ο στρατηγός Χάφταρ με τις τελευταίες κινήσεις του δείχνει ότι έχει χάσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και πλέον επιδιώκει να διασώσει τον ρόλο του στο μεταπολεμικό σκηνικό, ενώ το καθεστώς της Τρίπολης δείχνει αποφασισμένο να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία που του παρουσιάζεται και να περάσει στην αντεπίθεση με σκοπό την εξουδετέρωση του Χαφτάρ.

Ενας πόλεμος που εξελίσσεται σε σύγκρουση ξένων δυνάμεων δια αντιπροσώπων οδηγείται στην τελική κρίσιμη φάση του όπου καμια ξένη δύναμη δεν θέλει να εγκαταλείψει στις άλλες το «λάφυρο» μιας από τις πιο πλούσιες και στρατηγικής σημασίας χώρες της Αφρικής.

Η κυβέρνηση της Τρίπολης απέρριψε την έκκληση του Χαφτάρ για εκεχειρία λόγω του Ραμαζανίου και δήλωσε ότι θα συνεχίσει να ασκεί το νόμιμο δικαίωμα της άμυνας και θα κτυπήσει κάθε πηγή απειλής απ οπου κι αν προέρχεται..»

Μια επιχείρηση καθόλου εύκολη καθώς ο στρατηγός παρά τις απώλειες κατά την 12μηνη αποτυχημένη «εκστρατεία» κατάληψης της Τρίπολης , διατηρεί ακόμη ισχυρές δυνάμεις στην Ανατολική Λιβύη έχει υπο οτν έλεγχο του τις πετρελαιοπηγές και έχει την ισχυρή στήριξη ης Αιγύπτου και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και την πιο αποστασιοποιημένη πλέον στήριξη της Μόσχας.

Ο στρατηγός Χαφταρ μετά την αιφνιδιαστική ανακοίνωση του ότι αναλαμβάνει τις τύχες της χώρας και ότι εγκαταλείπει την Πολιτική Συμφωνία του 2015 ουσιαστικά παραδέχθηκε την αδυναμία του να επιβάλει δια της στρατιωτικής ισχύος την ειρήνευση στην κυβέρνηση του Σαρατζ έχοντας τον πρώτο ρόλο ο ίδιος και έτσι επιχείρησε το άλμα στο κενό, καθώς η εξουσία την οποία ανακοίνωσε ότι αναλαμβάνει πολύ απλά δεν αφορά παρά μονο τις περιοχές που ήδη κατέχουν οι δυνάμεις του.

Διακινδύνευσε όμως και την διεθνή στήριξη που μέχρι τώρα είχε αλλά και την όποια νομιμοποίηση αντλούσε καθώς στην θεση του αρχηγού του Στρατού είχε διορισθεί από το Κοινοβούλιο το οποίο προβλέπεται από την Συμφωνία του 2015.

Καθώς ακολούθησαν δηλώσεις αποδοκιμασίας της κίνησης του από ολες τις πλευρές ακομη και υποστηρικτές του απέφυγαν να χαιρετίσουν τις δηλώσεις τους ,ο στρατηγός Χαφταρ ένα εικοσιτετράωρο μετά , την Πέμπτη το βράδυ ανακοίνωσε ότι προχωρά σε εκεχειρία για τον μήνα του Ραμαζανιου. Ενώ στενοί συνεργάτες του για να καθησυχάσουν τους οπαδούς του ανακοίνωσαν ότι ξεκινά η διαδικασία για την σύνταξη νέου Συντάγματος…

Όμως ρόλο κλειδί φαίνεται ότι επιχειρεί να αναλάβει ο πρόεδρος της βουλής Ακίλα Σάλεχ ο οποίος υποστήριζε τον Χαφταρ αλλά φαίνεται να αποστασιοποιείται και να επιχειρεί να αποτελέσει ο ίδιος την «σφήνα» για μια μεταβατική κατασταση ώστε να υπάρξει εκεχειρία και να δρομολογηθεί η ειρηνευτική διαδικασία.

Ο Α. Σάλεχ υπέβαλε μάλιστα και πρόταση η οποία προβλέπει την εκ βάθρων ανασυγκρότηση του Πολιτικού Συμβουλίου βάσει των παραδόσεων της Λιβύης με τον διορισμό Συντακτικής Συνέλευσης με την συμμέτοχή 20 εκπροσώπων από τις τρεις περιφέρειες της χώρας και συγκρότηση Γερουσίας με ίσο αριθμό εκπροσώπων από τις τρεις περιοχές (Cyrenaica, Fezzan και Tripolitania).

Κάθε μια περιοχή θα επιλέξει τους εκπροσώπους της στο Πολιτικό Συμβούλιο .Κατόπιν το Προεδρικό Συμβούλιο θα ορίσει τον πρωθυπουργό και τους αναπληρωτές του που θα εκπροσωπούν τις τρεις περιοχές κατόπιν θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή και μετά αφου συνταχθεί Σύνταγμα η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογες.

Η παρέμβαση αυτή του Α. Σάλεχ είναι ουσιαστικά προσπάθεια διάσωσης του ρόλου των δυνάμεων που μέχρι τώρα μάχονταν εναντίον της κυβέρνησης της Τρίπολης υπό τον στρατηγό Χαφτάρ για τον οποίο πάντως ο κ. Σάλεχ δήλωσε ότι δεν υπάρχει χάσμα μεταξύ τους αλλά πάντως στο σχέδιο των οκτώ σημείων του δεν προβλέπεται κάποιος ρόλος για τον Λιβυο στρατηγό.

Πάντως δεν είναι τυχαίο ότι η Μόσχα ,ευέλικτη σε τέτοιες καταστάσεις αφου αποδοκίμασε εμμέσως τον Χαφταρ έσπευσε να εκφράσει την πλήρη υποστήριξη της στον Α. Σάλεχ.

Η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ Μαρία Ζαχαροβα απάντησε χαρατηριστικά σε ερώτηση που υποβλήθηκε στην Πέμπτη στο ρωσικό ΥΠΕΞ:

Στο δικό του διάγγελμα στους πολίτες, ο Πρόεδρος της Βουλής της Λιβύης, Α. Σαλέχ κάλεσε όλες τις πλευρές να σταματήσουν τις ένοπλες συγκρούσεις με την ευκαιρία της έναρξης του Ραμαζανίου. Αυτή η δήλωση περιέχει μια σειρά από εποικοδομητικές προτάσεις σχετικά με την έξοδο της Λιβύης από την παρατεταμένη στρατιωτική και πολιτική κρίση. Ανάμεσά τους είναι η δημιουργία ενιαίων οργάνων εξουσίας κατά την τήρηση της αναλογικής γεωγραφικής αντιπροσώπευσης τριών ιστορικών περιοχών της χώρας, η επεξεργασία νέου συντάγματος, η διεξαγωγή, σύμφωνα με αυτό, των προεδρικών και βουλευτικών εκλογών. 

Υποθέτουμε ότι οι ιδέες που εκφράστηκαν από τον Πρόεδρο της Βουλής της Λιβύης θα μπορέσουν να γίνουν βάση πολιτικών συζητήσεων στο πλαίσιο της διαδικασίας της μεγάλης κλίμακας διευθέτησης στη Λιβύη...».

Οι ΗΠΑ αποδοκίμασαν τον Χάφταρ και επέμειναν στην πολιτικη λυση.

Η Γαλλία ακόμη και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα δήλωσαν ότι πρέπει να επιδιωχθεί πολιτική λύση στην κρίση αν και τα ΗΑΕ έστειλαν το μήνυμα ότι απορρίπτουν κατηγορηματικά την τουρκική παρέμβαση στην χώρα. Μια παρέμβαση που φαίνεται ότι έγειρε την πλάστιγγα υπερ των δυνάμεων του Σαρατζ, παρά την βοήθεια που δέθχηκε ο στρατηγός Χαφταρ από την Αίγυπτο ,τα ΗΑΕ αλλα και την Ρωσία.

Ο επικεφαλής του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του κράτους Khaled Al-Mishri, που είναι αρχηγός του Κόμματος Δικαιοσύνης που αποτελεί τον πολιτικό βραχίονα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας παραδέχθηκε σε συνέντευξη του ότι η Τουρκία που είναι ο «αληθινός κα πραγματικός σύμμαχος» αποκατέστησε την στρατιωτική ισορροπία στην Λιβύη». «Εάν δεν υπήρχε η υπογραφή των συμφωνιών ασφάλειας και θαλασσίων συνόρων μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, ο Χάφταρ και οι σύμμαχοί του θα ήταν σε διαφορετικά μέρη της Λιβύης ανεξέλεγκτα» δήλωσε ο εκπρόσωπος των Αδελφών Μουσουλμάνων.

Η Τουρκία δεν έχασε ευκαιρία πάντως και αφου επιτέθηκε εναντίον των χωρών που υποστηρίζουν τον Χαφταρ στην προσπάθεια του να επιβάλει στρατιωτική δικτατορία (μεταξύ αυτών όπως ανέφερε το τουρκικό ΥΠΕΞ και χώρες «που παριστάνουν τους Αποστόλους της Δημοκρατίας») δεσμεύθηκε ότι θα συνεχίσει να στέκεται στο πλευρό του Λιβυκού λαού και επιτέθηκε στην Αίγυπτο ,η οποία πριν ειχε καταδικάσει την τουρκική εμπλοκή..

Ο κίνδυνος πλέον μιας ανεξέλεγκτης σύγκρουσης με την εμπλοκή και των ξένων πατρώνων των δυο πλευρών στην Λιβύη ,είναι περισσότερο από ποτέ ορατός.