Οι περισσότεροι Ιταλοί, σύμφωνα με την εφημερίδα La Nazione, δεν πρόκειται να πάνε διακοπές. Οι τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι το 60% των Ιταλών, δεν έχει την δυνατότητα να εξασφαλίσει μια έστω και σύντομη περίοδο, μακριά από τις πόλεις στις οποίες ζει όλο το χρόνο.
Οι τιμές στην Ιταλία είναι όλο και υψηλότερες: μόνον για φαγητό και ξενοδοχείο ή ενοικιαζόμενα δωμάτια, όσοι θα καταφέρουν να πάνε να ξεκουραστούν σε κάποιο θέρετρο πρόκειται να ξοδέψουν, για μια εβδομάδα, περίπου 900 ευρώ.
Αστρονομικά ποσά για μια ομπρέλα
Για το ίδιο διάστημα, στην θάλασσα, μια ομπρέλα και δυο ξαπλώστρες φέτος κοστίζουν 220 ευρώ, σύμφωνα με την ένωση καταναλωτών Altroconsumo. Σύντομες διακοπές και, στην μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων -σε ποσοστό 93%- εντός εθνικών συνόρων. Όσο για το υπόλοιπο 7% που προτιμά το εξωτερικό, κύριοι προορισμοί είναι φέτος η Ελλάδα, η Ισπανία και η Γαλλία.
Οι μισθοί δεν αυξάνονται, και το κόστος ζωής είναι όλο και πιο απαγορευτικό. Οι Ιταλοί αναγκάζονται να υιοθετήσουν και πάλι μια ρεαλιστική προσέγγιση, θυσιάζοντας σχέδια και προσδοκίες για χαλάρωση και ενδιαφέροντα ταξίδια.
Στα ύψη τα «διακοποδάνεια»
Παράλληλα, αυξάνεται ο αριθμός των πολιτών που προσφεύγει στο γνωστό «διακοποδάνειο». Μέχρι τώρα, χορηγήθηκαν φέτος δάνεια ύψους 220 εκατομμυρίων ευρώ, για τον συγκεκριμένο σκοπό. Κατά μέσο όρο, ζητήθηκαν 5.500 ευρώ, που θα πρέπει να επιστραφούν σε διάστημα τεσσάρων ετών.
Το όλο αυτό φαινόμενο εξηγείται, κυρίως, με την συνεχή άνοδο των τιμών. Μια οικογένεια με δυο παιδιά, συνολικά, υπολογίζεται ότι για να περάσει δυο εβδομάδες στην θάλασσα, θα πρέπει να ξοδέψει 6.500 ευρώ. Πολύ δύσκολα, ένα εργαζόμενο ζευγάρι μπορεί να βάλει στην άκρη το συγκεκριμένο ποσό, λαμβάνοντας υπόψη και όλα τα υπόλοιπα απρόοπτα που προκύπτουν, κατά την διάρκεια της χρονιάς, όπως άλλωστε γνωρίζουμε και από την Ελλάδα.
Σε σχέση με πέρυσι, τα εισιτήρια των τρένων αυξήθηκαν κατά 10% και εκείνα των αεροπλάνων, για προορισμούς εντός Ευρώπης, κατά 14%. Είναι λογικό, λοιπόν, όλο και περισσότεροι κάτοικοι της Ρώμης, να αναζητούν λίγη δροσιά στα ορεινά χωριά των Καστέλλι (σε μικρή απόσταση από την Αιώνια Πόλη) ή στις παραθαλάσσιες περιοχές της Οστια και του Φρετζένε, που τόσο αγαπούσε ο θρυλικός σκηνοθέτης, Φεντερίκο Φελλίνι.
