Άνευ σημασίας έχουν καταστεί πλέον οι δηλώσεις και οι αναρτήσεις του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Όπως αναφέρει σε ανάλυσή του το CNN, η πρόσφατη απάντηση του Κρεμλίνου, που απέδωσε την κριτική του Τραμπ σε «συναισθηματική υπερφόρτωση», φανερώνει ότι ο Πούτιν εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο Αμερικανός πρόεδρος μπλοφάρει. Εξάλλου, η ανάρτηση του Τραμπ στο Truth Social, στην οποία αποκαλούσε τον Πούτιν «τρελό», συνοδευόταν — όπως συνηθίζει — από επίπληξη προς το θύμα: την Ουκρανία και τον πρόεδρό της, Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Παρόλα αυτά, οι εντεινόμενες ρωσικές επιθέσεις εναντίον των Ουκρανών πολιτών φαίνεται να αποτελούν ένα σκόπιμο ρωσικό τεστ για τον Τραμπ, μια εβδομάδα μετά τη συνομιλία του με τον Πούτιν, η οποία δεν σημείωσε καμία πρόοδο προς την κατεύθυνση της ειρήνης.
Οι δύο επιλογές του Τραμπ
Ο Τραμπ έχει δύο επιλογές, όπως εξηγεί το αμερικανικό δίκτυο, εάν είναι διατεθειμένος να σταματήσει τον Πούτιν:
Θα μπορούσε να επιβάλει νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, κάτι που στο παρελθόν είχε απορρίψει, υποστηρίζοντας ότι υπονομεύει τη διπλωματία. Την Κυριακή, ωστόσο, σε μια μεταστροφή της θέσης του δήλωσε σε δημοσιογράφους στο Νιου Τζέρσεϊ πως εξετάζει αυτό το ενδεχόμενο.
Ο Τραμπ θα μπορούσε επίσης να ακολουθήσει το παράδειγμα του προκατόχου του, Τζο Μπάιντεν, και να ζητήσει από το Κογκρέσο να εγκρίνει νέες αποστολές όπλων και πυρομαχικών για την Ουκρανία.
Μια τέτοια επιλογή, ωστόσο, θα σήμαινε μια βαθιά πολιτική αναδίπλωση, καθώς η αντίθεσή του στη χρηματοδότηση της Ουκρανίας με δισεκατομμύρια αποτέλεσε έναν από τους βασικούς πυλώνες της δεύτερης προεδρικής του καμπάνιας. Μια τέτοια μεταστροφή θα ισοδυναμούσε με την παραδοχή ότι η πεποίθησή του πως μπορεί να «χειριστεί» τον Πούτιν αποδείχθηκε εσφαλμένη.
Υπάρχει όμως και μια άλλη πιθανότητα, αυτή που φοβούνται περισσότερο η Ουκρανία και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της καθώς ο Τραμπ θα μπορούσε να σηκώσει τα χέρια ψηλά και να ισχυριστεί ότι καμία πλευρά δεν θέλει πραγματικά την ειρήνη και ότι ήρθε η ώρα οι ΗΠΑ να αποχωρήσουν. Η Ρωσία θα συνέχιζε τότε ακάθεκτη τον πόλεμο φθοράς και τις επιθέσεις σε αμάχους. Η εδαφική της επέκταση θα εδραίωνε ένα επικίνδυνο προηγούμενο για την ασφάλεια της Ευρώπης, αλλά θα σηματοδοτούσε και την αποδέσμευση των ΗΠΑ.
Η περίπτωση της σκληρότερης δράσης των ΗΠΑ
Υπάρχει ένας καλός λόγος για τον οποίο ο Τραμπ μπορεί να αλλάξει γνώμη: Η αξιοπιστία του διακυβεύεται μετά τις προβλέψεις του ότι θα μπορούσε να τερματίσει τον πόλεμο μέσα σε 24 ώρες.
Μία επιλογή θα ήταν να προχωρήσει στην επιβολή «δευτερογενών κυρώσεων» κατά της Ρωσίας, μέτρο που έχει κατά καιρούς προτείνει. Αυτές οι κυρώσεις θα στόχευαν χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, εταιρείες και άλλες οντότητες που συνεχίζουν να συνεργάζονται με τη Μόσχα.
Οι γερουσιαστές Λίντσεϊ Γκρέιαμ (Ρεπουμπλικανός) και Ρίτσαρντ Μπλούμενταλ (Δημοκρατικός) έχουν καταθέσει νέο νομοσχέδιο που προβλέπει αυστηρές κυρώσεις σε χώρες που εξακολουθούν να συναλλάσσονται με τη Ρωσία. Αυτό θα μπορούσε να πλήξει αντιπάλους των ΗΠΑ όπως η Κίνα, αλλά ενδεχομένως και να διαταράξει τις σχέσεις του Τραμπ με συμμάχους όπως η Ινδία, η οποία αποτελεί μεγάλο πελάτη του ρωσικού φθηνού πετρελαίου. Το νομοσχέδιο έχει συγκεντρώσει ήδη 81 υπογραφές, που σημαίνει ότι θα μπορούσε να περάσει γρήγορα αν το επέλεγε ο Τραμπ, στέλνοντας ισχυρό μήνυμα στη Μόσχα.
Ο Τραμπ θα μπορούσε επίσης να ενισχύσει την ουκρανική αεράμυνα, προμηθεύοντας ή πουλώντας περισσότερους πυραύλους Patriot στο Κίεβο για να αντιμετωπίσει τους πυραύλους cruise.
Οι κίνδυνοι κλιμάκωσης του πολέμου σε μια πιο άμεση σύγκρουση Ρωσίας–Δύσης δεν θα έπρεπε ωστόσο να υποτιμηθούν, σημειώνει το CNN. Αυτό απασχόλησε έντονα και τον Τζο Μπάιντεν, ενώ η διστακτική στάση του Τραμπ απέναντι στις ρωσικές «κόκκινες γραμμές» απογοήτευσε συμμάχους και επικριτές.
Τι πιστεύει το Κρεμλίνο για τον Τραμπ
Υπάρχουν δύο βασικά προβλήματα με την άποψη ότι έχει αλλάξει η στάση του Τραμπ απέναντι στον Βλαντίμιρ Πούτιν.
Πρώτον, ποτέ δεν ήταν πρόθυμος να ασκήσει ανοιχτά κριτική στον Ρώσο πρόεδρο.
Δεύτερον, η αμείλικτη στάση του Πούτιν στον πόλεμο κάθε άλλο παρά νέα είναι καθώς έχουν περάσει τρία χρόνια από την απρόκλητη και παράνομη εισβολή, που έχει προκαλέσει τον θάνατο δεκάδων χιλιάδων αμάχων και έχει οδηγήσει στην έκδοση διεθνών ενταλμάτων σύλληψης για εγκλήματα πολέμου.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, είναι παρακινδυνευμένο να εκλαμβάνονται κυριολεκτικά οι δηλώσεις του Τραμπ. Τα σχόλιά του εξυπηρετούσαν έναν σαφή πολιτικό στόχο: να εκτρέψουν την προσοχή από τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων σχετικά με τις πρόσφατες φρικαλεότητες στην Ουκρανία. Παράλληλα, του εξασφάλισαν ευνοϊκή δημοσιότητα την Ημέρα Μνήμης, παρουσιάζοντάς τον ως «σκληρό» απέναντι στον Πούτιν. Ωστόσο, η πρόσφατη εμπειρία δείχνει ότι μόλις καταλαγιάσει ο επικοινωνιακός θόρυβος, ο Τραμπ έχει την τάση να μετατοπίζεται γρήγορα σε άλλα θέματα.
